به گزارش همشهری‌آنلاین به نقل از ایسنا، محسن بهاروند در مطلبی با عنوان «فریاد برای آزادی فلسطین با فریاد برای محاکمه صهیونیست‌ها همراه گردد» به مناسبت فرا رسیدن روز جهانی قدس نوشت: نظام بین المللی در تحقق ارزشهای انسانی و اخلاقی از جمله اجرای عدالت بطور کلی و عدالت کیفری بین المللی بنحو اخص آنطور که باید موفق نبوده است. جامعه بین المللی از ابتدا بویژه پس از جنگ جهانی دوم بر اساس منافع و اولویت سیاست با ابزار قدرت شکل گرفت و راهی را انتخاب کرد که نتیجه آن پایمال شدن یا حداقل بی اهمیتی اخلاق، عدالت و حقوق ضعیف ترها بود.
جهان شاهد جنگها، ظلمها، تبعیضها، خونریزیها و شقاوتهای بسیاری بوده است اما مرتکبین این جنایات و اعمال غیر انسانی کمتر به دست عدالت سپرده شده اند و در مقابل جنایات خود بی کیفر مانده اند.
بی کیفری جنایتکاران بین المللی در نبود یک مکانیسم فرا دولتی یکی از بزرگترین نقص های نظام بین المللی است. جای تاسف است که در جهانی زیست می کنیم که عدالت در آن جایگاهی بس نازل دارد.
با این حال همواره زنان و مردانی آزادیخواه و عدالت جو بوده‌اند که در راستای تحقق عدالت کیفری در جهان تلاش کرده اند. این مبارزه همچنان ادامه دارد و بارقه امید را در دل قربانیان جنایتکاران بین المللی زنده نگاه داشته است. حقوق بین المللی کیفری عمدتا از دادگاه نورنبرگ بعد از جنگ جهانی دوم شکل گرفت. با ایجاد محاکم یوگسلاوی و روآندا و تشکیل دیوان بین المللی کیفری در سال ۱۹۹۸ در لاهه می توان گفت که با همه کمبودها، دستاوردهای نسبی قابل توجهی کسب کرده است. دادگاههای مختلط که ترکیبی از قوانین ملی و بین المللی است نیز به رشد این دسته از حقوق بین الملل کمک کرده است.
جنایات جنگی، جنایت علیه بشریت، نسل کشی و جنایت تجاوز امروزه در زمره جنایات شدید بین المللی قرار دارند.
جنایت علیه بشریت به جنایت و قساوتی گفته می شود که ارتکاب آن وجدان همه ابنا بشر را متاثر می کند. شکنجه، هتک ناموس بخصوص در مخاصمات مسلحانه، کشتار گروههای مذهبی و سیاسی بمنظور ریشه کنی آنها و اعمالی از این قبیل مصادیق جنایت علیه بشریت هستند. مصادیق جنایات جنگی مانند حمله به غیر نظامیان، تخریب منازل مسکونی، بدرفتاری با اسرا، محاصره غیر نظامیان بقصد گرسنگی دادن و.... است که نیازی به توضیح بیشتر آن نیست.
رژیم صهیونیستی بطور مداوم و روزمره مرتکب کلکسیونی از جنایات بین المللی در فلسطین اشغالی می شود. اما باید پرسید چرا جهانیان بی کیفری را بر جنایتکاران بین المللی در سرزمینهای اشغالی روا داشته اند و اقدام موثری برای پاسخگو کردن جنایتکاران و جلوگیری از این جنایات که وجدان بشر تحت تاثیر قرار می دهد، انجام نمی شود؟
پاسخ کلی در آن چیزی است که در ابتدا نوشته شد. منطق نظام بین المللی عدالت محور نیست. قدرتهای بزرگ بویژه آمریکا چنین اجازه ای به جهان نداده است. آمریکا در دوران ترامپ وقاحت را در این عرصه تا حدی پیش برد که دیوان بین المللی کیفری را که یک نهاد بین المللی است تهدید به تحریم کرد و تحریمهایی علیه دادستان آن وضع نمود. آن هم نه بر سر یک موضوع خاص بلکه بصورت کلی اعلام کرد که در صورت رسیدگی به جنایات نظامیان آمریکا یا متحدین آن، دیوان بین المللی کیفری تحریم خواهد شد. آمریکا با چنین بیانیه ای در واقع اعلام نمود که جنایت توسط این دولت و متحدان آن ارتکاب می یابد ولی جهان باید چشم را بر این جنایات فرو بسته تا چتر بی کیفری (impunity) بر سر جنایتکاران سایه افکند.
در عین حال می توان گفت که در این سوی قضیه نیز کشورهای اسلامی و دیگر اعضای نظام بین المللی آنطور که باید تلاش موثری برای پاسخگو کردن و اجرای عدالت کیفری در مورد جنایتکارانی که مرتکب جنایت جنگی و جنایت علیه بشریت در سرزمینهای اشغالی فلسطین شده اند، بعمل نیاورده اند.
خاورمیانه دهه ها است که در چرخه خشونت، قساوت و جنایت، گیر افتاده است ولی همواره سعی نموده است پاسخی سیاسی، کلی و تاسف آمیز به این جنایات بدهد و کمتر بر اجرای عدالت کیفری در مورد جنایتکاران تاکید نموده است.
اجرای عدالت کیفری بر جنایتکاران و محاکمه آنان صرفا برای انتقام، مجازات یا تنبیه نیست بلکه ابعاد پیچیده تر و وسیع تری دارد. در اجرای عدالت کیفری باید ابعاد جنایت، چگونگی ارتکاب آن، اهداف آن و سایر ابعاد مورد رسیدگی و بررسی قرار گیرد تا هم مرتکبین به سزای اعمال خود برسند، هم قربانیان این جنایات از درد و رنج وارد شده به آنها اندکی رهایی یابند و هم سعی شود از تکرار این جنایات جلوگیری شود.
تجربه نشان می دهد که صلح و ثبات بدون عدالت پایدار نخواهد بود. اجرای عدالت خود یکی از عوامل ایجاد ثبات است.
آزادی فلسطین از اشغال صهیونیزم نه یک آرمان که یک باید و تعهد حقوقی است و هیچ کشور متمدنی به تجاوز و اشغالگری و از بین بردن ملتی رضایت نداده و از آن خشنود نیست. جهان باید اقدامات عملی و ملموسی را علیه اشغال سرزمینهای فلسطین انجام دهد و اسرائیل را تحت فشار قرار دهد تا از این اقدام جنایتکارانه دست بردارد.
اما این اصل بدیهی حقوق بین المللی مسئله ای در سطح دولتها است و آنچنان که باید به ابعاد کیفری موضوع. محاکمه جنایتکاران و احقاق حقوق قربانیان مظلوم این جنایات توجه نمی کند. در حالیکه بدون توجه به این جنبه امکان جلوگیری بسیاری از جنایات وجود نخواهد داشت.
اهمیت عدالت کیفری در این است که امری فردی است و جنایتکاران باید شخصا در مقابل دادگاه قرار گرفته و پاسخگوی رفتار جنایتکارانه خود باشند. هم رژیم صهیونیستی باید پاسخگوی اقدامات تجاوزکارانه خود علیه مردم فلسطین باشد و هم جنایتکاران صهیونیست باید پاسخگوی جنایات خود بصورت فردی شوند.
بسیاری از جنایتکارانی که در سرزمینهای اشغالی مرتکب جنایت علیه بشریت و جنایات جنگی شده اند با اسم و رسم برای دولتهای زیادی شناخته شده اند. متاسفانه بسیاری از این افراد آزادانه در حال تردد به کشورهای مختلف بخصوص مدعیان حقوق بشر هستند و کوچکترین تعرضی مشروعی نسبت به آنها صورت نمی گیرد.
این در حالی است که جنایت علیه بشریت و جنایات جنگی بدون توجه به مکان ارتکاب آن در قلمرو قضایی همه کشورها قابل رسیدگی هستند و بسیار دیده شده است که افرادی از سایر کشورها بخصوص کشورهای در حال توسعه با اتهاماتی به مراتب ضعیفتر از آنچه در سرزمینهای اشغالی رخ می دهد ممکن است دستگیر و در این کشورها محاکمه شوند.
درخواست اجرای عدالت نه تنها در مورد کسانی که در سرزمینهای اشغالی مرتکب جنایت علیه بشریت و جنایات جنگی شده اند، صدق می کند بلکه بنظر نگارنده سران داعش و افراط گرایانی که در عراق و سوریه مرتکب جنایات مشابه شده اند نیز باید در دادگاههای علنی محاکمه گردند تا جنایات آنها نیز بر همگان روشن گردد و بتوان مبارزه موثرتری با افراط گرایی نمود.
پیکار حقوقی و قضایی علیه مرتکبین جنایات بین المللی تلاشی است که نه فقط برای فلسطینیان و مسلمانان بلکه برای همه کشورهای جهان که همواره می توانند در معرض جنگ و اشغال قرار گیرند، دارای اهمیت بالایی است. لذا عدالت برای قربانیان جنایت علیه بشریت در سرزمینهای اشغالی را باید بلندتر از همیشه فریاد زد تا به مطالبه ای همگانی علیه بی کیفری در قبال این جنایات تبدیل گردد.
انفعال جامعه جهانی در قبال جنایات فجیع صهیونیسم در فلسطین اشغالی باعث ریزش قبح این جنایات در آن قطعه از زمین شده است. در حالیکه باید دانست تداوم این انفعال باعث خواهد شد که بشریت هیچگاه از شر جنایتکاران بی کیفر در امان نباشد و این جنایات ممکن است در سایر نقاط جهان نیز تکرار کرد. سکوت در قبال مسئله فلسطین جنایتی است که در حق همه بشریت روا داشته می شود.