به گزارش همشهری، علی محمدی گفت: آسباد پطرو نشانه‌ای از صنعت، هنر، خلاقیت و ابتکار مردم این منطقه بوده است، ساکنان این مناطق با به‌کار گیری نیروی بادهای موسمی که از اوایل بهار آغاز و تا اواخر تابستان ادامه دارد این آسبادها را به‌کار می‌انداختند تا بتوانند با استفاده از این این تکنولوژی غلات و مهم‌تر ازهمه گندم را به آرد تبدیل کنند.
وی ادامه داد: ساختار آسباد پطرو شباهت‌های بسیاری با آسبادهای منطقه نشتیفات خواف دارد، بنایی ساخته شده از خشت و گل، محفظه چرخ و پره‌های آسخانه که در طول زمان به مرور فضاهای داخلی و چرخ و پره‌های آن از بین رفته و تنها بقایایی از دیوارهای بیرونی و سنگ‌های آسیاب باقی مانده است.
رئیس میراث فرهنگی گردشگری و صنایع دستی شهرستان‌های تربت حیدریه و زاوه با بیان اینکه قسمت درگاه باد، مهم‌ترین ویژگی معماری این آسباد است که قابلیت استفاده ار بادهای مختلفی که در منطقه می‌وزد را دارا بوده، افزود: بقایای یک آسیاب در جنب این آسباد وجود دارد که با مهار انرژی آب کار می‌کرده، یعنی اینکه در فصولی که سرعت باد کم‌تر بوده از آسیاب آبی با استفاده از انرژی آب برای آرد کردن غلات استفاده می‌شده، این شگرد صنعتی بیانگر توسعه فنی و دانش کاربردی ساکنان این منطقه بوده است.
محمدی تصریح کرد: این آسباد به شماره ۲۷۷ مورخ ۱۳۹۹/۱۲/۱۳ در فهرست آثار واجد ارزش تاریخی-فرهنگی به ثبت ملی رسیده است. شهرستان زاوه ۱۷۰ اثر تاریخی شناسایی شده دارد که تاکنون ۱۸ اثر در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.