به گزارش همشهری آنلاین علی یونسی در گفتوگو با جماران گفت: اولین بار که بنده با این شهید بزرگوار (آیتالله بهشتی) ملاقات کردم به چند سال پیش از پیروزی انقلاب اسلامی در خانه شهید قدوسی برمیگردد. من به عنوان یکی از تحصیلکردگان مدرسه شهیدین، منتظریه یا حقانی (همه این سه اسم به یک مدرسه اشاره دارد) بودم و شهید بهشتی مسئول عالی این مدرسه بود. مدرسه کاملا توسط شهید قدوسی اداره میشد ولی مسئول نهایی آیتالله دکتر شهید بهشتی بود. ما طلاب این مدرسه بیشتر با شهید قدوسی اداره میشدیم و مأنوس بودیم و در سال چند بار با شهید قدوسی در وقتهای خاصی ملاقات میکردیم.
وی گفت: در این ملاقات من و سه نفر دیگر از طلاب مدرسه حقانی به نامهای شهید شاهچراغی، دکتر مقدم و آقای جواد محدثی بودیم. این ملاقات هم عمدتا به این خاطر بود که نزاعی در مدرسه حقانی رخ داده بود و مدرسه حقانی به دو طیف و جریان تقسیم شده بودند. گروهی شدیدا طرفدار آیتالله مرحوم مصباحیزدی و گروهی هم مخالف ایشان بودند. تعلیمات و دروس آیتالله مصباحیزدی این دو جریان را در مدرسه حقانی ایجاد کرده بود و اداره این مدرسه برای شهید قدوسی مشکل شده بود و برای حل این نزاع مرحوم شهید بهشتی به قم آمدند و چند طلاب برجسته مدرسه را دعوت کردند که اصل مسأله را بپرسند و راه حلی برای این اختلاف پیدا شود.
وزیر پیشین اطلاعات افزود: از ما پرسیدند که چرا شما با برادر عزیزمان آقای مصباح که مدرس خیلی خوبی است مخالف هستید!؟ اما همه ما گفتیم، ما با ایشان مخالف نیستیم، بلکه با طرز تدریس و برخورد ایشان با مخالفین خودش مخالف هستیم.
آیت الله مصباح یزدی شدیدا مخالف شخصیتهایی مثل مرحوم شریعتی، آیتالله طالقانی و به طور کلی روشنفکران انقلابی آن روز مخالف بود و با این کار مخالف بود که طلاب به فعالیتهای سیاسی وارد شوند. ایشان اعتقاد داشتند طلبهای که وارد مبارزات سیاسی شود ممکن است دستگیر شود و به زندان برود و در زندان تحت تأثیر گروههای مارکسیستی قرار بگیرند و لذا این کارها این مصلحت نیست. در هر صورت آیت الله مصباح یزدی مخالف مبارزات و فعالیتهای طلبهها بودند و همین باعث شد که طلبهها به دو گروه تقسیم شوند.
وی با بیان اینکه اوج این مخالفتها و دعواها به سالهای ۵۲، ۵۳ و ۵۴ بر میگردد افزود: بالأخره شهید بهشتی از ما پرسیدند چرا مخالف هستید و ما عرض کردیم مخالف نیستیم و فقط ایشان تدریس کنند و نظرشان را بدهند، ولی نسبت به مخالفین خودشان تحمل داشته باشند. در این دعوا قضاوت و داوری شهید بهشتی به نفع طلبهها بود. ایشان فرمودند طلبههای ما مخالف آقای مصباح و درسش نیستند و مخالف موضع گیری و طرز برخورد ایشان هستند که آیتالله مصباح گفته بود، «یا من یا طلبهها در مدرسه باشند.» شهید بهشتی گفتند ما ترجیح میدهیم طلبهها باشند و از آن موقع آیت الله مصباح از مدرسه حقانی بیرون آمدند و دعوا هم حل شد.