به گزارش همشهری‌آنلاین به نقل از جماران، محمدعلی ابطحی فعال اصلاح طلب در یادداشتی نوشت:
انتشار مصاحبه محرمانه و غیر آماده شده برای پخش آقای ظریف هیجان فراوانی در داخل و خارج ایجاد کرد.
اما با نگاه غیر هیجانی چند نکته مهم وجود دارد.
۱- طبیعی است که در همه دنیا اسناد و سخنان طبقه بندی شده برای تاریخ می ماند. انتشار این فایل محرمانه در این شرایط حتما با اغراض سیاسی بوده است.
شخصا بر این باورم که سطح متفاوت از درگیران سیاسی داخلی آن را نشر داده اند. نفوذ های وابسته به سیستم های امنیتی خارجی مثلا اسراییل.. مسیر خروج باید مسیر دزدیدن اسناد هسته ای از نزدیکی تهران و انتقال آن به اسراییل تلقی کرد. دو طرف به ظریف و سلیمانی ستم می کنند اگر این مصاحبه را در اختلافات داخلی خرج کنند.
۲- من کل فایل را گوش کردم. علیرغم تبلیغات و هیاهوهای فراوان حرف ویژه ای در آن نبود که به صورت کلی تا به حال گفته نشده باشند. عناوین این اختلاف نظر ها همیشه دو سوی تحلیل تحلیل گران را به خود مشغول داشته و ده ها مقاله و یادداشت از دو سو منتشر شده است. و البته شاید فقط کمی دیپلماتیک تر، این تحلیل ها از سوی وزیر خارجه و سایر تحلیل گران مطرح می شده است.
👈۳- میدان و دیپلماسی دو وادی متفاوت هستند. مسئول دیپلماسی باید از دیپلماسی و مسئول میدان باید از میدان دفاع کند. طبیعی ترین مساله این است که این دو باید مکمل هم باشند ولی لازم نیست که اختلاف نظر نداشته باشند.
🤝مهم این است که میدان دار و دیپلمات باهم جلسات مرتب داشته باشند. دو سردار بزرگ دیپلماسی و میدان، جواد ظریف و شهید قاسم سلیمانی پشتوانه پیشرفت کشور بودند. به همین دلیل محبوبیت میدان دار به گفته آقای ظریف بنا به نظر سنجی های خارجی خیلی بیشتر بوده است.
یا به قول سردار دیپلماسی، دست بالا موفقیت در افغانستان به خاطر فعالیت های میدان دار بود. البته در مورد نقاط دیگر هم اختلاف نظر داشتنند و تعجب است اگر با هم اختلاف نمی داشتند.
۴- البته که ظریف خود را فدای رییسش کرد و اگرچه مجری خط بحث خاطرات تاریخی را برهم می زد اما این مصاحبه برای خوانش تاریخ خیلی خوب بود. همچنان که احتمالا از سردار شهید هم روایات دیگری مانده باشد.
یقینا شهید سلیمانی و ظریف دو سردار بزرگ تاریخ خواهند ماند.