به گزارش همشهری آنلاین سعید نمکینوشت: « ویروس سرکش انگلیسی از راه رسید، خوزستان را گرفتار کرد، شبانه روز تلاش نمودیم تا در آن استان که بیشتر از سه پیک کشوری قبلی گرفتارمان کرد مهارش کنیم. عملا ضربه شست ویروس موتاسیون یافته را چشیدیم، ویروس مهاجم از هوا و زمین به دلایلی که جای بحثش در این مقال نمی گنجد به همه جا پر گشود.
نوشتیم... گفتیم... التماس کردیم... قسم دادیم که دو تا سه هفته صبوری کنید. مهلت بدهید تا مثل سال قبل از فرصت تعطیلات سال نو استفاده کنیم و با تشدید بیماریابی در طرح شهید سلیمانی خانه به خانه شعله‌های کوچک را شناسایی و مهار نماییم تا به هم نپیوندند و آتش دامن پهنه کشورمان را نگیرد. گفتیم سفر و جمعیت سیال نمی گذارد طرح اجرا شود و بیماری نیز از نقاط گرفتار به مراکز پاک تر منتقل می‌شود.
گفتیم: صف‌های طولانی تهیه ارزاق شب عید ساعت‌ها جمعیت سالمند تنیده در این صف ها را گرفتار می‌کند. گفتیم می‌دانیم تاب‌آوری مردم مهم است ولی تاب آوری مدافعین خسته سلامت پس از ۱۴ ماه کار بی‌وقفه و جانفشانی برای مدیریت پیک‌های پیوسته نیز مهم است.
گفتیم: اقتصاد گردشگری اهمیت دارد ولی سرمایه اجتماعی نظام سلامت و هزینه های شیوع مجدد بیماری و اثراتش بر اقتصاد خرد و کلان کشور نیز بی اهمیت نیست.
گفتیم: اگر به حرف های کارشناسیمان گوش ندهند بهار سختی در پیش است. شاید بدین دلیل باور نکردند که اولا وزن ویروس موتاسیون یافته را در محاسبات اپیدمیولوژیک ما نمی شناختند و ثانیا سه پیک سنگین قبلی را آرام، بی صدا و مظلومانه همکارانمان مدیریت کردند و گروهی فکر کردند که فراز و فرود منحنی ها شاید به شیوه فتوشاپ است!
در روزهای گذشته با روسای خسته و دل شکسته دانشگاه‌های علوم پزشکی تماس داشتم. به شدت نگرانند، بیمارانشان در حال افزایش و تخت هایشان در حال پر شدن است. ضمن آنکه می‌دانند در این خیز جدید اولا زنجیر مهار غول سرکش بیماری با ویروس جدید گسترده تر است و ثانیا خود و سربازان مدافع شان خسته‌تر. روزهای سختی در پیش است. خداوند یاری مان کند تا نمانیم، تا دست آورد افتخار آمیز روزهای سخت تحریم به سادگی به باد نرود. تا شرمسار آنان که پایداری و همراهی مان کردند و شرمنده روح بلند مدافعان سلامت و خانواده هایشان نشویم، کمک کنند تا عزیزان ارجمند دیگری را از دست ندهیم.