اما اقدام نیویورک‌تایمز در عدم‌انتشار مقاله مک‌کین در ستون آزاد این روزنامه، واکنش تند ستاد انتخاباتی نامزد جمهوریخواه را به همراه داشت.
نیویورک تایمز روز گذشته با رد مقاله مک کین به دلیل ساختار آن، آمادگی خود را برای چاپ مقاله دیگری از او مبتنی بر طرح‌های نامزد جمهوریخواهان برای موفقیت در عراق اعلام کرد.
مقاله اوباما برنامه من برای عراق نام داشت. او در این مقاله نوشته بود: درصورت پیروزی در انتخابات ریاست‌جمهوری ماه نوامبر آمریکا، نیروهای نظامی این کشور را ظرف ۱۶ ماه از عراق خارج می‌کند.
به‌نظر می‌رسد مک کین سعی دارد همزمان با سفر خاورمیانه‌ای اوباما، توجه رسانه‌ها را از او به سوی خود منحرف کند. ستاد انتخاباتی مک کین این مقاله را برای انتشار در اختیار شبکه خبری سی‌ان‌ان قرار داد که برگردان فارسی آن را می‌خوانید.
هنگامی که ژنرال دیوید پترائوس در ژانویه 2007 اداره جنگ عراق را برعهده گرفت شرایط را سخت و نه ناامید‌کننده توصیف کرد. 18 ماه از آن زمان گذشته است؛
اینک حجم خشونت‌های عراق با کاهشی 80درصدی نسبت به 4سال پیش روبه‌رو شده و تروریست‌ها با زنجیره‌ای از شکست‌ها مواجه شده‌اند. وضعیت عراق هم اکنون سرشار از امید است اما برای حفاظت از دستاوردهای شکننده‌ای که تاکنون به دست آمده، باید کار قابل توجهی انجام دهیم.
پیشرفت اوضاع عراق در سایه دو عامل افزایش تعداد سربازان و تغییر راهبرد جنگی در این کشور به دست آمده است. در آغاز جنگ، هنگامی که حمله به عراق در واشنگتن حامیان اندکی داشت من از آن دفاع کردم.
همزمان سناتور باراک اوباما با این جنگ مخالف بود و حتی در 10ژانویه2007 گفت: فکر نمی‌کنم اعزام 20هزار سرباز دیگر به عراق بتواند کمکی به توقف خشونت‌های فرقه‌ای این کشور کند. من اما امروز می‌بینم عکس نظرات اوباما اتفاق افتاده است.
این روزها سناتور اوباما اصرار فراوانی دارد که سربازان ما نقش فراوانی در کاهش خشونت‌های عراق داشته‌اند اما وی همچنان هرگونه پیشرفت سیاسی در عراق را انکار می‌کند.
شاید اوباما نمی‌داند سفارت آمریکا در بغداد گزارشی را تهیه و منتشر کرد که در آن به پیشرفت‌هایی در 3حوزه امنیتی، اقتصادی و سیاسی اشاره شده و پیشرفت‌های دیگری هم در عراق اتفاق افتاده است.
بیش از90 هزار عراقی که اکثر آنها اعراب سنی هستند و پیش از این با دولت عراق می‌جنگیدند، قراردادی را امضا کرده‌اند که براساس آن با تروریست‌ها بجنگند. تمایل اخیر مالکی، نخست وزیر عراق برای درگیری با قانون شکنان در مناطق بصره و شهرک صدر از دیگر اقداماتی است که توانست به پایان درگیری‌های فرقه‌ای کمک کند.
این موفقیت‌های مهم تاکنون نتوانسته تاثیری بر تصمیم سناتور اوباما برای خارج کردن همه سربازان آمریکا از عراق ایجاد کند. تنها چیزی که تغییر کرده استدلال‌های اوباما در این باره است.
وی در آستانه اولین سفر خود به عراق- در3سال پیش- در مقاله هفته گذشته خود در نیویورک‌تایمز، برنامه‌های خود برای عراق را بیان کرد. برنامه اوباما همان پیشنهاد قدیمی خروج سربازان از عراق در 16ماه بود.
اوباما در سال2007 هم با این استدلال که شکست خورده‌ایم خواهان عقب نشینی از عراق شده بود. اگر ما به حرف‌های او گوش کرده بودیم این اتفاق اکنون افتاده بود.
اوباما اکنون هم با این استدلال که عراقی‌ها دیگر به کمک ما نیاز ندارند خواهان عقب نشینی از عراق است.
اوباما مدعی است که مالکی هم با جدول زمانی خروج آمریکا از عراق موافق است و این در حالی است که همه چیزی که مالکی گفته درخواست طرحی برای عقب‌نشینی سربازان آمریکایی از عراق است، بدون آنکه حرف خاص دیگری زده باشد.
همانگونه که سناتور اوباما گفته است هیچ کس از حضور دائم آمریکا در عراق حمایت نمی‌کند.
هم اکنون بخشی از لشکر پنجم آمریکا در حال عقب‌نشینی از عراق است و با بهبود بیشتر اوضاع امنیتی، عقب نشینی با مقیاس بزرگ‌تر هم می‌تواند در دستور کار قرار گیرد و اگر از عراق عقب نشینی کردیم سپس می‌توانیم حضور خود را در دیگر میدان‌های نبرد همچون افغانستان بدون حضور سایه شکست در جنگ قبلی، تقویت کنیم.
من پیش از این هم گفته‌ام امیدوارم اکثر سربازان آمریکایی حاضر در عراق تا پایان دوره اول ریاست‌جمهوری من یعنی سال2013 به کشور بازگردند.
من همچنین پیش از این گفته‌ام هرگونه عقب نشینی از عراق باید براساس شرایط واقعی جنگ باشد نه براساس تعیین جدول خروج‌های ساختگی که بیشتر منافع سیاسی را دنبال می‌کند. این همان جواب معمای موافق نبودن من با سناتور اوباماست.
سناتور اوباما در مقاله خود گفته است حتما با فرماندهان نظامی و مقامات عراق در مورد خروج از این کشور گفت‌و گوخواهد کرد، اما جالب اینجاست که وی برنامه اش برای عراق را پیش از سخن گفتن با آنان منتشر ساخته است. شاید او نمی‌خواهد بشنود که آنان چه می‌گویند.
در 8باری که به عراق رفته‌ام بارها از سربازان و اخیرا هم از ژنرال حفری هاموند، فرمانده نیروهای ائتلاف در بغداد شنیدم که می‌گفت تعیین هرگونه جدول زمانی برای خروج از عراق بسیار خطرناک است.
خطر هم اینجاست که افراطیونی که از جانب القاعده حمایت می‌شوند- همانگونه که قبلا هم اتفاق افتاده است- قادر به احیای خود درصورت کاهش سربازان ما هستند.
به‌نظر می‌رسد سناتور اوباما چیزی از تاریخ اخیر یاد نگرفته باشد؛ چرا او هیچگاه از پیروزی در جنگ سخن نگفته و همواره بر پایان آن تاکید دارد؟ اما اگر ما پیروز این جنگ نباشیم دشمنان ما پیروز خواهند بود.
پیروزی تروریست‌ها به منزله فاجعه‌ای برای ما خواهد بود. این همان چیزی است که اگر رئیس‌جمهور شوم نمی‌گذارم اتفاق بیفتد.
من همچنین راهبرد جامعی را برای مقابله با شورشیان نه فقط در عراق بلکه در افغانستان هم اجرا خواهم کرد که هدف آن ایجاد ثبات، امنیت و حمایت از متحدان دمکرات ماست.
سی ان ان - 22 جولای 2008