البته این امر باعث شده است که تولید انبوه هواپیماها به سطح جدیدی برسد؛ به طوری که خانوادههای ایرباس A۳۲۰ و بوئینگ ۷۳۷ هر کدام حدود ۱۰ هزار نمونه تولیدی دارند. به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از وبسایت سیمپل فلایینگ، در عین حال باید به این نکته نیز اشاره داشته باشیم که همه هواپیماها نمیتوانند از موفقیت تجاری برخوردار شوند. بیایید نگاهی به برخی از طراحیهای فوقالعادهای بیندازیم که با فروش بسیار کمی روبرو بودهاند.
بوئینگ شرکتی است که شهرت زیادی کسب کرده که به بیشتر محصولات خود این اجازه را داده تا آمار فروش بالایی را داشته باشند. با این وجود، در حالی که خانواده هواپیماهای بوئینگ در کل از نظر تجاری موفق بودهاند، نمونههای مشخصی از هواپیماهای این شرکت نیز بودهاند که فروش خوبی نداشتهاند. بهعنوان مثال، تنها ۳۸ فروند سفارش برای بوئینگ ۱۰۰-۷۳۷ دریافت شده است.
با داشتن بدنهای باریک، بوئینگ تنها یک فروند هواپیمای «M۲۰۰-۷۵۷ کامبی» را برای خطوط هوایی نپال تولید کرد و ۵۵ دستگاه هواپیمای «S۳۰۰-۷۵۷» را نیز برای آنها ساخت. به همین ترتیب، شرکت هواپیمایی کانتاس نیز با خرید ۶ فروند بوئینگ «ER۴۰۰-۷۴۷»، تنها مشتری این مدل بود. نمونههای کمفروش دیگر شامل ۳۰۰-۷۴۷ (۸۱ فروند)، ۷۴۷SP (۴۶ فروند) و ER۴۰۰-۷۶۷ (۳۸ فروند) بوده است.
مشابه همین داستان در ایرباس هم رخ داده است. به عنوان مثال ایرباس ۳۱۸ A را در نظر بگیرید که فقط ۸۰ دستگاه فروخت؛ در حالی که A۳۱۹، تقریبا ۱۵۰۰ فروند فروش داشت. با نگاهی به نسل بعدی ایرباسهای بدنه باریک، روند مشابهی را میبینیم. ایرباس A۳۱۹neo کوچکترین عضو خانواده A۳۲۰ است که فقط ۷۳ فروند سفارش داشته است. این درحالی است که برای مدل A۳۲۰neo مجموعا ۳۸۵۲ فروند و برای A۳۲۱neo در جمع ۳۴۷۳ فروند سفارش وجود داشته است.
ایرباس ۴ موتوره ۳۴۰ نیز در مقایسه با مدل ۳۳۰ که دو موتوره است، از فروش بسیار ضعیفتری برخوردار بوده است. درحالی که ۳۴۰ تنها ۳۷۷ فروند تحویل داشته، این عدد در ایرباس ۳۳۰ ۱۵۱۴ فروند بوده است.
بیشتر بخوانید:
به غیر از دو غول هواپیماسازی که درباره آنها صحبت شد، شرکتهای دیگری نیز بودهاند که با چنین وضعیتی روبرو شدهاند. شرکت فرانسوی داسو تنها ۱۲ فروند مدل مرکور که برای نخستین بار در سال ۱۹۷۱ به پرواز درآمد را تولید کرد.