به گزارش همشهری آنلاین به نقل از رویترز مارکوس هافمن از دانشگاه جرج آگوست در شهر گوتینگن آلمان که یکی از نویسندگان مقالهای در این باره است که پیش از داوری همتا در سایت bioRxiv منتشر شده است، گفت: «انتشار از طریق اتصالهای ایجاد شده میان سلولها به ویروس امکان میدهد با سرعت بیشتری در فرد دچار عفونت انتشار پیدا کند و تا حدودی از دید دستگاه ایمنی پنهان بماند.»
هافمن افزود: «برای مثال، اگر سلولی با گونه دلتای کروناویروس آلوده شده است، (بوسیله پروتئین شاخکی) مجبور شود که با سلول مجاور که دچار عفونت نیست، پیوند یابد، در چنین وضعیتی ویروسها میتوانند بسیار سریعتر وارد سلول غیرآلوده شود» تا هنگامی ذرات ویروس مجبور باشند، ابتدا از سلول آلوده به بیرون آزاد شوند و بعد به وارد سلولهای غیرآلوده مجاور شوند.»
به گفته هافمن، انتشار ویروس از طریق اتصال سلول به سلول خطر مواجهه آن را هم با سلولهای دستگاه ایمنی که ممکن است به آن حمله و آن را غیرفعال کنند، کم میکند.
به گفته این پژوهشگران این «مهارتها» ممکن است گونه دلتای کروناویروس را که برای نخستین بار در هند شناسایی شد و اکنون به طور گستردهای در بسیاری از کشورها در حال چرخش است- واگیرتر از گونههای دیگر و بیماری ناشی از آن را شدیدتر کند. این پژوهشگران همچنین دریافتند که گرچه گونه دلتای کروناویروس میتواند تاحدی از آنتیبادیها یا پادتنهای تولید شده بوسیله دستگاه ایمنی بگریزد، به طور کامل نسبت به آنها مقاوم نیست.
هافمن گفت: «ممکن است گونه دلتا بتواند حتی افرادی را که واکسن زدهاند (به خصوص آنهایی که تا آن هنگام فقط یک دوز از دوز واکسن را تزریق کردهاند) دچار عفونت کند، اما واکسیناسیون همچنان در پیشگیری از بیماری شدید بسیار موثر است.»