نظام بینالملل که میکوشید تا قطعنامهای را در دل خاکستر این آتش به جای بگذارد و محدودیتها را علیه کشورمان افزایش دهد، دستاویزی جدید یافت و صحبتهای رئیسجمهوری ایران در کنفرانس جهان بدون صهیونیسم، در مورد افسانه بودن هولوکاست و لزوم از بین رفتن اسرائیل را همچون هیزمی خشک در میان این آتش بر افروخته پرتاب کرد و آن گفته احمدینژاد را مصداقی از خواستههای ایران عنوان کرد.
افسانه خواندن هولوکاست در سمیناری که در آبان ماه سال 84 از سوی اتحادیه انجمنهای اسلامی دانش آموزی برگزار میشد، در ماههای نخست ریاستجمهوری محمود احمدینژاد، گفتمانی چالشبرانگیز را بهدنبال داشت.
هرچند توجه افکار عمومی کشور به موضوع حقیقت یا افسانه بودن کشتار یهودیان در جریان جنگ جهانی دوم از سوی هیتلر به سخنان رئیسجمهوری در زمستان سال84، معطوف میشود، اما این نخستین باری نبود که بحث در مورد هولوکاست در سطح بینالمللی بحرانساز میشد. بارها این مسئله از سوی مورخان و اندیشمندان کشورهای مختلف مطرح شده و هر بار با واکنش تند و غیرمنطقی نظام بینالملل مواجه شده است.
فردا (23 جولای) مصادف با روزی است که دکتر دیوید اورینگ در کتاب خود با عنوان«جنگ هیتلر» در 21سال پیش و سخنرانیاش، کشتار بیش از 6 میلیون یهودی از سوی هیتلر را افسانه خواند. این محقق انگلیسی در اولین واکنش و به درخواست شورای جهانی یهودیان به این بهانه که صحبتهایش بر احساسات ضدیهود دامن میزند، از ورود به کشورهای کانادا، استرالیا، آلمان، ایتالیا، جمهوری فدرال آفریقای جنوبی و نیوزلند منع شد.
این تاریخنویس انگلیسی که به خاطر انکار اتاقهای گاز هولوکاست و آمار و ارقام کشتار یهودیان، در سال 2005 از سوی دادگاهی در وین به 3سال زندان محکوم شد، اتریش را دولتی نازیست خواند و قوانین سخت این کشور علیه کسانی که هولوکاست را انکار میکنند بسیار احمقانه عنوان کرد. مورخ انگلیسی راستگرا که یک ماه پیش از برگزاری دادگاهش در اتریش زندانی شده بود، هر هفته 200 تا 300 نامه از سوی طرفدارانش دریافت میکرد.دیوید اورینگ تنها محققی نیست که به واسطه چنین اظهار نظری با محدودیت مواجه شده است.
طی سالهای اخیر و بعد از آنکه صحبتهای احمدینژاد بار دیگر تنور این بحث را داغ کرد، محققان دیگری نیز به جرم افسانه خواندن هولوکاست مجازات شدهاند. این محدودیت تا بدانجا پیش رفت که کنیست رژیم صهیونیستی(پارلمان) قانونی را به تصویب رساند که براساس آن، تکذیب هولوکاست در هرجای دنیا از سوی قضات رژیم صهیونیستی بهعنوان یک جرم شناخته میشود و عوامل آن محاکمه شوند.
براساس همین قانون نیز دادگاهی در پاریس، به دستور ژاک شیراک رئیسجمهوری و فیلیپ دوست بلازی وزیر امور خارجه وقت این کشور، «رابرت فوریسون»، استاد سابق ادبیات در دانشگاه لیون فرانسه، را به جرم نفی هولوکاست در جریان مصاحبه با یک شبکه ماهوارهای ایرانی، به 3ماه زندان و اخراج از دانشگاه محکوم کرد.
«جورج تایل» دیگر محقق فرانسوی است که پس از اعلام نتیجه تحقیقش در مورد کذب بودن هولوکاست به 10 هزار دلار هم جریمه شده است. تایل در جریان تحقیقی که از سوی دولت فرانسه به وی تکلیف شده بود به این نتیجه رسید.
«روژه گارودی» یا رجاء فیلسوف و تازهمسلمان فرانسوی نیز بهخاطر نوشتههایش و موضعگیریهای سیاسیاش بهعنوان یک منکر هولوکاست به زندان محکوم شد.
«جان گوندنوس»، یکی از اعضای راستگرای سابق پارلمان اتریش نیز بهدلیل نفی هولوکاست به یک سال حبس تعلیقی محکوم شده است. وی در سال 2005 و بعد از پایان دوره حضور در پارلمان این کشور، موضوع هولوکاست، به آن صورت که از سوی صهیونیستها مطرح میشود را کذب دانست.
یک استاد ضدصهیونیستی که در کتابی هولوکاست را بهانهای برای اخاذی از جهان توسط رژیم صهیونیستی دانسته بود، از تدریس در یک دانشگاه بزرگ آمریکا محروم شد.
پروفسور«ارنست زاندل»، محقق آمریکایی- آلمانی، دیگر فردی بود که بهعلت مردود دانستن افسانه هولوکاست و با تلاش لابی یهودی در زندان تحت فشارهای روحی و روانی قرار گرفته است. وی در آخرین نامهاش به دوستان خود از سختگیریهای شدیدتر عوامل زندان علیه خود خبر داد. ارنست زاندل، منکر آلمانی هولوکاست از سوی یک دادگاه در این کشور به 5سال زندان محکوم شد. «زیگفرد وربک»، رئیس مرکز تحقیقات آزاد تاریخی بلژیک هم به همین اتهام بازداشت شده است.
«وربک» 63 ساله که از سال 1983 میلادی ریاست مرکز تحقیقات آزاد تاریخی بلژیک را در دست دارد، به اتهام رد پدیده یهودیسوزی محکوم شد.
واکنش صهیونیستها برای مقابله با فرضیه افسانه بودن هولوکاست به برخورد قهری با محققان و تاریخدانان ختم نشد و این کشور با اعمال نفوذ و فشار در شورای امنیت خواستار نامگذاری روز 27 ژانویه بهعنوان روز جهانی هولوکاست شده است.
یهودیان مدعی هستند که در این روز اردوگاه آشویتس نازیها توسط نیروهای روسیه از دست آلمان خارج شد. این پیشنهاد با 104 رای مثبت از 191 عضو مجمع عمومی سازمان ملل به تصویب رسید و این روز بهعنوان روز یادبود هولوکاست تعیین شد.
پافشاری رژیم صهیونیستی در ممانعت از مخالفت با هولوکاست از سوی محمد علی رامین، مشاور رئیسجمهوری که به تئوری پرداز اصلی هولوکاست در دولت نهم شناخته میشود با 4 فرضیه تشریح شده است؛ فرضیه اول خواسته انگلیس و آمریکا برای جلوگیری از به قدرت رسیدن آلمانیها در اروپاست. فرض دوم بر این است که آمریکا و انگلیس با موافقت و همکاری صهیونیستها این موضوع را مطرح کردند تا از این طریق اسرائیل را در وسط جهان اسلام ایجاد کنند و به بهانه هولوکاست، جهان اسلام را تحت کنترل قرار دهند و یهودیها را از اروپا و آمریکا کوچ بدهند و به این سرزمین بکشانند.
فرضیه سوم به این مضمون است که آمریکا و انگلیس با همکاری فرانسه و شوروی و آلمان و بهدلیل گرایش مسیحی خود و کینهای که از یهودیان به دل دارند، بعد از جنگ جهانی دوم به وسیله طرح موضوع هولوکاست، یهودیان را ترساندند و برای پاکسازی اروپا و آمریکا آنها را به محل کنونی اسرائیل فرستادند و آخرین فرضیه، مربوط به سرپوش گذاشتن جنایتهای آمریکا و انگلیس است.
صرفنظر از دیدگاه دولتها به هولوکاست برای بهره برداری سیاسی در جهت منافع آنها، مخالفت با تحقیق و بررسی محققان و اندیشمندان درخصوص این پدیده تاریخی با تمام مبانی آزادی تفکر و اندیشه در تعارض است؛ موضوعی که ریشه در زمینهای اشغالی فلسطین و جایی که آن را اسرائیل میخوانند، دارد.