به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایمنا، همه می‌دانند که شیوه‌های تردد سبز نظیر پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری سلامت انسان را بهبود می‌بخشد، تردد را تسهیل می‌کند، منجر به ذخیره منابع مالی می‌شود، در کاهش انتشار گازهای آلاینده هوا سهیم است و کمترین اشغال فضای شهری را در پی دارد. اما واقعیتی که بر همگان پوشیده است اینکه چه جنبه‌ای از دوچرخه‌سواری بیشترین تأثیر را بر رفاه اجتماعی بر جای می‌گذارد و چرا باید به عنوان بخشی جدایی‌ناپذیر در اولویت‌بندی مدیران شهری برای طراحی‌ها قرار گیرد؟
یکی از مهم‌ترین مزایای دوچرخه‌سواری که اغلب مردم جهان از آن بی‌خبر هستند، قابلیت «درک تجربی» آن است. دوچرخه‌سواران هنگام تردد از طریق این وسیله نقلیه پاک می‌توانند گوشه و کنار شهر خود را از نزدیک تجربه کنند و با جزئیات آن بیشتر آشنا شوند. کاربران وسایل حمل و نقل موتوری از این مزیت بی‌بهره هستند چرا که مسیری طولانی را در کمترین زمان ممکن و با سرعت زیاد طی می‌کنند بنابراین قادر نخواهند بود با تمام یا حداکثر خصوصیات یک شهر آشنا شوند و در نتیجه شناخت و تجربه آن‌ها از محیط زندگیشان در سطح بسیار پایینی قرار می‌گیرد.
دوچرخه‌سواران برخلاف ماشین‌سوارها با سرعت کمتری که دارند، قادرند با حداکثر ظرفیت‌ها و خصوصیات شهرشان آشنا شوند
برای افراد سوار بر وسایل حمل و نقل موتوری، همیشه سریع‌ترین زمان ممکن برای رسیدن از یک نقطه به نقطه دیگر دغدغه اصلی به حساب می‌آید، حال آنکه دوچرخه‌سواران انتخاب مسیری با بیشترین لذت تردد را مورد تمرکز قرار می‌دهند. کاربران خودرو به واسطه سرعت زیاد خود، لذت خاصی از مسیر حرکتشان تجربه نمی‌کنند، اما دوچرخه‌سواران در مسیر رسیدن به مقصد، فرصت کافی برای تماشای اطراف دارند. دوچرخه وسیله‌ای است که نگرش افراد را به محیط اطراف خود تغییر می‌دهد و آن‌ها را به احساس هر چه بیشتر زیبایی‌های اطراف خود بر می‌انگیزد بنابراین درک تجربی محیط زندگی، جنبه‌ای مهم از مزایای دوچرخه‌سواری به شمار می‌رود که وجود آن‌ها در شهرها را به امری ضروری تبدیل می‌کند.