همشهری آنلاین: کریم اعظمی
جواد نکونام این روزها سخت در تلاش است تا تیمش را آماده بازی با العین امارات در مرحله پلی‌آف لیگ قهرمانان آسیا کند؛ مسابقه‌ای که قرار بود فولاد میزبانش باشد ولی یکباره AFC میزبانی فولاد را از برنامه‌اش خارج کرد و حالا مشخص نیست این بازی در کدام کشور برگزار خواهد شد. از طرفی پنجره نقل‌وانتقالاتی باشگاه فولاد هم بسته است و این موضوع کار نکونام را برای ادامه بازی‌های لیگ برتر و همچنین لیگ قهرمانان آسیا سخت‌تر خواهد کرد. نکونام درخصوص آخرین وضعیت فولاد به سؤالات همشهری ورزشی پاسخ داده است.
شرایط فولاد را برای حضور در لیگ قهرمانان آسیا چطور می‌بینید؟ آیا از لحاظ نیروی انسانی فولاد پتانسیل موفقیت در آسیا را دارد؟
کار سختی برای بازی پلی‌آف لیگ قهرمانان آسیا داریم. العین هیچ محدودیتی برای خرید بازیکن چه به لحاظ مالی و چه به لحاظ پنجره نقل‌وانتقالاتی ندارد، اما از آن طرف ما به‌دلیل محرومیتی که فدراسیون فوتبال ایجاد کرده، حتی نمی‌توانیم یک بازیکن بگیریم. مثل روز روشن است که در آن بازی کل کشور امارات پشت سر العین می‌ایستد تا مقابل یک تیم ایرانی پیروز شود چون این بازی به لحاظ سیاسی و منطقه‌ای هم برایشان مهم است، ولی ما متأسفانه نمی‌توانیم یک بازیکن بگیریم. بسته‌بودن پنجره نقل‌وانتقالات برای یک تیم در بالاترین سطح رقابت‌های باشگاهی آسیا بسیار مخرب است و مجبور شده‌ایم این وضعیت را به‌خاطر هواداران فوتبال خوزستان تحمل کنیم.
آیا درصورت باز شدن پنجره نیم‌فصل دوم دنبال تقویت تیم و اضافه‌کردن بازیکن جدید هستید؟
طبیعی است که بعد از پایان نیم‌فصل نقاط ضعف‌مان را شناسایی کرده‌ایم اما وقتی فرصتی برای تقویت این نقاط ضعف نداریم، دیگر تقویت‌کردن تیم بی‌معنی است. ما سال قبل در تعطیلات نیم‌فصل بازیکن گرفتیم و تیم‌مان تقویت شد و در نتیجه با نتایجی که هیچ‌کس فکرش را هم نمی‌کرد، توانستیم به آسیا صعود کنیم. اما در شرایطی که بعضی از بازیکنان‌مان مصدوم هستند و کرونا هم وضعیتی سخت و غیرقابل پیش‌بینی را ایجاد کرده، بسته بودن پنجره نقل‌وانتقالاتی مزید بر علت شده تا کارمان سخت‌تر شود. من واقعا از بازیکنانم رضایت دارم اما معتقدم وقتی شما در سه جبهه حضور دارید، لازم است تعداد زیادی بازیکن آماده در اختیار داشته باشید.
کنفدراسیون فوتبال آسیا میزبانی را از تیم ملی و باشگاه‌های ایرانی گرفت. نظر شما چیست؟
چند روز قبل هم گفتم که ما با چنین تصمیم‌هایی شاهد کوچک‌شدن فوتبال ایران هستیم. متأسفانه ابهتی که در فوتبال آسیا پیدا کرده بودیم، در حال از دست رفتن است. مگر می‌شود به همین سادگی چنین تصمیمی علیه فوتبال ایران بگیرند؟ چرا مدیران قبلی فدراسیون فوتبال کاری نکردند و قبل از چنین تصمیمی پیش‌بینی لازم را نداشتند؟ الان تیم ملی هرچه دارد، از تلاش بازیکنان است و ما فقط می‌توانیم به آنها امیدوار باشیم که با غیرت‌شان بتوانند مردم را خوشحال کنند. واقعیت این است که از ندادن میزبانی به ایران تعجب نکردم. وقتی ما به‌عنوان یک تیم ایرانی که از شرایط و امکانات کشورمان شناخت داریم، بعد از یک بارندگی ساده یک زمین تمرین معمولی در پایتخت پیدا نکردیم، چرا توقع داریم کنفدراسیون فوتبال آسیا به ما میزبانی بدهد؟ یک حقیقت محض است که باید برای گرفتن میزبانی کار کنیم و نمی‌شود فقط انتظار داشته باشیم. این مشکل هم برای امروز نیست. مشکلی است که سالیان سال است وجود دارد و این حرف‌ها هم تکرار مکررات است.
شرایط لیگ برتر در این فصل را چطور ارزیابی می‌کنید؟ به‌نظر می‌رسد نسبت به سال‌های گذشته رقابت بین تیم‌ها سخت‌تر و فشرده‌تر است.
رقابت در جدول رده‌بندی امسال بسیار فشرده است. تیم‌هایی که بالای جدول حضور دارند هزینه‌های چندده میلیاردی انجام داده‌اند و همین باعث تفاوت‌شان با تیم‌های دیگر می‌شود. حتما تیمی که برای استخدام بازیکن ایرانی دلار خرج می‌کند، با تیم‌های دیگر تفاوت دارد. اگر تیم‌های دیگر مثل فولاد در این رقابت همچنان حضور دارند، به‌دلیل ازخودگذشتگی مجموعه این تیم‌هاست، در غیر این صورت شما نمی‌توانید هزینه‌ای را که این باشگاه‌ها انجام داده‌اند با تیمی مثل ما مقایسه کنید.
آیا این درست است که مسئولان فوتبال جلوی جذب بازیکن و مربی خارجی را گرفته‌اند؟
من با این قانون موافق نیستم و آن را به سود فوتبال ایران نمی‌دانم؛ به‌ویژه وقتی پای رقابت با حریفان آسیایی در میان باشد. شما نباید برای تیم‌های ایرانی در مقابل تیم‌های حوزه خلیج‌فارس و شرق آسیا محدودیت ایجاد کنید.
تصور خیلی‌ها این است که سبک مربیگری شما شبیه به سبک کارلوس کی‌روش است. آیا خودتان این را می‌پذیرید یا نظر دیگری دارید؟
هر مربی سبک خاص خودش را دارد و شما نمی‌توانید دو مربی را در دنیا پیدا کنید که دقیقا سبک یکسانی داشته باشند. فوتبال در ظاهر رشته پیچیده‌ای نیست و شاید بیننده تلویزیونی یا یک هوادار با تماشای فوتبال از تلویزیون فکر کند که سبک دو مربی شبیه یکدیگر است اما جزئیات، تفاوت کار مربیان را مشخص می‌کند و نتیجه را رقم می‌زند. من با کارلوس کی‌روش کار کردم و خب، فرصت مناسبی برایم بود که کار در مربیگری را در تیم ملی و کنار کی‌روش تجربه کنم، اما همانطور که گفتم هر مربی سبک کاری خودش را دارد و من تلاش می‌کنم هر روز نکته جدیدی برای تیمم داشته باشم.