آشنایی با پاراگوئه

این کشور از جنوب و جنوب غربی با آرژانتین، از شرق و شمال شرقی با برزیل و از شمال غربی با بولیوی همسایه است.

برای اولین بار اروپایی‌ها در اوایل قرن ۱۶ میلادی این کشور را کشف کردند و شهر آسونسیون، پایتخت آن، در ۱۵۳۷ توسط جهانگرد اسپانیایی، خوان د سالارز بنا نهاده شد.

این کشور تا سال ۱۸۱۱ مستعمره اسپانیا بود. هرچند استقلال این کشور از اسپانیا تقریبا بدون خونریزی بود اما پاراگوئه در طول تاریخ پس از استقلال خود درگیر جنگ‌های زیادی شد که مهمترین آنها جنگ با کشورهای برزیل و اوروگوئه بود.

آب و هوای این کشور بین آب و هوای شبه استوایی تا آب و هوای معتدل تغییر می‌کند. در نواحی شرقی بارش زیاد باران و در نواحی غربی مناطق تقریبا خشک به چشم می‌خورد.

سیاست در پاراگوئه

این کشور از سال ۱۹۸۹ تا سال ۲۰۰۶ تحت نظام دیکتاتوری آلفردو استروسنر اداره می‌شد. هم‌اکنون در پاراگوئه رئیس جمهور هم رئیس حکومت است و هم رئیس دولت.

رئیس جمهور و معاون او با رای مردم برای دوره‌ای پنج ساله انتخاب می‌شوند.

قوه قانونگذاری این کشور از دو مجلس تشکیل شده است. مجلس سنا ۴۵ کرسی دارد و نمایندگان آن با رای مردم برای دوره‌ای پنج ساله تعیین می‌شوند.

مجلس نمایندگان ۸۰ کرسی دارد و اعضای آن هم با رای مردم مردم هر پنج سال یک بار مشخص می‌شوند.

اقتصاد در پاراگوئه

تولید ناخالص داخلی در این کشور 08/27 میلیارد دلار است. دو میلیون و ۷۸۷ هزار نفر نیروی کار این کشور را تشکیل می‌دهند.

نرخ بیکاری در پاراگوئه 6/5درصد است. ۳۲ درصد از مردم آن زیر خط فقر زندگی می‌کنند. در سال ۲۰۰۷ نرخ تورم در آن 1/8 درصد بود.

محصولات صادراتی این کشور شامل لوبیا، علوفه، پنبه، گوشت، روغن‌های خوراکی، برق، چوب و چرم است‌که به‌کشورهای اوروگوئه،برزیل،روسیه، آرژانتین ، شیلی  و آلمان صادر می‌شود.

محصولات وارداتی آن شامل وسایل حمل و نقل جاده‌ای، کالاهای مصرفی، تنباکو، محصولات پتروشیمی، ماشین‌آلات الکتریکی، تراکتور، مواد شیمیایی و قطعات وسایل نقلیه است که از کشورهای برزیل، آمریکا، آرژانتین و چین  وارد می‌شود.

مردم پاراگوئه

جمعیت این کشور حدودشش میلیون و ۸۳۱ هزار نفر با میانگین سنی ۲۲ سال است. امید به زندگی برای زنان ۷۸ و برای مردان ۷۳ سال است.

نزدیک به ۹۵ درصد از مردم این کشور از نژاد مستیزو هستند که ترکیبی است از نژاد اسپانیایی و آمریندیان.

دین اکثریت مردم این کشور مسیحیت است. زبان‌های رسمی پاراگوئه اسپانیایی و گوارانی است.

ارتباطات در پاراگوئه

در این کشور ۳۳۱ هزار و ۱۰۰ خط تلفن ثابت و سه میلیون و ۲۳۳ هزار خط تلفن همراه وجود دارد.

پاراگوئه ۱۲ هزار و ۴۹۷ میزبان اینترنتی و ۲۶۰ هزار کاربر اینترنت دارد.

پاراگوئه در یک نگاه