سارکوزی از ایران خواسته بود برنامه هسته‌ای صلح‌آمیز خود را کنار بگذارد و گفته بود: وگرنه صرف‌نظر از اینکه چه کسی در اسرائیل سر کار باشد، یک روز صبح ممکن است اطلاع بیابیم که اسرائیل حمله کرده است. روز بعد، شیمون پرز در حاشیه نشستی در شمال ایتالیا گفت که گزینه نظامی برای برخورد با برنامه اتمی ایران یک اشتباه است.
طی دو هفته اخیر این سومین بار است که سارکوزی با لحن هشدار در باره برنامه هسته‌ای ایران صحبت می‌کند. ماجرا به راستی چیست؟
این سؤال ساده پاسخی ساده‌تر دارد: فرانسه بالاترین توان تولید سوخت هسته‌ای در جهان را دارد. در این زمینه آمریکا و روسیه بعد از فرانسه قرار دارند. درخصوص میزان تولید برق هسته‌ای هم فرانسه بر سکوی اول جهان ایستاده و 90 درصد برق در فرانسه با استفاده از سوخت هسته‌ای تولید می‌شود، این کشور 58 راکتور فعال در 19 منطقه خود دارد که جدیدترین راکتور را مقامات پاریس در سواحل نورماندی با هزینه 1/5 میلیارد دلار راه‌اندازی کرده‌اند. تقریبا هر هفته خبرهایی از حوادث هولناک ناشی از نشت مواد هسته‌ای در مراکز هسته‌ای فرانسه در آرشیو اخبار مهم جهان ثبت می‌شود، به‌طوری‌که 86 حادثه هسته‌ای از نوع درجه اول در فرانسه در 2007 و 114 حادثه در سال 2006 اتفاق افتاده است.
در این خصوص شاید بتوان گفت که فرانسه از تمام کشورهای صاحب فناوری هسته‌ای پیش افتاده است. در 60 روز اخیر فرانسوی‌ها با کشورهایی همچون آلمان، ترکیه، اندونزی، اردن، مصر و حتی انگلیس مذاکراتی درخصوص همکاری هسته‌ای انجام داده‌اند. فرانسوا فیون، نخست وزیر فرانسه همین پنجشنبه هفته پیش اعلام کرد کشورش تمایل دارد نخستین قدرت جهانی در زمینه انرژی هسته‌ای غیرنظامی باشد. فیون که در شانزدهمین کنفرانس سفرا سخنرانی می‌کرد حتی به صراحت اضافه کرد که ما هیچگاه جاه طلبی‌های خود را در این زمینه پنهان نمی‌کنیم.
برای همین فرانسه در سال‌های اخیر قراردادهای خود را در زمینه همکاری‌های هسته‌ای در اروپا، آسیا، آمریکا و خاورمیانه تا چندین برابر افزایش داده و حتی یک آژانس بین‌المللی هسته‌ای تاسیس کرده است. موضوع این است که غربی‌ها در راستای تلاش جهانی خود برای مبارزه با سلاح هسته‌ای(!) درست وقتی که توپ را توی زمین غیرغربی‌ها از جمله ایران می‌اندازند، غفلتا ماهیت این تلاش و هدف پنهانی آن را نیز لو می‌دهند.
واقعیت آن است که همه جنجال‌هایی که آنها در قبال ایران راه می‌اندازند، برخلاف ادعایی است که دارند و در واقع هدف این تلاششان برای پیشگیری از ورود رقیبی به بازار سوخت هسته‌ای است. ناشیگریهای سارکوزی و واکنش ناشیانه پرز، رئیس‌جمهوری با اختیارات محدود در رژیم صهیونیستی، این بار دست کسانی را که بر آنند حداکثر 50 سال دیگر انرژی در جهان فردا را در انحصار خود داشته باشند رو کرده است.
برای آن سال‌های نه چندان دور، آنها چیزی شبیه اوپک برای خود رویابافی کرده‌اند تا با خیالی آسوده نبض انرژی جهان را هر طور که می‌خواهند تنظیم کنند اما ملاحظه کنید به دنبال ایران که برای پیشگیری از آن روزها - که قطعا خواهد آمد – خود را پیش انداخته است، کشورهای دیگر هم به فکر افتاده‌اند حتی همین کشورهای راحت طلب پایین نقشه ما هم به صرافت افتاده‌اند. حالا در چنین اوضاعی معلوم است که سارکوزی مثل دلالی که برای جوش دادن یک معامله استثنایی از زبانش تا می‌تواند کار می‌کشد، از صبح روزی صحبت می‌کند که اسرائیل به ایران حمله کرده است. تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل.