به گزارش همشهری آنلاین ، خواهر خواندگی برای اولین بار در دنیا پس از جنگ جهانی اول، در سال ۱۹۲۰ بین یک شهر انگلیسی و شهری از فرانسه ظهور پیدا کرد و پس از آن، در سایر نقاط دنیا ترویج یافت. اغلب، شهرهایی قرارداد خواهرخواندگی با یکدیگر می‌بندند که دارای منافع مشترک هستند و قصد دارند از این طریق، اتحاد بین شهروندان را، اغلب در زمینه فرهنگی، اقتصادی، تجاری و ورزشی افزایش دهند. بنابراین شهرهایی که دارای تشابهاتی به عنوان مثال از نظر تاریخی، فرهنگی، علمی و ورزشی باشند می‌توانند با یکدیگر توافقنامه‌ای را در راستای افزایش بیشتر روابط امضا کنند اما خواهرخوانده‌ها یا به اصطلاح اروپایی‌ها، شهرهای دوقلو یا همسان، چه مراحلی را باید طی کنند تا به این ارتباط دست یابند؟
ضرورت وجود تشابه بین دو شهر
اولین و مهم‌ترین مرحله در ایجاد خواهرخواندگی اطمینان از این مسئله است که هر دو شهر حداقل در یک زمینه دارای تشابهاتی با یکدیگر باشند. برای این کار، باید بالاترین مقام رسمی هر شهر به گفت‌وگو با مقام ارشد شهر همسان خود بپردازد و پس از توافق نهایی، قرارداد را به امضا برساند. بعضی از این قراردادها در زمینه ارتباط فرهنگی عقد می‌شود حال آن که در بسیاری از موارد نیز، منافع اقتصادی، آموزشی و اجتماعی مورد توجه قرار می‌گیرد.
مرحله تحقیق
رابطه خواهرخواندگی مشارکتی طولانی مدت به حساب می‌آید و در نتیجه باید برای هر دو شهر طرف قرارداد، مزایایی داشته باشد بنابراین شناخت کامل شهر همسان، پایه و اساس موفقیت رابطه محسوب می‌شود که دستیابی به آن، تنها از طریق انجام تحقیقات متعدد از سوی سران هر دو شهر امکان‌پذیر است. از جمله اطلاعاتی که مقامات هر شهر باید در مورد خواهر خوانده احتمالی خود داشته باشند می‌توان به جمعیت، موقعیت جغرافیایی، صنعت، مؤسسه‌های آموزشی، نهادهای فرهنگی، روابط پیشین و ارتباطات تاریخی و موروثی اشاره کرد.
بسیاری از جوامع معیارها و تدابیری را شکل داده‌اند که بر اساس آن‌ها می‌توانند تحقیقات خود را در مورد شهر خواهرخوانده‌شان سازماندهی کنند و به بهترین نتیجه در مورد پیامدهای احتمالی ایجاد رابطه دست یابند.
ایجاد خطی ارتباطی با شهر همسان
مرحله بعدی در فرآیند خواهرخواندگی، ایجاد خطی ارتباطی با شهر همسان است که این کار از طریق ارسال نامه‌ای از یک شهردار به مدیر خواهرخوانده خود امکان‌پذیر می‌شود. این نامه باید شامل جزئیات کاملی باشد که شهر میزبان را به طور کامل برای همسان خود معرفی می‌کند و علت تمایل شهردار آن به ایجاد ارتباط با شهر طرف را شرح می‌دهد. این مرحله زمانی اتفاق می‌افتد که برای اطمینان خاطر شهرهای خواهر خوانده از تجربه یک قرارداد مثبت، پیروی از یک پروتکل بین‌المللی الزامی است. تناسب بین دو شهر یکی از جنبه‌های بسیار مهم در پروتکل بین‌المللی به حساب می‌آید به خصوص اگر امور یکی از خواهرخوانده‌ها توسط گروهی از داوطلبانی اداره می‌شود که از طرف شهردار مجاز هستند.
شناخت بیشتر شهرها از یکدیگر
پس از این که شهر همسان نامه را از طرف شهردار دیگری دریافت کرد و یک خط ارتباطی به وجود آمد، آنگاه چندین ماه زمان لازم است تا هر دو شهر از یکدیگر شناخت بیشتری پیدا کنند، به تطابق تشابهات یکدیگر بپردازند، فرصت‌های تبادلی را مورد ارزیابی قرار دهند و یک طرح همکاری ایجاد کنند. در بسیاری از فرهنگ‌ها، هر دو شهر مایل به تبادل فیزیکی اطلاعات در این مرحله هستند حال آن که، بسیاری نیز از تکنولوژی برای دست یافتن به تطابق بین خود و شهر همسان بهره می‌گیرند. این دوره فرصتی بسیار ارزشمند برای دو شهر به شمار می‌رود که در آن می‌توانند به بررسی اهداف شهر همسان خود از برقراری ارتباط دست یابند.
ایجاد قرارداد مشارکت
وقتی که دو شهر همسان از تمام جنبه‌ها به توافق می‌رسند و تصمیم می‌گیرند تعاملات بیشتری برقرار کنند، آنگاه باید یک قرارداد بین‌المللی و اسنادی رسمی را مبنی بر عقد خواهرخواندگی امضا کنند. این اسناد در اغلب موارد به هر دو زبان شهرهای همسان نوشته و به امضای طرفین می‌رسد، منافع مشترک به طور کامل مورد تاکید قرار می‌گیرد، طرح‌های پیشنهادی دو طرف در آن ذکر می‌شود و اهداف مربوط به تبادلات توسعه اقتصادی نیز در آن جای می‌گیرد.
مراسم امضای قرارداد
پس از اینکه شهردارها یا مقامات رسمی دو شهر خواهرخوانده به توافق رسیدند و تمام اسناد مربوطه را امضا کردند، آنگاه نوبت به امضای قرارداد نهایی می‌رسد که اغلب در یک مراسم رسمی صورت می‌گیرد.
در این مرحله خواهرخوانده‌ها باید طرح‌هایی را اجرا کنند که در مورد آن‌ها به توافق نظر رسیده‌اند. در بیشتر موارد، تاریخ خاصی برای اجرای هر برنامه در نظر گرفته می‌شود و هر دو شهر همسان موظفند گزارش کاملی از انجام آن را در اختیار مقامات ارشد خواهرخوانده خود قرار دهند. این مرحله برای ارزیابی مشارکت و عملکرد دو طرف از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است و می‌تواند حتی به ایجاد تغییراتی توافقی در قرارداد اصلی منجر شود.
منبع: ایمنا