به گزارش همشهری‌آنلاین، محمد رضا مهران‌پور، پیشکسوت باشگاه استقلال در مورد اظهارات اخیر مددی، مدیرعامل آبی‌پوشان به مهر گفت: شنیده‌ام که آقای مددی به مدیریت خودشان نمره ۱۹ داده‌اند و این برای من بسیار عجیب است. آقای مددی خودش را با چه کسی قیاس کرده و ملاک نمره دهی او به چه بود؟ نمره را کارشناسان یا هواداران باید عملکرد مدیر عامل بدهند نه خودش. نمره دادن آقای مددی مثل مربی است که تیمش در پایین جدول قرار دارد و خودش به خودش نمره ۱۹ بدهد. این را هم بگویم به شخصه دنبال نمره دادن و نمره گرفتن نیستم؛ به نظر من مجموعه تیم باید موفق و هوادار راضی و خوشحال باشد. بعضی از مدیران این باشگاه تنها با رفتن شان از این مجموعه می‌توانند هواداران را خوشحال کنند.
پیشکسوت استقلال با بیش از ۱۰۰ بازی با پیراهن آبی‌ها افزود: قبل از هر صحبتی این را بگویم که حرف‌های من جنبه شخصی ندارد و اگر صحبتی درباره آقای فریادشیران بیان می‌کنم به شخصیت شخصی ایشان جسارت نمی‌کنم. ایشان یک پیشکسوت، بزرگ‌تر ما و اهل فوتبال هستند و بسیار انسان محترم و با شخصیت. اما انتخاب ایشان به عنوان مدیر آکادمی یعنی توهین به همه پیشکسوتان استقلال. آنهایی که برای استقلال تصمیمات عجیب می‌گیرند، حتی به آکادمی هم رحم نکردند. یعنی در بین حدود ۲۰۰ پیشکسوت استقلال حتی یک نفر هم نبود مدیر آکادمی شود که رفتند یک غیر استقلالی را آوردند؟ در بین پیشکسوتان این باشگاه از هر قشری که بخواهید پیدا می‌کنید. پیر و جوان، تحصیل‌کرده، باتجربه در تیم‌های پایه و… شاید هم آقایان، پیشکسوتان باشگاهی که در آن مدیریت می‌کنند را نمی‌شناسند.
مهران‌پور که سالهاست در زمینه مربیگری فعالیت دارد، در مورد حذف کمیته فنی اظهار کرد: چرا آقایان اعضای کمیته فنی که پیشکسوت این باشگاه هستند را به اتاق خود راه ندادند و طوری برخورد کردند که بروند و پشت سرشان را هم نگاه نکنند؟ اینها برای این باشگاه درد است. با اینکه کمیته فنی تشریفاتی بود، اما همین کمیته فنی تشریفاتی را هم از بین بردند. کمیته فنی اگر باز هم تشکیل شود نباید نمایشی باشد. باید با یک ساز و کار درست انتخاب شود و این کمیته به تایید دیگر پیشکسوتان هم برسد تا با قدرت و پشتوانه همه پیشکسوتان کار کند.
بازیکن سابق آبی‌پوشان گفت: در همه جای دنیا پیشکسوتان سرمایه‌های باشگاه هستند که یا مستقیم به باشگاه خود خدمت می‌کنند و از تیمشان حمایت می‌کنند. اما پیشکسوتان به جای خدماتی که ارائه می‌دهند، از باشگاه خود انتظار حمایت معنوی و احترام دارند. روی معنوی بودن حمایت تاکید می‌کنم، چون تا اسم پیشکسوت و حمایت می‌آید، بعضی‌ها فکر می‌کنند این جماعت مو سپید کرده و سینه سوخته به دنبال منافع مادی هستند. خدا را شکر اکثر قریب به اتفاق پیشکسوتان این باشگاه نیاز مالی ندارند و تنها انتظارشان از باشگاه حرمت و احترام است. باشگاه باید به پیشکسوت خود احترام و جایگاه بدهد تا از او حمایت ببیند. پیشکسوت سرمایه باشگاه است، مثل مردمی که سرمایه یک کشور هستند. اقتدار هر باشگاهی هم به پیشکسوتانش بستگی دارد. این توضیح را هم بدهم من اگر گله و انتقادی دارم، به هیچ وجه خودم را نمی‌بینم. من دارم از جایگاه پیشکسوت حمایت می‌کنم.