به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از وب‌سایت نیواطلس، با کمک و راهبری آزمایشگاه تحقیقات نیروی هوایی، روش‌هایی برای انطباق موشک‌های تجاری برای انجام ماموریت‌های لجستیکی مورد بررسی قرار گرفته است. یکی از موارد مهم عملیات‌های نظامی، ضرورت حیاتی حفظ خطوط تامین است. حتی بزرگ‌ترین فرماندهان هم می‌توانند ببینند که پیشروی نیروهای‌شان متوقف شده است، زیرا آنها نیاز مبرم به مواد غذایی، سوخت و مهمات دارند.
موضوع این است که در شرایط نبرد و بحران، شرایطی به وجود می‌آید که تدارکات را برای ایجاد و نگهداری بسیار دشوار می‌کند. هدف برای کمک‌رسانی ممکن است بسیار دور باشد؛ در منطقه‌ای بسیار ناهموار یا ممکن است در مدت زمان بسیار کمی به تامین و پشتیبانی نیاز باشد. به همین دلیل، برنامه‌ریزان همیشه به دنبال راه‌های بسیار سریع و انعطاف‌پذیر برای ارسال لوازم و تجهیزات هستند.
از دهه ۱۹۶۰، وزارت دفاع آمریکا، موشک‌ها را به‌عنوان یکی از روش‌های انتقال سریع نه تنها تدارکات، بلکه نیروها به مناطق دوردست جهان در نظر داشته است. این وسایل نقلیه به‌عنوان حمل و نقل یک مرحله‌ای بزرگ و قابل استفاده مجدد با استفاده از موتورهای هوافضایی که می‌توانند به مدار بروند و سپس فرود کنترل‌شده و با قدرت در مقصد داشته باشند، در نظر گرفته می‌شود.
با این حال، با فناوری عصر آپولو به راحتی نمی‌شد چنین کاری را به سرانجام رساند. موشک‌هایی با قابلیت فرود هنوز در مراحل ابتدایی بودند و به‌طور کلی صنایع موشکی بسیار گران بود و توانایی حمل محموله‌های بار بسیار کم. اکنون برنامه Rocket Cargo Vanguard با استفاده از موشک‌های بزرگ تجاری به جای استفاده از وسایل نقلیه پیشرفته، نگاهی دیگر به این ایده انداخته است.
بیشتر بخوانید
برای این پروژه، آزمایشگاه تحقیقات نیروی هوایی نحوه فرود چنین موشکی را در نزدیکی نیروها، کارکنان و سازه‌ها و همچنین طراحی یک محفظه باری را که می‌تواند به سرعت بارگیری و تخلیه شود و همچنین نحوه ریختن بار توسط موشک از هوا را مورد بررسی قرار می‌دهد. با استفاده از موشک‌های تجاری، هدف کاهش هزینه‌ها و توسعه سریع نسخه‌های نظامی است که توسط فرماندهی حمل و نقل ایالات متحده از شرکت های خصوصی اجاره خواهد شد.