به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ان‌پی‌آر، دیوان عالی رژیم صهیونیستی تصمیمی بی‌سابقه برای حل نزاعی که تبدیل به نقطه عطف جنگ غزه شد اخذ کرد.
این دیوان با مصالحه‌ای مانع از اخراج ده‌ها فلسطینی ساکن در شرق بیت‌المقدس، در محله شیخ جراح، شد.
تقلای شهرک نشینان یهودی برای بیرون راندن این مردم از خانه‌هایشان به جنگ ۱۱ روزه بین اسرائیل و حماس منجر شد.
موارد بررسی شده در این دیوان مربوط به چهار خانواده فلسطینی است که در مجموع شامل حدود ۷۰ نفر هستند.
دادگاه‌های پایین اسرائیل اخراج این چهار خانواده را تأیید کرده بودند.
بر اساس قوانین خودنوشته این رژیم، خانه‌های آنها قبل از تأسیس اسرائیل در سال ۱۹۴۸، در زمینی متعلق به یهودیان ساخته شده است.
درخواست تجدیدنظر ساکنان اما، منجر به رای دیوان عالی شد که آنها را در وضعیتی «محافظت شده» قرار می‌دهد.
مشاور تیم حقوقی ساکنان گفت این مصالحه می‌تواند آنها را از تخلیه اجباری خانه‌های خود برای سال‌های طولانی محافظت کند اما مساله مالکیت قانونی را بی‌پاسخ می‌گذارد.
اخراج های تهدید آمیز ساکنان قدس عتیق به اعتراضاتی دامن زد که جنگ غزه را در پی داشت.
این درگیری‌ها در آستانه ائتلاف چندباره نمایندگان مجلس رژیم غاصب جهت تشکیل حکومتی جدید رخ داد.
پس از تشکیل کابینه شکننده وحدت، این رژیم تلاش کرده تا مسائل فلسطین را به حاشیه برد و از وقوع اختلافات داخلی جلوگیری کند.
ناآرامی‌های داخلی و جنگ غزه توجه بین‌المللی را به معضلات این منطقه جلب کرد و با ورود مجامع جهانی، آتش بس اعمال شد.
با این حال پویش طولانی مدت شهرک نشینان یهودی برای بیرون راندن ده‌ها خانواده فلسطینی از خانه‌های اجدادی خود همچنان ادامه دارد.
تمرکز چند دهه‌ای شهرک نشینان برای بیرون راندن خانواده‌های فلسطینی از محله‌های پرجمعیتی که خارج از دیوارهای شهر قدیم، یکی از حساس‌ترین نقاط شرق بیت المقدس، ساکن هستند همچنان ادامه دارد.
شهرک‌نشینانی که با تطمیع و از سایر کشورها به این منطقه کوچانده شده‌اند می‌گویند خانه‌های فلسطینیان در زمینی ساخته شده است که پیش از بدعت اسرائیل متعلق به یهودیان بود.
قوانین داخلی رژیم اسرائیل به یهودیان اجازه می‌دهد تا چنین املاکی را مصادره کنند، حقی که از فلسطینیانی که در همین درگیری، زمین‌ها و خانه های خود را از دست داده اند صلب شده است.
تصرف قدس شرقی در جنگ خاورمیانه ۱۹۶۷ و ضمیمه شدن آن به رژیم غاصب در سطح بین‌المللی به رسمیت شناخته نشده و فلسطینیان قدس شرقی را پایتخت خود می‌دانند.
اردن که متولی منطقه شرقی بیت المقدس، از سال ۱۹۴۸ تا ۱۹۶۷، بود به فلسطینیانی که در جریان جنگ ۱۹۴۸ آواره شده بودند در ازای واگذاری زمین‌هایشان پناهندگی می‌داد.
در سال ۱۹۷۲ نیز گروه‌های شهرک نشین داعیه تجاوز گذاشتند و فلسطینیان را با یک نبرد حقوقی طولانی برای حفظ حق سکونت خود روبرو کردند.
در ماه‌های اخیر اما فشار افراطیون صهیونیست بیشتر شده و دستور تخلیه محل سکونت ۳۶ خانواده در شیخ جراح و دو محله دیگر قدس شرقی صادر شد.
گروه‌های حقوق بشری از وضعیت نابسامان و آسیب‌پذیر خانواده‌های فلسطینی می‌گویند و تخمین می‌زنند که بیش از ۱۰۰۰ نفر در خطر بی‌جاشدگی قرار دارند.