به گزارش همشهری‌آنلاین به نقل از جماران، موسوی‌لاری گفت: وقتی در دولت اصلاحات من وزیر کشور بودم و آقای قالیباف فرمانده نیروی انتظامی بود، در سفری که به سیستان و بلوچستان داشتم در بازدید از مرز میرجاوه دیدیم عده زیادی از این طرف مرز با پای پیاده آن طرف مرز می‌روند؛ جمعیت نسبتا جالب توجهی بود. از مسئولان محلی که با من بودند پرسیدم اینها چه کسانی هستند و کجا می‌روند؟ گفتند، مردم بومی که کالاهایی از این طرف مثلا ظروف و کالاهای پلاستیکی می‌برند و برنج و چای و امثال آن را می‌آورند. شرایط رقت‌آوری بود.
وی افزود: در بازگشت از سفر به آقای قالیباف گفتم وضعیتی که من در میرجاوه دیدم خیلی ناگوار بود؛ به خصوص که این مردم با این سختی و مشقت کار می‌کنند که لقمه نانی به دست آورند مورد تعرض مأموران هم قرار می‌گیرند؛ خوب است سفری به منطقه داشته باشید و با همفکری مسؤلان محلی راه حلی پیدا کنید که این مردم اینگونه زجر نکشند و با بهره‌گیری از مقررات مرتبط با مرزبانی و مرزنشینی سهولتی قائل شوید که هم کرامت مردم حفظ شود و هم مأموران ضمن انجام وظیفه مزاحم مردم نشوند.
موسوی‌لاری گفت: به ایشان گفتم فرض می‌گیریم از این طریق این مقدار مبادله کالا بین این سوی مرز و آن سوی مرز صورت گیرد؛ این هم این نوع کالا پلاستیک صادر شود و برنج و چای به صورت بسیار محدود وارد شود. این به کجای اقتصاد کشور لطمه می‌زند؟!
وی ادامه داد: البته متوجه هستم که مسأله سوخت شرایطش متفاوت است؛ اما می‌خواهم بگویم مسؤلان آن روز با تبادل نظر و همفکری و با یک نگاه همراه با مردم با این مسأله برخورد کردند؛ آن‌طور که آقای قالیباف به من گزارش داد تا حدودی مسأله حل شد و این اتفاقات هم نیفتاد. الآن هم باید همین روش‌ها را دنبال کنند؛ حتی اگر مسأله سوخت و باندهایی که در این زمینه شکل گرفته است با آنچه من به آن اشاره کردم متفاوت باشد، راه حل همان است؛ یعنی پذیرش حق مرزنشینان برای بهره‌مندی از مزیت مرزنشینی. اگر این اصل به رسمیت شناخته شد برای مسأله سوخت هم می‌توان راهی پیدا کرد که هم اقتصاد کشور آسیب نبیند و هم مرزنشینان از مزیت استحقاقی بهره‌مند شوند. ضمن این‌که باید چاره‌اندیشی بنیادی برای توسعه مناطق مرزی و رونق کسب و کار در آن مناطق صورت گیرد تا این مسأله حل شود و با این روش‌ها که نقش مسکن دارد، سوخت‌فروشی و پلاستیک‌فروشی و امثال آن مشکل مرزنشینان ما حل نمی‌شود.