به گزارش همشهری آنلاین، هالووین - شب داستان‌های ارواح و حقه بازی - ریشه‌هایی مذهبی دارد که به بیش از دو هزار سال قبل بر می‌گردد اما در طول زمان و بر اساس نظرات کلیسای کاتولیک، مداخله گروه‌های غیرمسیحی و حتی شرکت‌های تجاری تغییر شکل پیدا کرد و از یک مراسم معنوی به یک صنعت چند میلیارد دلاری تبدیل شده است.
کلمه هالووین که در اصل یک واژه مسیحی با ریشه‌های اسکاتلندی است به معنای بعدازظهر قدیسان است. شکل اصلی این مراسم شامل حضور مردم در کلیسا و روشن کردن شمع در کنار قبر مردگان بوده اما امروزه بیشتر به شکل یک مراسم پرهیاهو در جهت منافع تجاری برخی شرکت‌ها در آمده است.
بسیاری از مردم سرزمین‌های غربی ماه اکتبر را با هیجان خاصی برای درست کردن لباس‌ها، ماسک‌ها و آب نبات‌های هالووینی می‌گذرانند اما در مقابل بسیاری از مسیحیان محافظه کار نیز با ترس به این تعطیلات نگاه می‌کنند تا آنجا که کشیش‌ها ممکن است در مورد «ارواح شیطانی و نفرین»ی که ممکن است به سنت‌های هالووینی متصل شود هشدار دهند.
برخی والدین نیز از معلمان و کارکنان مدارس و مراکز نگهداری می‌خواهند که فرزندان آنها را از رویدادهای هالووین معذور کنند و به همین دلیل برخی مدارس جشن‌های هالووین را به‌کلی ممنوع کرده‌اند تا از بروز تنش و توهین جلوگیری کنند؛ برخی از جوامع نیز یک راه دیگر پیدا کرده‌اند و آن برگزاری جشنواره‌های برداشت محصولات پاییزی به خصوص کدو تنبل است.
تاریخ هالووین و مسیحیت به قرون وسطی باز می‌گردد که در آن فقرا در آستانه عصر قدیسان به خانه‌های ثروتمندان می‌رفتند و در ازای غذا و نوشیدنی دعا می‌کردند اما در نیم قرن گذشته و در حالیکه این مراسم مدت‌هاست نمادهای مرگ و شیاطین را دربرگرفته به برخی نگرانی‌های فرهنگی در جوامع غربی دامن زده است.
همزمان با حضور مسیحیان انجیلی در نقش‌های پر سر و صدایی که از دهه ۱۹۶۰در زندگی سیاسی آمریکا ایفا کردند، فرهنگ آمریکایی مرزهای آنچه را که زمانی طبیعی به نظر می رسید درنوردید. ظهور موسیقی راک و ترس از شیطان‌پرستی باعث ایجاد مخالفت‌های تازه‌ای با هالووین شد که دلیل آن نگرانی از ستایش «موضوعات اسرار آمیز»بود.
در اوایل دهه ۱۹۷۰ برخی کشیش‌ها به فکر آموزش از طریق هالووین افتادند و فکر کردند که می‌توان از آن برای آموزش در مورد ممنوعیت پرستش شیطان و وسوسه‌ها استفاده کرد. این افراد عادی سازی فزاینده بی بند و باری جنسی، مصرف مواد مخدر و فرهنگ راک را که ضمن جشن‌های هالووین در حال گسترش بود تقبیح کردند و به نوعی شورش علیه آسیب‌های فرهنگی پرداختند.
این تفکر منجر به «Scaremare» یا ژانر خواب ترسناک شد که در سال ۱۹۷۲ توسط کلیسایی در ویرجینیای آمریکا آغاز شد. مراسم به صورت حضور در یک خانه خالی از سکنه، با ارواحی که مهمانان را در تاریکی غافلگیر می‌کنند، برای به چالش کشیدن مهمانان در مورد اینکه چه اتفاقی پس از مرگشان می‌افتد طراحی شد.
و در طول دهه ۱۹۸۰، احساسات ضد هالووینی رشد کرد، زیرا نگرانی و ترس از فاسد شدن کودکان در میان خانواده‌ها افزایش یافت. پس از اینکه سه نفر در منطقه شیکاگو بر اثر خوردن آب‌نبات‌های آلوده به سیانید جان خود را از دست دادند، برخی والدین از ترس اینکه مبادا بدخواهان آب نبات سمی توزیع کنند، به فرزندانشان اجازه برگزاری مراسم قاشق‌زنی را ندادند.
ترس از کودک ربایی زیاد شد و به وحشت عمومی در مورد شیطان پرستی در اواخر دهه ۸۰ و اوایل دهه ۹۰ اضافه شد. برخی از برنامه‌های تلویزیونی به دلیل رواج شیطان پرستی محکوم شدند و بحث در مورد استفاده از تصاویر کارتونی جادوگران بالا گرفت. افراد زیادی هالووین را روزی دانستند که میلیون‌ها کودک «شیطان را جشن می گیرند»
با این حال، Scaremare همچنان در کنار سایر رویدادهای جایگزین برای هالووین وجود دارد؛ این مراسم یک صنعت چند میلیارد دلاری در سال است و بعد از کریسمس رتبه دوم را به خود اختصاص داده و این بدان معناست که تعداد زیادی از مردم برای تعطیلات آخر هفته اکتبر مشتاق به استفاده از لباس‌های ترسناک و حضور در خانه‌های وحشت هستند.
شیکاگو تریبون گزارش داد که هزینه‌های مربوط به آب نبات هالووین به موازات نگرانی در مورد هژمونی فرهنگی رو به زوال مسیحیت هر ساله افزایش می‌یابد. نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که افرادی که در غرب با هیچ دینی همذات پنداری نمی‌کنند در دهه گذشته رو به افزایش بوده و بزرگسالان مسیحی جوان کمتر از بزرگسالان مسیحی مسن می‌گویند که دین برای آنها «بسیار مهم» است.
با این حال، تا زمانی که مردم با لباس‌های خاص در جشن هالووین شرکت می‌کنند، بحث و جدل در مورد جشن گرفتن این تعطیلات به جایی نمی‌رسد.
منابع: مجله تایم، مجله پیپل، ان‌پی‌آر و ... .