از چند سال قبل که این جاده آسفالت شد و راه هموارتر شد، از یک‌طرف تصرفات و دیوارکشی ارتفاعات و کوه‌های بکر در شمال این جاده و نزدیکی کلاردشت برای ویلاسازی شدت گرفت و از سوی دیگر در حاشیه این جاده و گذرگاه بی‌مانند تصرفات فراوان به صورت ساختمان رستوران‌ها و دکه‌های رنگارنگ کبابی و چای و قلیان و غیره قارچ‌گونه رشد کردند و طبعا با این تصرفات، تجاوز به حریم جنگل و طبیعت و منابع ملی این منطقه آغاز شده است و لابد پس از چند سال هر کدام از متصرفین و وراث آنها با پشتوانه کسانی، مدعی داشتن حق آب و گل و سابقه تصرف از کیسه ملت خواهند بود.
در این میان انبوه زباله و آشغال و بطری‌های پلاستیکی و ظروف مواد غذایی مصرفی توسط گروه‌های زیادی از مسافران و عابران، میان این جنگل زمردین در کناره جاده رها شده است، درحالی که تابلو و هشداری برای جلوگیری از بی‌مبالاتی و آلوده کردن محیط جنگل پاک و ظرف و مکانی برای ریختن و جمع‌آوری زباله‌های رها شده در کنار جاده و کف جنگل به چشم نمی‌‌خورد.
با این همه، مشخص نیست متولی و مسئول جلوگیری از این تصرفات و تجاوزات به حریم جنگل و آلودگی‌ها کدام سازمان است! از این‌رو با توجه به اهمیت این بخش از طبیعت انتظار می‌رود هر سازمان یا نهادی که خود را مسئول و موظف می‌داند، پیش از آنکه تمام کناره این گذرگاه بهشتی و زیبا اشغال و جنگل انباشته از زباله شود اقدامی کارساز کند تا آیندگان نیز از این چشم‌اندازهای بی‌مانند محروم نمانند.