به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایسنا، محمدرضا مرشددوست، کارشناس ایمنی و زلزله با بیان اینکه حالا که تهران ریسک خطر بالایی دارد پس باید یک سیستم پشتیبان برای آن در نظر گرفته شود گفت: قطعا اگر بحرانی مثل زلزله با قدرت بالا در تهران رخ دهد، زیرساخت‌های این شهر آسیب جدی می بیند. این در حالی است که تمام امکانات کشور را در یک شهر با ریسک خطر بالا جمع کرده ایم و علاوه بر آن روی گسل ها هم مراکز درمانی و ... ساخته ایم.
مرشددوست در خصوص آمادگی تهران در برابر بحران ها و حوادث بزرگ اظهار کرد: در شهر تهران دو متولی ایمنی داریم؛ بخشی از آن مربوط به حوزه شهرداری و بخش دیگر در ارتباط با حوزه استانداری است.
وی گفت: حتی مدیریت ایمنی تهران با شهر های اطراف خود نیز یکپارچه نیست. حتی اگر یک حادثه معمولی رخ دهد، بخشی از مدیریت آن به عهده مدیریت بحران استان تهران و بخشی از آن به عهده مدیریت بحران شهر تهران است.
این کارشناس ایمنی با اشاره به واقع شدن مراکز مهم در شهر تهران گفت: زمانی که مراکز مهمی در شهر تهران واقع شده است و علاوه بر آن زیرساخت های مهمی مثل مراکز درمانی مهم، اداره‌ها، وزارتخانه‌ها و ... در یک شهر قرار دارد، قاعدتا باید این شهر از ریسک خطر پایینی برخوردار باشد. حالا که تهران ریسک خطر بالایی دارد پس باید یک سیستم پشتیبان برای آن در نظر گرفته شود تا هنگام وقوع حوادث اگر زیرساخت ها آسیب دیدند، دچار کمبود نشویم.
مرشددوست اظهار کرد: همه سازمان هایی که در شهر تهران واقع شده اند، باید با توجه به نوع فعالیتشان پشتیبان داشته باشند. به عنوان مثال اگر طی وقوع زمین‌لرزه، ساختمان یک اداره دچار آسیب شود، ساختن دوباره ساختمان ممکن است، اما بازگشت زیرساخت های یک اداره که اطلاعات آن است هم باید ممکن باشد.
وی ادامه داد: باید برای تجهیزات و امکانات شهر تهران پشتیبان وجود داشته باشد. مراکز درمانی پیشرفته ای در تهران وجود دارد. اگر هر یک از اینها دچار بحران شود، باید جایگزینی برای آن وجود داشته باشد. تهران باید آمادگی خود را با مهیا کردن این امکانات افزایش دهد.
این کارشناس ایمنی افزود: در صورت وقوع بحران در تهران، نه تنها شهروندان تهران، بلکه بسیاری از هموطنانمان از برخی امکانات محروم می شوند. چرا که از شهرهای دیگر کشور نیز برای انجام کار های درمانی و ... به تهران مراجعه می‌کنند.
مرشددوست اظهار کرد: یکی از مشکلات دیگر این است که از زاویه اشتباهی به امدادرسانی در وقوع بحران نگاه می‌کنیم. مثلا طی برخی برنامه ریزی ها گفته شد که حین وقوع بحرانی مثل زلزله می شود از زیرساخت مترو برای بحث اسکان و ... استفاده کرد اما به لحاظ عملی این ایده آنطور که باید کارآمد باشد، امکانپذیر نخواهد بود. دلیل آن هم این است که مترو برای بحران ساخته نشده و برای تردد در حالت عادی امکانات دارد. ما باید پیش از ساخت و تجهیز مراکز به کارآمد بودن آن ها هنگام وقوع بحران ها نیز فکر کنیم.
مرشددوست با اشاره به حوادثی مثل حریق پالایشگاه تهران و سایر مراکز پرخطر شهر گفت: در گذشته پالایشگاه تهران خارج از شهر محسوب می شد اما پس از ساخت و سازهایی که صورت گرفته، حالا پالایشگاه داخل شهر قرار داد. باید از طریق مدیریت شهری ساخت و ساز در محدوده مراکز پرخطر کنترل شود.
وی ادامه داد: در محدوده این مراکز نباید سکونت وجود داشته باشد اما راهکار فعلی این است که یا به مرور این مراکز را از محدوده شهر خارج کنیم یا اینکه به ساکنانی که در این محدوده ها سکونت دارند آموزش های خاصی ارائه کنیم. این آموزش ها باید در زمینه خطراتی باشد که در کمین آن ها است. به عنوان مثال افرادی که ساکن محدوده پالایشگاه تهران هستند باید آموزش های لازم را دیده باشند که چه زمانی خطر آن ها را تهدید می کند و باید خانه های خود را تخلیه کنند.
این کارشناس ایمنی افزود: افرادی که در محدوده مراکز پرخطر زندگی می کنند، باید نسبت به خطری که آن ها را تهدید می کند، آگاهی داشته باشند.