در این برهه، رژیم صهیونیستی با درکِ تهدید از جریان مذاکرات وین که با هدف احیای برجام آغاز شده، تلاش‌های گسترده‌ای را علیه کشورمان به راه انداخته است، که آخرین نمونه آن قبل از حمله به تأسیسات هستهای نطنز، هدف قرار دادن یک کشتی ایرانی در دریای سرخ بود.
در این چارچوب تل‌آویو تلاش دارد با این اقدامات، جلوی احیای توافق هستهای را بگیرد و مانع از آن شود که در نتیجه گفت‌وگوهای وین، ایران و ایالات متحده بار دیگر اجرای برنامه جامع اقدام مشترک را ازسر بگیرند. بنابراین بحران‌آفرینی و تنش‌آفرینی فعلی اسرائیلی‌ها می‌تواند با این هدف عملیاتی شود که فشار بیشتری به دولت جو بایدن برای عدم‌احیای برجام تحمیل شود؛ تا جایی که پروسه لغو تحریمها متوقف شده یا در نهایت هزینه لغو تحریمها به قدری افزایش پیدا کند که عملاً آمریکا نتواند آن را مطابق با منافع ایران عملیاتی کند.
از آنجایی که رژیم تروریستی اسرائیل، جریان تحولات در مورد ایران و مسائل مرتبط با این کشور درعرصه بین المللی را به ویژه پس از پیروزی بایدن در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، به هیچ عنوان در راستای منافع خود ارزیابی نمی‌کند، از این رو با هدف تنشزایی هر چه بیشتر در مورد موضوعات مرتبط با ایران و به خصوص مسائل مرتبط با برنامه هستهای ایران، در راهبرد خارجی خودچرخشی اساسی را در دستورکار قرار داده، و از این طریق قصد دارد تا فضا را جهت شکل‌گیری هرگونه تعامل بین المللی با تهران مسدود کرده و خود را بر اساس توجیهات نامشروع و بی پایه در خط مقدم مقابله با ایران، در جبهه مخالفان کشورمان در عرصه روابط بین الملل قرار دهد.
حمله اخیر به شبکه توزیع برق تأسیسات هسته ای نطنز و دیگر رویه‌های تروریستی چند ماهه اخیر تل آویو علیه ایران، نیز در همین چهارچوب قابل تحلیل و ارزیابی است. علیرغم اینکه این نخستین بار نیست که اسرائیل به خرابکاری در این مرکز تحقیقات اتمی مهم دست می زند، اما این حادثه درست در زمانی رخ داد که دولت بایدن قصد احیای مسیر دیپلماسی با تهران را دارد. با شروع مذاکرات برای بازگشت آمریکا به برجام و لغو تحریمهای ایران، اسرائیل در پشت صحنه تلاش وسیعی را برای دور کردن ایران و آمریکا از فضای به وجود آمده برای احیای توافق هسته ای را آغاز کرده است. یکی از ابزارهای نتانیاهو برای تخریب فضای دیپلماتیک به وجود آمده، تحریک تهران به اقدام‌های واکنشی و ماهیگیری از بحران به وجود آمده است. اسرائیل به این دلیل اقدام به تصاعد بحران میکند که مبادا توافق برجام دوباره احیا شده و تنشی که بین ایران و کشورهای غربی وجود دارد، برطرف شود. در نتیجه از از همه اهرم های نامشروع تروریستی خود استفاده میکند تا این وضعیت را به هم بزند.
این رویکرد مغرضانه، تل‌آویو را به سوی خرابکاری و استفاده از حربه‌هایی نظیر اقدامات نظامی و تروریستی علیه دانشمندان وتأسیسات هستهای ایران همانند آنچه روز یکشنبه در نطنز رخ داد، سوق داده است. چنین عملیات خرابکارانه ای به مرکز علمی و تحقیقاتی نطنز، نه تنها به منزله نقض قوانین بین‌المللی و اقدامی عامدانه برای منحرف کردن گفتگوها درباره برجام و در نتیجه فرافکنی آشفتگی‌های درونی این رژیم و وحشت غیرقابل انکار آنها از احیای توافق برجام را به نمایش می گذارد، بلکه یک اقدام آشکار تروریستی نیزبوده وخطر و تهدیدی جدی برای صلح و امنیت بین المللی به حساب می آید.
علیرغم اینکه سازمان ملل متحد در راستای مقابله و مبارزه با تروریسم هستهای و حفظ امنیت مراکز هسته ای، تاکنون اقدامات حقوقی گوناگونی چون تصویب کنوانسیون 2005 را با اجماع اکثر کشورها به تصویب رسانده است، اما با این وجود در چندین دهه اخیر رژیم یاغی صهیونیستی بارها باحمله و اقدامات خرابکارانه متعدد به تأسیسات و مراکز مهم هسته ای سایر کشورها، در تضاد با نص صریح این کنوانسیون حرکت کرده است. هدف قراردادن تعمدی چنین مراکزی، علاوه بر نقض صلح و امنیت بین المللی، با خطر بالای نشت سراسری و بی‌هدف مواد رادیواکتیو، می‌تواند پیامدهای زیست محیطی و انسانی فاجعه باری را به همراه داشته باشد. از این رو چنین اقدام تروریستی، براساس حقوق بین‌الملل، در تغایر با تمام اصول امنیتی جهان، جنایات جنگی به حساب می‌آید.
جمهوری اسلامی ایران ضمن محکوم کردن این حرکت مذبوحانه و تروریستی، حق دفاع مشروع خود را بر اساس ماده 51 منشور سازمان ملل، برای اقدام علیه عاملین و آمرین این اقدام محفوظ داشته و با تأکید بر ضرورت برخورد جامعه بین المللی و به ویژه آژانس بین المللی انرژی اتمی؛ به عنوان مرتبط ترین و تخصصی ترین سازمان بین المللی درزمینه مسائل هسته ای، انتظار دارد تا نهادهای بین المللی به دور از استانداردهای دوگانه، این حمله تروریستی را به عنوان تهدیدی جدی علیه صلح و امنیت بین‌المللی و اقدامی عامدانه علیه تأسیسات هستهای صلح‌آمیز ایران که تحت نظارت بین‌المللی است، قویاً محکوم کنند.
در این برهه حساس هرچند تلافی به موقع و در مکانی متناسب می‌تواند هزینه‌های این قبیل اقدامات را برای رژیم صهیونیستی افزایش دهد، اما لازم است که جمهوری اسلامی ایران با رویکردی هدفمند و دقیق با این توطئه برخورد کرده و با پیگیری این موضوع در مجامع بین المللی، به تلاش برای افزایش فشار و وادار کردن آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و سایر نهادهای مسئول، با اقدامی درست و منطقی در این مسیر حرکت کرده و به دور از فضاسازیهای رژیم تروریستی اسرائیل، از هر نوع واکنش سیاسی کوتاه مدتی که روند گفت‌وگوها را در چارچوب برجام مختل کرده و زمینه لغو تحریمها را از بین ببرد، پرهیز کند. در غیر این صورت با توجه به دشمنان منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای ایران و با بازی در زمین آنها، تنها به هدف از پیش تعیین‌شده رژیم صهیونیستی و دیگر متحدین آنها؛ که ادامه فرآیند برجای ماندن تنش های منطقه‌ای حول برنامه هستهای ایران است، کمک میکند.
نویسنده: پارسا جعفری