همشهری‌آنلاین - لیلی خرسند
سینا غلامپور برای رفتن به ابوظبی روزها را می‌شمرد. او دقیق می‌داند که یک‌ماه و ۱۷ روز دیگر تا شروع مسابقات قهرمانی جهان فرصت دارد. این شناگر ایرانی هفته گذشته در جام‌جهانی مسافت کوتاه قطر، در ۵۰ و ۱۰۰ متر آزاد شنا کرد و به رکورد ورودی مسابقات جهانی رسید تا یک‌قدم به آرزوهای بزرگش نزدیک‌تر شود. سینا می‌خواهد شورورزی دوم نیشابور باشد. یعقوبعلی شورورزی در بازی‌های المپیک ۱۹۶۰ رم کشتی گرفت و بعد از آن دیگر ورزشکاری از این شهر به المپیک نرفت. سینا می‌خواست در المپیک توکیو باشد و با رایان لاکتی بزرگ عکس یادگاری بگیرد اما نه او به توکیو رسید و نه رایان! او درخصوص شرایط این روزها و برنامه‌های آینده‌اش به سؤالات همشهری ورزشی پاسخ داده است.
*فرصت زیادی تا مسابقات قهرمانی جهان ندارید. می‌توانید آنجا خوب شنا کنید؟
مسابقات یک‌ماه و ۱۷ روز دیگر شروع می‌شود. با هم‌فکری مربیان شاید در ماده‌های دیگری هم بتوانم مسابقه بدهم. بعد از انتخابی المپیک، برنامه‌های ما تغییر کرد و برنامه‌ریزی اصلی برای مسابقات مسافت کوتاه قطر بود. تلاش من و مربیان این بود که بتوانم رکوردهای ملی را بزنم و بعد از آن به ورودی مسابقات قهرمانی جهان برسم. در مسابقات زنجان که انتخابی مسابقات قطر بود، تکنیک‌هایم را تغییر دادم و بعد از آن رکوردهایم کاهش پیدا کرد. در مسابقات قطر هم توانستم چیزهایی را که مربیان از من خواسته بودند، تا حدودی پیاده کنم ولی نه به‌طور کامل. امیدوارم که در مسابقات قهرمانی جهان خیلی بهتر شنا کنم.
*شما نتوانستید به المپیک بروید اما در فاصله خیلی کم به رکوردهای ورودی مسابقات جهانی رسیدید. در این مدت چه اتفاقی افتاد که یک‌دفعه پیشرفت کردید؟
قبل از مسابقات المپیک مسائلی پیش آمد که هیچ‌وقت دوست نداشتم درباره‌شان صحبت کنم.
*درباره المپیک بعدی هم صحبت نمی‌کنید؟ این جهانی‌شدن می‌تواند استارت خوبی برای بازی‌های پاریس باشد.
آرزوی هر ورزشکاری رفتن به المپیک است اما دوست ندارم با وایلدکارت بروم. وقتی شناگری رکورد مسابقات قهرمانی جهان را به‌دست می‌آورد، رکورد ورودی المپیک برایش دور از دسترس نیست. هدف بلندمدت من رسیدن به المپیک پاریس است. برنامه‌ریزی کوتاه‌مدت ما هم برای همین مسابقات قهرمانی جهان ابوظبی، مسابقات داخل سالن آسیا و بازی‌های آسیایی است. اول باید خودم را در آسیا ثابت کنم و بعد به المپیک فکر کنم.
*انتظار این را داشتید که در قطر به رکورد وروی جهانی برسید؟
در شنا غافلگیری خیلی معنایی ندارد. از همان ۲ سال پیش که کرونا آمد، استارت تمرینات را برای المپیک توکیو زدیم ولی مسائلی پیش آمد که من نتوانستم در انتخابی المپیک شنا کنم. مشکلات کرونا هم بود. ما حتی تا لحظه آخر نمی‌دانستیم به مسابقات انتخابی المپیک اعزام می‌شویم یا نه. از طرف دیگر نمی‌دانستیم واکسنی که زده‌ایم در اروپا معتبر است یا نه. با توجه به این مسائل در مسابقات انتخابی المپیک نتوانستیم عملکرد خوبی داشته باشیم. ولی خیلی سریع خودمان را جمع‌وجو کردیم و با توجه به پتانسیل‌های بالایی که بچه‌ها دارند، برای مسابقات قطر آماده شدیم. من در قطر رکورد زدم ولی قطعا با این رکوردها سیر نمی‌شوم. اتفاقات خیلی بهتری در راه است.
*راضی نشدن به این رکوردها نشان می‌دهد انگیزه بالایی برای کارهای بزرگ دارید.
درست است. شنا هر روز در حال به‌روزرسانی است. هر شناگری تکنیک خاص خودش را دارد و موقعی که تمرین می‌کند، می‌داند در آینده چه چیزی می‌تواند به‌دست بیاورد. وقتی در مسابقات، شناگران سطح یک دنیا را می‌بینیم و کنار من شناگری که در المپیک طلا گرفته شنا می‌کند، خیلی چیزها یاد می‌گیرم. همان انگیزه‌ای که از بودن کنار آنها می‌گیرم، کمکم می‌کند تا پیشرفت کنم.
*مهم‌ترین چیزی که در وجود شماست استعداد است یا تلاش و انگیزه؟
من از ۱۰ سالگی شنا را شروع کرده‌ام. تا ۱۶ سالگی عضو هیچ تیمی در سطح ملی نبودم. در ۱۶ سالگی در لیگ برتر پدیده شنا شدم و از آنجا استعدادم کشف شد و از همان موقع تا الان پای ثابت تیم‌ملی بوده‌ام. من از شهرستانی آمده‌ام که باید با ورزشکاران تاپی رقابت می‌کردم. امکانات کمی داریم ولی می‌خواستم اول خودم را به ایران و بعد به دنیا ثابت کنم. من و فدراسیون خیلی زود به این نتیجه رسیدیم که پتانسیل بالایی دارم. وقتی ۱۹ سالم بود بورسیه فدراسیون جهانی شدم و در تایلند تمرین می‌کردم. چیزهای جدیدی یاد گرفتم. بعد از آن هم مربیانم آقایان مشتاق و سعادتی خیلی کمک کردند. من تازه به اول راه رسیده‌ام و در وجود من خواستن زیاد است. هر کسی هر چیزی را بخواهد می‌تواند به آن برسد، فقط باید ۱۰۰ درصد بخواهد. من برای رسیدن به خواسته‌هایم، خیلی تمرین می‌کنم. هفته‌ای ۹ جلسه تمرین شنا و ۳ جلسه بدنسازی دارم.
*گفتید امکانات کمی دارید ولی مشهد باید امکانات خوبی داشته باشد.
من نیشابوری‌ام و بیشتر آنجا تمرین می‌کردم. برای مسابقات انتخابی المپیک به مشهد آمدم.
*درباره عکس پروفایل واتساپ‌تان هم صحبت می‌کنید؟ چرا عکس رایان لاکتی را گذاشتید؟
رایان شناگر آمریکایی و به سایه مایکل فلپس معروف است. او دوست داشت المپیک توکیو آخرین مسابقه‌اش باشد و بعد از آن از ورزش حرفه‌ای خداحافظی کند. توانایی‌اش خیلی بالا بود اما به دلایلی نتوانست به رکورد ورودی المپیک برسد. عکسی که گذاشتم از نشست خبری‌اش است. در مصاحبه‌اش نتوانست جلوی گریه‌اش را بگیرد، جلوی همه اشک ریخت و دنیای شنا را تحت‌تأثیر قرار داد. من دوست داشتم به المپیک بروم و با رایان لاکتی عکس بگیرم. وقتی دیدم او هم نتوانست برود گفتم حتما حکمتی دارد.
*شما هم با او گریه کردید؟
با این حرکتی که زد کل دنیا با او بغض کرد. من خیلی دوست داشتم به المپیک بروم، نه فقط برای خودم. می‌خواستم زحمت‌هایی را که مربیانم کشیده بودند، جبران و آنها را خوشحال کنم. می‌خواستم دومین ورزشکار تاریخ باشم که از نیشابور به المپیک می‌رود. شورورزی کشتی‌گیری بود که از شهر ما به المپیک رفته بود.
*آینده‌ای که در ورزش برای خودتان می‌بینید، کجاست؟
از زمانی که شنا را شروع کردم، دوست داشتم این ورزش را بیشتر به جامعه معرفی کنم. با کارهایی که می‌کنم، دارد این اتفاق می‌افتد. لیگ جهانی شنا یک‌سال است که راه‌اندازی شده است و من رکورد ورودی این مسابقات را هم به‌دست آورده‌ام. عالی می‌شود اگر بتوانم در این مسابقات شرکت کنم. تجربیاتم بیشتر می‌شود و می‌توانم به پیشرفت شنا کمک کنم.
*نمی‌خواهید در المپیک به نتیجه‌ای برسید که قبلا هیچ شناگر ایرانی‌ای به آن نرسیده است؟
هر وقت به المپیک رفتم، درباره المپیک حرف می‌زنم.