به گزارش همشهری آنلاین، زهرا نژادبهرام درباره ساختمانهای ناایمن در پایتخت اعلام کرد: متاسفانه برای حدود ۲۹ هزار ساختمان هیچ اقدامی صورت نگرفته است.
او ادامه داد: برخی نهادها در حالی از انتشار لیست ساختمانهای ناایمن سر باز میزنند که طی ۴ سال گذشته و بعد از فروریختن ساختمان پلاسکو، هر سال در سالگرد این حادثه، مسئولان با طرح این ادعا که باید ساختمانهای ناایمن شناسایی و ایمن شوند، مصاحبه و سخنرانیهای بسیاری انجام میدهند.
راهاندازی سامانه پایش ساختمانها در سال ۹۸
عضوکمیسیون شهرسازی و معماری شورای شهر تهران خاطرنشان کرد: از آنجایی که عملا هیچ اطلاعات موثقی در مورد تعداد و جانمایی این ساختمان ها در دست نبود، در سال ۱۳۹۸ شورای شهر، شهرداری تهران را موظف کرد که سایت و سامانه ای را به منظور معرفی و پایش ساختمان های نا ایمن تهران راه اندازی کند. سایتی که در مهرماه سال ۱۳۹۹ با انتشار اطلاعات ۱۰۰۰ پلاک نا ایمن آغار به کار کرد.
بهگفته نژادبهرام، آئین نامه ایمنی ساختمانها یا استاندارد ۲۸۰۰ در سال ۱۳۶۷ به تصویب هیات دولت رسیده و به صورت تقریبی در دهه ۱۳۷۰ به طور جدی اجرا شده است. به عبارتی باید از آن زمان به بعد ساختمان ها بر اساس ضوابط مشخص شده ساخته شوند.
او توضیح داد: سوال مهمی که قابلیت طرح دارد این است که در عمل ساختمان هایی که در طول این سه دهه ساخته شده اند تا چه حد ضوابط و مقررات موجود در این آئین نامه را رعایت کرده اند؟
نژادبهرام افزود: اصولا طبق قوانین و مقررات، مسئولیت نظارت بر ساخت و سازها هم به عهده سازمان نظام مهندسی ساختمان و شهرداری ها و نظارت عالیه با وزارت راه و شهرسازی است اما در عمل آن چیزی که در ساخت و سازها مشاهده می شود، این است که در ساختمان های مسکونی، نظارت به صورت مستمر و جدی، انجام نمی شود. البته ممکن است در ساختمان های بزرگ، دولتی، بیمارستان ها و مدارس و حتی برج های مسکونی بلند مرتبه به دلیل اهمیت موضوع سیستم نظارت و به خاطر وجود شرکت های مشاور و ناظر، نظارت به طور جدی انجام شود.
نبود قانون یکپارچه ایمنی شهری
عضو هیأت رئیسه شورای شهر تهران بیان کرد: متاسفانه در کشور، قانون یکپارچه ایمنی شهری نداریم و دولت و مجلس شورای اسلامی باید تصویب این قانون را در اولویت قرار دهند. همچنین بازنگری مبحث ۲۲ مقررات ملی ساختمان ضرورت دارد، چرا که اکنون ساختمانها در مرحله بهرهبرداری بهصورت بلاتکلیف رها میشوند. عضو هیات رئیسه شورای شهر تهران گفت: مهمترین موضوع هم در حوزه ایمنسازی، فرهنگسازی عمومی برای تداوم مطالبهگری ایمنسازی است که در کنار نهادینه کردن نظام بیمه تضمین کیفیت ساختمان باید توسط رسانهها و جامعه مدنی اجرایی شود.
نژادبهرام تصریح کرد: انتشار لیست اسامی این ساختمانها و در خطر افتادن منافع صاحبان مشاغل یا به خطر افتادن آبروی متولیان این ساختمانها میتوانست عاملی برای بازسازی آنها و رفع نا ایمنیهای موجود باشد. به بیان دیگر فشار افکار عمومی و ترس شهروندان از ورود به این اماکن میتوانست زمینهساز تغییر رویکرد صاحبان و متولیان آنها در راستای بازسازی و ایمنسازی اماکن مذکور باشد.