به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از وب‌سایت نیواطلس، باوجود اینکه حضور نجات غریق برای حفظ امنیت شناگران در استخر ضروری است، اما باید به این مهم توجه داشت که آنها همیشه نمی‌توانند هر آنچه که اتفاق می‌افتد را ببینند و در عین حال برخی استخرها نیز قادر به پرداخت حقوق برای استخدام ناجیان غریق بیشتر را ندارند. اینجاست که یک روبات نجات غریق می‌تواند کارآیی‌های خود را به معرض نمایش بگذارد. نمونه نخستین از این روبات اکنون توسط تیمی از مهندسان موسسه فران‌هوفر (Fraunhofer) آلمان که کارش در حوزه فناوری‌های الکترونیکی و تصویربرداری بوده و پیش‌تر وسیله نقلیه مستقل زیر آب DEDAVE را ارائه کرده، درحال توسعه است.
این شرکت برای این منظور در حال همکاری با شرکت «واسره‌تونگزدینتس» که خدمات نجات غریق را در شهر هاله آلمان ارائه می‌دهد، است. طبق برنامه‌ریزی انجام‌شده، این روبات بیشتر وقت خود را زیر آب و در یک قسمت مشخص استخر سپری می‌کند. با این کار، دوربین‌های نصب شده بر روی سقف استخر، الگوهای حرکتی و مکان شناگران را کنترل می‌کنند. هنگامی که یک سیستم رایانه‌ای مبتنی بر هوش مصنوعی تشخیص دهد که یکی از این افراد علائم غرق‌شدن را دارد، موقعیت او برای روبات ارسال می‌شود. روبات نیز با سفر به مختصات ارائه شده، با استفاده از دوربین‌های داخلی فرد را خواهد یافت. سپس به سمت پایین او حرکت کرده و با برانکارد خود، فرد غرق‌شده را به سطح آب حمل می‌کند. در مواردی که شناگر واکنشی نشان نمی‌دهد، روبات با استفاده از یک مکانیزم، بدن او را در قسمت بالایی روبات نگه داشته و از لغزیدن آن جلوگیری می‌کند. این روبات علاوه بر استخرها، می‌تواند در دریاچه‌ها نیز مورد استفاده قرار بگیرد؛ اگرچه در آن صورت دوربین‌های سقفی باید بر روی بالن یا هواپیماهای بدون سرنشین نصب شوند. همچنین به دلیل آنکه آب دریاچه به تمیزی آب استخر نیست، روبات با استفاده از سنسورهای صوتی به‌جای دوربین‌های داخلی به شناگران غرق‌شده نزدیک می‌شود.
در آزمایش‌های انجام‌شده در دریاچه هوفیسنسی، این روبات موفق به نجات آدمک 80 کیلوگرمی در عمق 3 متری شد. روبات پس از گرفتن آدمک غرق‌شده و بستن آن به برانکاردش، حدود 40 متر در آب حرکت کرده و آدمک را به تیم نجات در ساحل تحویل داد. تمامی این فرایند تنها 2 دقیقه به‌طول انجامید.