به گزارش همشهری آنلاین، هنرمندان مکزیکی ماسک‌های جالبی برای نشان دادن چهره‌های عوامانه کرونا ساختند.
ماسک‌ها نمادهایی برای قهرمان و بیانگر رمز و راز آنها هستند؛ زورو و بتمن و حتی لباس‌های مربوط نمایشنامه‌های ژاپنی به وضوح این نکته را بازگو می‌کنند.
در بستر فرهنگ نیز ماسک‌ها اشیائی تشریفاتی و قدرتمند هستند که شخصیت پوشنده را از بین می‌برند و او را به موجودی دیگر تبدیل می کنند.
عصر کووید، لایه دیگری از معنا را به ماسک‌ها افزوده، وقتی تنفس که تا پیش از این تجسم زندگی بود، حامل مرگ می‌شود و ماسک به معنای واقعی کلمه به موضوع مرگ و زندگی تبدیل شده است.
بلانکا کاردناس و کارلوس داویلا، استادان قوم‌شناسی در مدرسه ملی مردم شناسی و تاریخ (ENAH) مکزیک، سال گذشته از صنعتگران بومی کشور دعوت کردند تا ماسک‌هایی را برای نشان دادن دوره کووید خلق کنند.
این برنامه با هدف قرار دادن چهره بر روی ویروس آغاز شد و تا کنون، ۱۴ ماسک از جنس چوب و مواد دیگر از جمله پارچه و کاغذ توسط هنرمندان بومی مکزیک ساخته شده است
این اساتید مردم شناسی قصد داشتند بفهمند مردم بومی چه درکی از ویروس و همه‌گیری کرونا دارند تا راه‌حل‌هایی، غیر پزشکی، - برای چگونگی زندگی در این شرایط سخت پیدا کنند.
نتیجه ساخت تعدادی ماسک با ایده‌هایی جالب توجه بود. الهه‌ها، شیاطین، مردگان، حیوانات و عناصر افسانه‌ای و ماورایی متنوعی در خلق این آثار به کار رفته است.
در فرهنگ بومی مکزیک مرگ ناشی از عملکرد انسانی، مانند ویروس، مرگ بدی است. آنها معتقدند وقتی شخصی به دلایل طبیعی می‌میرد تبدیل به یک ستاره می‌شود.
اما وقتی فردی به طور غیر طبیعی فوت کند، هوای آلوده می‌شود. برخی از بومیان این منطقه معتقدند این ویروس به دلیل تجاوز به سیاره و تخریب طبیعت ایجاد شده؛ آنها می‌گویند زمین گریه می‌کند.
بنابراین دیدگاه، همه‌گیری نشان دهنده یک دوره تخریب است و می‌توان مطمئن بود که جهان با نظم جدیدی بازسازی می‌شود و ادامه می‌یابد.
امسال و همزمان با پنجاهمین سالگرد فتح مکزیک توسط اسپانیا از این مجموعه گردآوری شده رونمایی شد.