اما کشنده‌ترین آلاینده شغلی یعنی آزبست در چندین دهه اخیر توانسته است به‌طور نامحسوس با نام‌های مختلف راه خود را به محیط‌های کاری، منازل و جامعه ما باز کند.
با افزایش آمار قربانیان این ماده، جوامع مختلف به تکاپو افتاده و درصدد پاک کردن جامعه خود از این ماده مهلک برآمدند. امروزه بیش از 40 کشور در جهان ورود و مصرف ماده مذکور یا همان آزبست را در کشور خود قدغن کرده و مواجهه با بقایای آن را به حداقل رسانیده‌اند. آنچه بقیه کشورها را از انجام چنین اقداماتی باز‌می‌دارد، خواص منحصر به فرد فیزیکی و شیمیایی این ماده و کاربردهای فراوان آن در صنایع مختلف است.
اصطلاح آزبست شامل گروهی از مواد معدنی فیبری سرپنتین یا آمفیبول است و انواع اصلی آن عبارتند از: کریزوتایل (آزبست سفید)، کروسیدولیت، آموسیت، آنتوفیلیت، ترمولیت و آکتینولیت. همان‌طور که پیشتر اشاره شد آزبست به‌علت داشتن خواص فیزیکی و شیمیایی منحصر به فرد خود توانسته است تا قبل از اینکه عوارض و بیماری‌های ناشی از مواجهه با آن در دنیا شناخته و اثبات شود، جایگاه بسیار خوبی در صنایع کشورهای مختلف جهان از جمله ایران پیدا کند.
در کشور ما نیز ازاین ماده در صنایعی چون عایق‌کاری، تولید لنت ترمز، تولید ایرانیت، آردواز، حلقه‌های سیمانی و همین طور لوله‌های مقاوم در برابر حرارت استفاده می‌شود.