این در حالی است که مردم ژاپن راهکارهای جالب توجهی برای بالا بردن میزان شانس خود در راستای رسیدن به این اهداف آرمانی دارند. معابد و عبادتگاههای شهر کیوتو در ژاپن در این میان مثال زدنی است: مردم ژاپن در معابد و عبادتگاههای بسیار خود برای کسب موفقیت در زندگی شان دعا میکنند، برای نیل به سلامتی آب مینوشند و برای رسیدن به عشق روشهای کاملا ویژهای دارند.
گردشگران و کسانیکه برای رسیدن به عشق وارد عبادتگاه «جیشوجینجا» در شرق کیوتو میشوند میبایست با چشمانی بسته در محوطه عبادتگاه به شیوه اسلالوم(مارپیچ) بدوند. این معبد به «اوکانیشی» خدای عشق ژاپن تعلق دارد. وی بازدیدکنندگان جویای عشق را ملزم به انجام آزمونی ساده میکند. بر این اساس هر کس موفق شود با چشمانی بسته از میان دو سنگ واقع در محوطه عبادتگاه که به سنگ عشق شهرت دارد عبور کند عشق حقیقی را خواهد یافت. خدای معبد برای این آزمون محدودیتهای چندانی قرار نداده است لذا جویندگان عشق اجازه دارند هنگام برگزاری آزمون به کمک یک قلاب مورد راهنمایی قرار گیرند.
بیش از یک هزار معبد و عبادتگاه در شهر کیوتوی ژاپن وجود دارد. برخی از این بناها به مانند ساختمانهای عادی در گوشهای از خیابان واقع شده و برخی دیگر در فهرست مکانهای دیدنی بزرگ ژاپن قرار دارند. بسیاری از مردم ژاپن و گردشگران نیز بهمنظور پیشبینی
آینده شان که چندان هم غیرقابل اطمینانتر از پیشبینی هوا نیست به بازدید از این مکانها میپردازند. دستگاههای خودکار نصب شده در محوطه این معابد در قبال پرداخت 100 ین از سوی بازدیدکنندگان، تکه کاغذی پوستیای بیرون میاندازد که روی آنها به زبان ژاپنی و یا انگلیسی رویدادهای آتی زندگی افراد پیشبینی شده است. مانند اینکه: « شما مانند یک نی هستید که زیر فشار برف کج شده است اما بهزودی بهار از راه میرسد و اوضاع رو به راه خواهد شد پس با پیگیری تصمیمات مهم خود منتظر باشید تا هوا دوباره گرم شود».
در چند قدمی این دستگاههای خودکار، طنابهایی کشیده شده است که ژاپنیها معتقدند گرهزدن کاغذها به این طناب منجر به برآورده شدن محتوای آن میشود. اغلب مردم ژاپن از دو فرقه مذهبی شینتو و بودایی هستند. عبادتگاههای ژاپن محل عبادت شینتوها و معابد محل عبادت بوداییهای این کشور است.
مذهب شینتو تا قبل از رسیدن دین بودایی از کشور کره، دین اصلی ژاپنیها محسوب میشد. مردم ژاپن طبق یک اصل مبنی بر اینکه باید هوای خدایان خود را داشته باشیم، عملا از خدایان خود که تعداد آنها در مذهب شینتو به 8 میلیون میرسد! مراقبت میکنند. برای مثال بسیاری از مردم ژاپن با پرداخت مبلغی پول از روحانیون خود میخواهند که برای خدایانشان برنامه موسیقی اجرا کنند و یا به مانند عبادتگاه جیشو جینجا برای خدایان خود انواع و اقسام نذورات را هدیه میبرند.
دانشآموزان ژاپنی نیز پیش از امتحان کنکور به معبد کیتانوی کیوتو رفته و برای موفقیت در امتحانات خود دعا میکنند. گفته میشود که روح میشی سوگوارا یکی از خدایان ژاپن در این معبد زندگی میکند. وی پس از تهمتها و شایعات بسیار در تبعید از دنیا میرود اما روح خشمگین وی به کیوتو باز میگردد و سرانجام نعرهها و سرو صدای روح متلاطم وی مردم ژاپن را مجبور به ساخت این عبادتگاه برای وی میکند.
کیوتو یکی از مهمترین شهرهای ژاپن محسوب میشود. از سال 794 این شهر پایتخت ژاپن بوده و این موقعیت را با وقفه تا قرن نوزدهم حفظ کرده است. امروزه نیز بسیاری از ساختمانهای کیوتو یادآور اهمیت بالای این شهر در طول زمان است. بهطور کلی 17 مکان در این شهر وجود دارد که در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است. 16 مورد از این مکانها معبد یا عبادتگاه هستند مانند معبد «توجی» که با هدف حفاظت از شهر کیوتو ساخته شده است.
امروزه این معبد در بیست و یکم هر ماه به بزرگترین بازار عتیقهجات و صنایعدستی ژاپن تبدیل میشود. معبد نینجو تنها مکان میراث فرهنگی کیوتو است که فاقد اهمیت مذهبی است. شوگان (عنوان فرماندهان پادشاهی ژاپن)های خانواده با نفوذ توکاگا که این معبد در سال 1603 به سفارش آنها ساخته شده است، بهمنظور افزایش امنیت جانی، تصمیم گرفتند در مصالح ساختمانی به کار رفته در این بنا از میخ نیز استفاده کنند.
بسیاری از تیرکهای این ساختمان فقط بهطور عرضی به هم متصل شدهاند تا هنگام زلزله برخلاف جهت یکدیگر حرکت کنند اما الوارهای کف زمین مجهز به قلابهای فلزی بوده که با میخ محکم شدهاند. بر این اساس اگر کسی حتی به آهستگی وارد این معبد شود به محض قدم گذاشتن بر یکی از الوارها نگهبانان معبد در نتیجه صدایی که از برخورد قلابها با میخ ایجاد میشود بلافاصله مطلع میشوند. یکی دیگر از معابد ژاپن معبد کینکاکو نام دارد.
این معبد نیز در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است و اغلب کارت پستالهایی که از کیوتو فرستاده میشود به طرحی از این معبد اختصاص دارد. طبقه فوقانی این معبد بهدلیل مساحت کم آن بهطور کامل با ورقههای طلا پوشانده شده است. یکی از نقاط شگفتانگیز در این معبد محوطه سمت راست آن است؛ هنگامی که آسمان صاف باشد تصویر معبد در آب رودخانه منعکس میشود.
کیومیزو از دیگر معابد مهم در ژاپن است که گفته میشود آبشار مجاور این معبد نیروی درمانگری دارد لذا مردم ژاپن و نیز گردشگران از آب این آبشار برای درمان بیماریهایشان بسیار مینوشند. نکته جالب توجه در مورد این معبد شیوه معماری آن است. بالکن این ساختمان که بر فراز یک دامنه واقع شده به وسیله ستونهای چوبی با ارتفاع 13 متر محافظت میشود.
امروزه گردشگران از فراز این نقطه بلند برای عکاسی از شهر کیوتو بهره میگیرند درحالیکه پیش از این، افراد بنا بر یک اعتقاد قدیمی از فراز این بنا دوان دوان به پایین سرازیر میشدند به این امید که بهدلیل شجاعتی که به خرج دادهاند از سوی خدای معبد پاداشی دریافت کنند. گفته میشود که این لطف خدای معبد است که این افراد از این حرکت جان سالم به در میبردند. شاید هم بوتهها و درختان مسیر حرکت شان موجب کاهش سرعت آنها شده و از جان آنها حفاظت میکرد!
مرکز گردشگری ژاپن با هدف حمایت از صنعت گردشگری این کشور در داخل و خارج از ژاپن، خود را بهطور گسترده وقف طرحهای مختلف گردشگری کرده است؛ از جمله تاسیس مراکز اطلاع رسانی گردشگری برای بازدیدکنندگان خارجی، استحکام تاسیسات پذیرش گردشگران و نیز تقویت وجهه ژاپن در جهان بهعنوان محل برگزاری کنفرانسها و نمایشگاههای تجاری.