به گزارش همشهری آنلاین، روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: شاید جوانان امروز از این روش امام خمینی خبر نداشته باشند که ایشان در مدت ۱۰ سالی که به عنوان رهبر و بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی قدرت اول کشور بودند، هرگز اجازه ندادند فرزندان و اعضاء خانواده‌شان مسئولیت و منصب و مقامی را در اختیار بگیرند. حتی اولین رئیس‌جمهور کشورمان ابوالحسین بنی‌صدر پیشنهاد کرد آقای سید احمد خمینی نخست‌وزیر دولت او شود ولی امام با این پیشنهاد مخالفت کردند و فرزند خود را از پذیرفتن مسئولیت دولتی منع نمودند.
برای یافتن چرائی این امتناع امام خمینی می‌توان دلایل متعددی برشمرد که یکی از آن‌ها لزوم آزاد بودن امام برای انتقاد از عملکرد مسئولین بود. اگر امام اجازه می‌دادند فرزندشان نخست‌وزیر شود، این احتمال وجود داشت که این مسئولیت و منصب در چگونگی نگاه ایشان به عملکرد فرزندشان تاثیر بگذارد و نتوانند درباره آن به درستی نظر بدهند و یا بدون ملاحظه از آن انتقاد کنند. درست است که امام خمینی انسان مهذبی بودند و تحت تاثیر عواملی از قبیل خویشاوندی قرار نمی‌گرفتند ولی رعایت احتیاط با هدف هرگونه احتمال منفی ایجاب می‌کرد ایشان چنین روشی را در پیش بگیرند. علاوه بر این، نوعی درس‌آموزی به مسئولین نظام جمهوری اسلامی نیز در این روش امام خمینی آشکار است که می‌تواند ازجمله دلایل چنین رویکردی باشد.
این سیره بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی متاسفانه مورد توجه و عمل بسیاری از مسئولین این نظام قرار نگرفته و در چهار دهه گذشته بسیاری از مسئولین به جای شایسته‌گزینی در انتصاب‌ها به فامیل‌گزینی روی آوردند. این رویکرد که آشکارا برخلاف سیره موسس نظام جمهوری اسلامی است، به یک فرهنگ تبدیل شده و بسیاری از ناملایمات و مشکلات کشور از همین روش و فرهنگ غلط نشات گرفته است.
برای مقابله با این روش غلط، از دهه هفتاد تذکراتی داده شد و روزنامه جمهوری اسلامی خطر این رویکرد منفی را بارها در مقالات، گزارش‌ها و سایر مطالب گوشزد کرد ولی متاسفانه اصحاب قدرت در تمام دولت‌ها و از تمام جناح‌ها و گرایش‌های فکری به این هشدارها بی‌توجهی کردند و به راه ناصوابی که در پیش گرفته بودند ادامه دادند. بنابراین، پرداختن به این مبحث، اولاً اقدام جدیدی نیست و ثانیاً به جناح یا گروه خاصی اختصاص ندارد و شامل تمام جناح‌ها و دولت‌ها می‌شود. طبعاً در طول چهار دهه گذشته افرادی از مسئولین هم بودند که به روش امام خمینی عمل کردند و شایسته‌سالاری را بر فامیل‌سالاری ترجیح دادند.
شعار پسندیده مبارزه با فساد بیش از دو دهه است که در کشورمان طنین‌انداز است ولی در عمل هنوز دامنه فساد برچیده نشده است. دولت سیزدهم شعار مبارزه با فساد را به عنوان یکی از محوری‌ترین شعارهای خود مطرح کرده و رئیس‌جمهور رئیسی وعده داده با فساد بطور جدی و قاطعانه مبارزه کند. این وعده را باید به فال نیک گرفت و همه باید به این دولت برای کسب توفیق در مبارزه با فساد کمک کنند.
با رویکرد کمک فکری دادن که از وظایف اصحاب رسانه است، به آقای رئیس‌جمهور یادآور می‌شویم که فامیل‌سالاری و قانون‌گریزی دو عامل مهم فسادزائی هستند. شما اگر می‌خواهید با فساد به صورت ریشه‌ای مبارزه کنید، باید مانع قانون‌گریزی و فامیل‌سالاری به جای شایسته‌سالاری شوید و دولت خود را از این دو آفت مصون نگهدارید. معاف بودن بعضی دانه‌درشت‌ها از تعقیب قانونی و انتصاب بعضی افراد به مسئولیت‌های مهم بدون رعایت ضوابط از مواردی هستند که می‌توانند باب رواج بی‌قانونی را در دولت شما باز کنند. در مجلس و بعضی وزارتخانه‌ها نیز توصیه‌ها برای انتصاب‌های فامیلی شروع شده و در حال گسترش است. اگر از همین حالا جلوی این دو عامل فسادزا را نگیرید، شعار مبارزه با فساد در دولت شما هم به جائی نخواهد رسید.
نگاه ما به دولت سیزدهم همچون دولت‌های قبل از آن، نگاه ملی است. نگاهی که منافع ملی را در نظر می‌گیرد نه افراد و جناح را. بر این اساس، موفقیت این دولت را به نفع کشور و ملت می‌دانیم و به همین جهت آنچه به نظر ما برای موفق شدن دولت مفید است را تذکر می‌دهیم بدان امید که مورد توجه و عمل قرار گیرد.