به گزارش همشهری آنلاین به نقل از تسنیم، «رضا کیانیان» بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون در حاشیه سی‌وهشتمین جشنواره جهانی فیلم فجر حضور یافت و درباره انتظارات و فرصت‌هایی که از جشنواره جهانی فیلم فجر با توجه به پیوستن به فیاپف وجود دارد بیان کرد: در چهار سالی که آقای میرکریمی جشنواره را مدیریت کرد و با همکاری دیگر همکارانش تلاش‌های زیادی برای این جشنواره کردند، ما از مدیران فیاپف درخواست کردیم که به اینجا بیایند و از نزدیک جشنواره را از منظرهای گوناگون مورد بررسی قرار دهند؛ از ارتباط میهمانان خارجی با ما و برعکس گرفته تا هر چیزی که باید مورد بررسی قرار می‌گرفت که در نتیجه بعد از چند هزار جشنواره در دنیا، توانستیم جزو ۱۵ جشنواره اول دنیا باشیم که رتبه الف را بگیریم.
به نظر من باید برای این موفقیت جشن ملی بگیریم که در جهان چنین اهمیتی پیدا کردیم. می‌دانید که تمام کشورهای اطراف ما جشنواره برگزار می‌کنند و پول‌های هنگفت صرف می‌کنند اما نتوانستند هیچ‌کدام این درجه را بگیرند به دو دلیل یکی اینکه تداوم نداشتند و دیگر اینکه کیفیت نداشتند. بهتر است بگویم چون که سینما ندارند کیفیتی هم در فیلم‌هایشان دیده نمی‌شود بلکه تنها چند اثر خارجی را می‌خواهند در سینماهایشان برجسته کنند و از طریق آن خودشان را به جهان معرفی کنند.
او ادامه داد: از سوی دیگر اگر به فضای جشنواره خودمان نگاه کنیم واقعاً مانند جشنواره دانشجویی صمیمانه است؛ چرا که همه در فضای بسیار صمیمی و راحت هم فیلم را تماشا می‌کنند و از امکانات اینجا برخوردارند و به راحتی با میهمانان دیدار و مصاحبه می‌کنند. این یعنی اینکه اینجا اگرچه که مدل امنیتی ندارد، کاملاً امن است و امنیت به خوبی احساس می‌شود. در کنار این کیفیت است که در فیلم‌های ما دیده می‌شود. ما در تمام سال‌های گذشته مقام‌های زیادی در سینما آوردیم و چندین جایزه در جهان گرفتیم. خب، تمام این مؤلفه‌ها باعث می‌شود که کیفیت ما بالا برود.
می‌دانیم از نظر روابط بین‌المللی در کجا قرار داریم، با توجه به این موضوع وقتی که آنها حضور ما را در میان اعضای خود قبول می‌کنند، نشان‌دهنده یک اتفاق بزرگ است چراکه اگر موضوع معمولی بود باید سال‌های قبل این عنوان را به ما می‌دادند یا به دیگر کشورها تعلق می‌گرفت.
کیانیان انتظار اصلی را مورد توجه حاکمیت قرار داد و گفت: پس ما به عنوان برگزارکنندگان جشنواره کارهایی که باید می‌کردیم را انجام دادیم از اینجا به بعد باید تمام ارگان‌های حاکمیتی به کمک ما بیایند. مثلاً چه کمکی؟ یک نمونه ساده آن این است که ایران کاخ جشنواره ندارد اما تمام کشورهای دنیا کاخ جشنواره دارند. این همه ساختمان عجیب و غریب در ایران ساخته می‌شود چرا یکی از آنها کاخ جشنواره نمی‌شود؟ البته ما در ۴ سال قبل با تمام وزارتخانه‌ها و ارگان‌ها مذاکره کرده بودیم و تقریبا کار به نتیجه رسیده بود اما کرونا متأسفانه همه چیز را خراب کرد. اما الان زمان این است که کاخ جشنواره ساخته شود.
سال‌ها قبل آقای «پیتر بروک» از کارگردانان بزرگ تئاتر جهان به ایران آمده بود. نمایشنامه‌هایی که او کار می‌کرد اینگونه بود که بازیگرانش را از ملّیت‌های مختلف انتخاب می‌کرد. برای همین به ایران آمده بود تا چندتا بازیگر انتخاب کند و ببرد. زمانی که از هتلش تاکسی گرفت تا به تئاتر شهر برود به راننده تاکسی گفت که به تئاتر شهر می‌رود. راننده گفت که تئاتر شهر کجا است؟ این جمله باعث شد که او از همان‌جا به کشورش بازگردد. چون که گفت کشوری که راننده آن نداند تئاترشهر کجا است از آنجا بازیگر انتخاب نمی‌کند.
بنابراین حالا که ما به نقطه بزرگی در جشنواره‌های دنیا رسیدیم باید که کاخ داشته باشیم چراکه کاخ جشنواره پیشانی تبلیغاتی و حاکمیتی جشنواره است. در صورتی که ما در مراکز تجاری جشنواره را برگزار می‌کنیم درحالی که باید در کاخ برگزار کنیم. مگر هزینه ساخت آن چقدر است؟ این همه مال‌ها و مراکز تجاری بزرگ در تهران ساخته می‌شود که هزینه ساخت آن بسیار کمتر از آن خواهد بود.
بنابراین از اینجا به بعد این دولت و نهادها هستند که باید وارد میدان شوند و به ما کمک کنند.
بازیگر آژانس شیشه‌ای و روبان قرمز همچنین درباره فرصتی که جشنواره برای ارائه و نمایش فرهنگ، تاریخ و سرزمین ایران به جهان دارد بیان کرد: زمانی که دور اول جشنواره برگزار شد، در مقابل هتل فردوسی ۱۰ تور گردشگری قرار دادیم که مناطق گردشی تهران را به آنها نشان دهیم. زمانی که کارگردانان و فیلمسازان خارجی آمدند، اول فکر کردند که اینجا مانند کره شمالی است که قرار است آنها را به صورت محدودی ببرند چند جای خاص را نشان بدهند و برگردند اما بعد فهمیدند که اینجا هرکس هرجا که بخواهد می‌رود و تماشا می‌کند و برمی‌گردد. اتفاقی که افتاد این بود که سال بعد ایمیل‌های زیادی داشتیم که می‌گفتند ما را دعوت کنید و به ایران بیاییم.
اما درباره خود فیلم‌های سینمایی که این بازنمایی را بخواهند بیان کنند باید گفت: کرونا سینما و تئاتر را تعطیل کرده است و حاکمیت باید به کمک سینما بیاید. سینماها تعطیل شدند، اما چه کمکی به سینما کردند؟ تئاتر تعطیل شده است چقدر به تئاتر کمک کردیم؟ برای نمایش ایران و فرهنگ آن دولت باید وارد عمل شود و بگوید که هرکس که برای ترسیم مناطق بومی ایران فیلم بسازد، به او کمک می‌کنم آن وقت ببینید چه خبر می‌شود.
او در واکنش به این سؤال که در این صورت انگ کار سفارشی زده می‌شود گفت: راه حل این مشکل این است که به فیلمنامه کارگردان کاری نداشته باشند و هرکس که فیلمش را درباره فلان منطقه گردشگری و بومی ایران یا درباره تاریخ ایران بسازد حمایت می‌شود. اما با این گرانی وحشتناک کارگردان می‌گوید که اگر پایش را از تهران بیرون بگذارد چقدر باید هزینه کند! برای همین فیلمش را در آپارتمان فیلمبرداری می‌کند و کارش را تمام می‌کند.
وی در پایان درباره فرصت معرفی مقاومت مردم ایران در هشت سال جنگ تحمیلی در جشنواره جهانی فیلم فجر، ضمن ادای احترام به خانواده‌های شهدا و جانبازان، گفت: در سال‌های قبل از خانواده شهدا دعوت کردیم و آنها را به اینجا آوردیم و به جهان معرفیشان کردیم. اما برای اینکه فیلم جنگی بسازیم نباید این‌قدر دستوری با کارگردان برخورد کنیم و بگوییم چه چیزی را بگو و چه چیزی را نگو، دیگر این فیلم جنگی نیست.