او در محوطه فنی به چپ و راست می‌رود، چمباتمه می‌زند، چمن ورزشگاه را مانند کسی که دنبال کلیدهایش می‌گردد، بررسی می‌کند و گاهی دست به کمر به بازی خیره می‌شود تا راهی برای بازکردن دفاع حریف پیدا کند. برای این مربی آرژانتینی، فوتبال فقط در حمله خلاصه می‌شود. به همین دلیل است که در بازی امشب شیلی مقابل برزیل دونگا، همه منتظر رویارویی پرحادثه‌ای هستند.
ملاقات امشب دو تیم در سانتیاگو هفتمین بازی از 18 بازی ماراتن‌وار مرحله مقدماتی جام‌جهانی 2010 در آمریکای جنوبی است. 4 تیم برتر به طور مستقیم صعود می‌کنند و برزیل فعلاً با 9 امتیاز از 6 بازی در رده پنجم ایستاده است. ولی وضعیت می‌تواند برای این تیم بدتر هم بشود. بازی در سانتیاگو به هیچ‌وجه آسان نیست و برزیل هم در وضعیت خوبی به سر نمی‌برد. در ماه ژوئن آنها خوش‌شانس بودند که در خانه مقابل آرژانتین به تساوی بدون گل رسیدند و چند روز پیش از آن هم در پاراگوئه با نتیجه 2 بر صفر مغلوب شدند.
پیش از این دو بازی، برزیل در شهر بوستون در مسابقه‌ای دوستانه با 2 گل مغلوب ونزوئلا شد. تیم بزرگسالان برزیل، 3 بازی متوالی را بدون گل زده پشت‌سر گذاشته است. علاوه بر این، دونگا در کسب مدال طلای المپیک هم ناکام بود و به مدال برنز قناعت کرد. پیش از المپیک، شایعه شده بود که تنها قهرمانی می‌تواند موجب حفظ شغل دونگا شود، ولی به دلیل اینکه فهرست تیم‌ملی برای این بازی باید در زمانی که او در چین بود، اعلام می‌شد، در پست خود باقی ماند.
شکست در این بازی که با توجه به نتایج سایر بازی‌ها حتی می‌تواند به سقوط برزیل تا رده هفتم منجر شود، غیرقابل بخشش خواهد بود.با این حال شیلی برای این بازی کاملاً آماده است. پیروزی‌های خارج از خانه در آمریکای جنوبی به ندرت اتفاق می‌افتد. در 30 بازی که تا این مرحله انجام شده، تنها 5 پیروزی خارج از خانه دیده شده است. دو تا از این پیروزی‌ها توسط شیلی در ماه ژوئن اتفاق افتاد، وقتی با یک بازی سریع توانستند بولیوی را در ارتفاع بالای لاپاز و ونزوئلا را در گرمای پوئرتولاکروز شکست دهند. در هر دو بازی آنها با 3 مهاجم بازی کردند که در این بازی هم قطعاً این طور خواهد بود.
بی‌یلسا همیشه طرفدار سیستم 3-1-3-3 بوده و دوست دارد نفس حریف را در زمین خودش بگیرد. مارک گونزالس بال چپ سابق لیورپول شاید به این بازی نرسد تا در کنار اومبرتو سوازو، مهاجم مرکزی تیم بازی کند ولی جواهر واقعی تیم در سمت راست خط حمله قرار دارد؛ آلکسیس سانچز، بازیکن ریزنقش اودینزه که در سمت راست انتظار کارهای بزرگی از او می‌رود. پشت‌سر این خط حمله، خورخه والدیویا و ماتیاس فرناندز، بازیساز ویارئال قرار دارند که در یک سوم هجومی با اعتماد به نفس بالایی بازی می‌کنند. بدین‌ترتیب انتظار می‌رود شیلی با حمایت تماشاگرانش در ورزشگاه ناسیونال سراپا حمله باشد، یعنی همان چیزی که بی‌یلسا دوست دارد.بی‌یلسا می‌گوید: «اگر به تیمی مانند برزیل اجازه مالکیت توپ را بدهید، آنها بهتر بازی می‌کنند.
اگر به سوی آنها هجوم ببریم، آنها را مجبور به کاری می‌کنیم که کمتر به آن علاقه دارند، یعنی پس گرفتن توپ. این همان ریسکی است که من حاضرم بپذیرم.» ولی شاید بهتر باشد که او حرف‌های پکرمن جانشین‌اش در تیم‌ملی آرژانتین را هم در نظر بگیرد. پکرمن پس از اینکه تیمش در فینال جام کنفدراسیون‌های 2005 مغلوب ضدحملات شد، گفت: «برزیل آن تیمی نیست که مردم فکر می‌کنند. آنها بر بازی مسلط نمی‌شوند، بلکه تمایل به ضدحمله دارند. وقتی شما توپ را از دست بدهید، آنها کارتان را تمام می‌کنند.»
بیشتر موفقیت‌های اخیر برزیل مقابل آرژانتین دقیقاً به خاطر این بوده که رقیب قدیمی می‌خواسته با پاس‌های زیاد از این تیم عبور کند و گرفتار ضدحملات شده است. برزیل اما اخیراً در مقابل تیم‌هایی که به طور فشرده دفاع می‌کنند دچار مشکل شده چراکه با وجود هافبک‌هایی مانند ژیلبرتو سیلوا، در گردش روان توپ مشکل دارد.بدین‌ترتیب بازی فردا ترکیبی قابل انفجار است؛ تیمی که تنها قادر به حمله است در مقابل تیمی که استاد ضدحمله نام گرفته، حتی اگر کاکا را نداشته باشد.
لوئیز فابیانو، مهاجم اول برزیل در فضا کارآیی بیشتری دارد و از سوی روبینیو و رونالدینیو حمایت خواهد شد. برخی از رسانه‌های برزیلی از شکست تیم در شیلی چندان ناراحت نمی‌شوند. دونگا با محدود کردن دسترسی مطبوعات به بازیکنان، مخالفانی پیدا کرده است. گروهی از خبرنگاران در فینال کوپاآمه‌ریکا منتظر حمله به او بودند، ولی وقتی او پس از پیروزی 3 بر صفر به عنوان یک فاتح قدم به سالن کنفرانس گذاشت، همه آنها برای او دست زدند. این موفقیتی با تکیه بر ضدحملات بود. شاید یک موفقیت مشابه در این بازی، موجب نجات شغل او شود.
ایندیپندنت، 6 آگوست 2008