به گزارش همهشری آنلاین فوتبال اروپا طوری مهدی طارمی را کوبیده و از نو ساخته که اصلا تصور نمی‌کنی این مهاجم درجه یک، همان بازیکنی باشد که موقعیت‌های گلزنی را یک به یک از دست می‌داد. مهدی قبل از رفتن به فوتبال اروپا هم سرشار از استعداد بود اما نمی‌توانست کارهایی که در زمین شروع کرده را به خوبی تمام کند.
همه لمس توپ‌های طارمی در آن سال‌ها، کمی عجولانه به‌نظر می‌رسیدند اما حالا دیگر او نه تنها از موقعیت‌های خودش به خوبی استفاده می‌کند، بلکه حتی هم‌تیمی‌ها را هم در موقعیت‌های فوق‌العاده‌ای قرار می‌دهد. در ستایش از طارمی، دانستن همین حقیقت کافی به‌نظر می‌رسد که او روی «3 گل» از 4 گل تیم ملی در این مرحله تأثیر مستقیم داشته است. 2 پاس گل تماشایی و متفاوت برای جهانبخش و یک گل زده، طارمی را در جایگاه مؤثرترین و بهترین مهره تیم اسکوچیچ قرار می‌دهد.
برای پی بردن به تفاوت کلیدی مهدی با گذشته، باید به حرکت او با توپ قبل از زدن گل دوم نگاه کنیم. وقتی که بدون عجله، روی توپ سوار می‌شود، خودش را به دروازه نزدیک می‌کند، بی‌جهت به سراغ لمس توپ نمی‌رود و در بهترین زمان ممکن، بهترین زاویه را برای باز کردن دروازه حریف درنظر می‌گیرد. او این روزها در خط حمله تیم ملی، از افعی هم زهردارتر است.
دوندگی طارمی در برابر عراق، مثال‌زدنی بود.
او بارها در سمت چپ خط حمله تیم ملی، خط دفاعی حریف را با دردسر روبه‌رو کرد. کمتر دیده بودیم که این ستاره، توپ را روی دروازه رقبا سانتر کند اما حالا حتی سانترهای او هم دقیقا در مقصد مدنظرش فرود می‌آیند. زدن 25گل در 52بازی ملی، به تنهایی نشان می‌دهد که مهدی چقدر برای تیم ملی مهم است. او توانسته تقریبا به ازای هر دو مسابقه در تیم ملی، حداقل یک گل به ثمر برساند. نقش طارمی در تیم ملی این روزها فراتر از گل زدن به‌نظر می‌رسد. او با همه وجود برای تیم ملی به میدان می‌رود و نسبت به گذشته، کلاس بازی کاملا متفاوتی دارد.
درباره مرد مطمئن شماره 9تیم ملی البته یک حسرت بزرگ هم وجود دارد. ستاره‌ای با این پتانسیل اعجاب‌آور اگر کمی زودتر کشف می‌شد و یا اگر کمی زودتر به فوتبال اروپا می‌رفت، حالا می‌توانست برای بزرگ‌ترین باشگاه‌ها توپ بزند. این آرزو البته برای مهدی هنوز هم کاملا دور از دسترس نیست. شاید جام جهانی بعدی، مهم‌ترین سکوی پرتاب برای او باشد