همشهری‌آنلاین - بهروز رسایلی
اردوی تیم ملی کشورمان برای برگزاری ۲ بازی حساس مقابل امارات و کره‌جنوبی آغاز شده است. برای اینکه شهد شیرین پیروزی در ۲ بازی نخست همچنان در کام‌مان ماندگار باشد، نیاز داریم از این دو بازی دست‌کم ۴ امتیاز بگیریم. پس هر دو مسابقه بسیار برای‌مان تعیین‌کننده و سرنوشت‌ساز هستند. به همان راحتی که ۶ امتیاز مسابقات قبلی باعث شد تیم ملی به عرش برسد، لغزش و ناکامی احتمالی در ۲ بازی پیش رو می‌تواند همه‌چیز را خراب کند. صد البته ما به تیم کشورمان باور داریم. منتها اتفاقی که در این چند هفته رخ داده، دوپاره شدن سطح کیفی تیم ملی است؛ به این ترتیب که هر چقدر جلوی زمین شرایط روبه‌راه به‌نظر می‌رسد، عقب زمین اوضاع کمی نگران‌کننده شده است.
نیمه هجومی؛ درخشان و بی‌رحم
وضعیت خط آتش تیم ملی همچنان خوب است. تنها نگرانی ما آنجا آسیب‌دیدگی سردار آزمون بود که به موقع رفع شد و او در مسابقات اخیر زنیت به‌تدریج بازی کرده است. البته بحث آمادگی آزمون هم مهم است، اما امیدواریم به اینکه در زمان کافی باقی مانده، او به‌ویژه برای بازی دوم با کره‌جنوبی کاملا آماده شود. کریم انصاری‌فرد در آ. ا. ک آتن شرایط خوبی دارد و در فصل جدید هم پایش به گلزنی باز شده است. مهدی ترابی در پرسپولیس مثل همیشه عالی است و قشنگ به‌عنوان یک ذخیره مطمئن می‌شود روی او حساب کرد. گل استثنایی ترابی به استقلال تاجیکستان، همین حالا پرسپولیس را به جمع ۸ تیم برتر آسیا رسانده است. وحید امیری را هم فقط در یک کلمه می‌شود تعریف کرد؛ «وحید امیری»! آیا به توضیح بیشتری نیاز دارید؟ حتی مهدی قائدی هم در الاهلی شرایط خوبی دارد و اعتمادبه‌نفس کافی را پیدا کرده است. علیرضا جهانبخش با خلاصی از جهنم برایتون، به اندازه کافی در فاینورد بازی می‌کند. او در ۲ مسابقه نخست کشورمان هم ستاره تیم ملی بوده و ۲ گل خوب زده است. شرایط علی قلی‌زاده در شارلروا کمی فراز و نشیب داشته؛ او برابر خنت گل زد و اخراج شد، اما بعدا در بازی با میشلن طعم نیمکت‌نشینی را هم چشید. با این حال اگر لازم باشد، قلی‌زاده توانایی کمک به تیم ملی را دارد. این بند از مطلب را قاعدتا بدون یاد کردن از مهدی طارمی نمی‌توان به پایان برد. در مورد ستاره اول خط حمله تیم ملی چه بگوییم که تکراری نباشد؟
نیمه دفاعی؛ کمی می‌ترسیم
در نیمه زمین خودمان اما شرایط بازیکنان به اندازه جلوی زمین روبه‌راه نیست. علیرضا بیرانوند که از نیمکت‌نشینی در آنتورپ فرار کرده بود، در بواویشتا هم مدت زمان قابل توجهی روی نیمکت نشست. البته او هفته گذشته سرانجام توانست نخستین بازی لیگی‌اش را برای تیم پرتغالی انجام بدهد، اما همچنان موقعیت باشگاهی بیرو، تناسبی با جایگاه ملی او ندارد. هرچند خوشبختانه بیرانوند در ۲ بازی نخست تیم ملی نشان داد این شرایط در روحیه او تأثیر چندانی ندارد. در قلب خط دفاع شجاع خلیل‌زاده اخیرا مرتکب اشتباهات عجیب و غریبی در مسابقات الریان شده است. او در بازی با ام‌صلال با یک کنترل بسیار بد باعث به ثمر رسیدن گل اول تیم حریف شد و مقابل السد هم ۲ اشتباه مرگبار دیگر داشت که هر دو منجر به فروپاشی دروازه الریان شد.
در سال‌های گذشته به یاد نداریم که شجاع را این همه پراشتباه دیده باشیم. این شرایط البته حتما تغییر خواهد کرد، چرا که ما برای تیم ملی نیاز به یک خلیل‌زاده بی‌نقص داریم. در سمت راست خط دفاعی صادق محرمی بار دیگر در دیناموزاگرب نیمکت‌نشین شده است. این شرایط در چهارمین فصل حضور صادق در کرواسی چندان قابل‌قبول نیست و حتی شایعاتی در مورد احتمال بازگشت او به پرسپولیس منتشر شده است. در میانه میدان هم کمی نگرانی داریم. وضعیت احمد نوراللهی در الاهلی روبه‌راه نیست. او شرایط دشواری را پشت سر می‌گذارد؛ در حدی که بعضی‌ها در فرضیه‌ای عجیب از نیمکت‌نشینی و تعویض شدن‌های احمد به‌عنوان سناریوی اماراتی‌ها علیه ایران در آستانه بازی ۲ تیم یاد می‌کنند! شرایط سعید عزت‌اللهی هم زیاد جالب نیست و او در مسابقات وایله بلدکلوب دانمارک، هر از گاهی طعم نیمکت‌نشینی را می‌چشد. این هفته هم که سعید فیکس بود، آنها ۶ گل خوردند و با اقتدار به قعرنشینی در لیگ دانمارک ادامه دادند! طبیعتا ترجیح می‌دادیم عناصر دفاعی تیم ملی هم مثل نفرات هجومی در تیم‌های‌شان بهترین شرایط ممکن را داشته باشند. البته آنها معمولا نشان داده‌اند در تیم ملی کیفیت متفاوتی دارند. امیدواریم این دو بازی با نمایش ممتاز این بچه‌ها همراه باشد، چرا که واقعا جلوی امارات و کره‌جنوبی اجازه اشتباه نداریم.