به گزارش همشهری آنلاین به نقل از رویترز چین در سال جاری میلادی ۲۱ مورد انسانی عفونت با زیرنوع H۵N۶ آنفلوآنزای پرندگان به سازمان جهانی بهداشت گزارش کرده است، در حالیکه در سال پیش فقط پنج مورد ابتلای انسانی را گزارش کرده بود.
گرچه این شمار بسیار کمتر از موارد عفونت انسانی با یک زیرنوع دیگر آنفلوانزای پرندگان یعنی H۷N۹ در سال ۲۰۱۷ است، موارد عفونت وخیم بوده‌اند، باعث بیماری بحرانی شده‌اند و دست کم شش نفر به علت آن درگذشته‌اند.
سازمان جهانی بهداشت می‌گوید اغلب موارد ابتلای انسانی در افرادی رخ داده است که در تماس با ماکیان بوده است و تا به حال مورد ثابت‌شده انتقال انسان به انسان این ویروس رخ نداده است.
این سازمان خواستار تحقیقات فوری درباره علت افزایش موارد انسانی ابتلا به آنفلوانزای پرندگان در چین شده است.
چین بزرگترین تولیدکننده طیور در جهان و نیز یکی از تولیدکنندگان اصلی اردک در جهان است که مخزن حیوانی ویروس‌های آنفلوانزا است.
ویروس‌های آنفلوانزای پرندگان به طور دائم در میان پرندگان اهلی و وحشی در حال گردش هستند، اما ندرتا انسان‌ها را مبتلا می‌کنند. با افزایش پرورش ماکیان امکان تحول این ویروس‌های آنفلوانزای پرندگان به علت جهش‌های ژنتیکی بیشتر فراهم می‌شود که مایه نگرانی است، چرا که ممکن است در نهایت باعث ایجاد ویروسی شود که به راحتی میان انسان‌ها منتقل شود و باعث ایجاد پاندمی یا همه‌گیری جهانی شود.
بیشترین موارد عفونت‌های انسانی H۵N۶ در ایالت جنوب غربی سیچوآن در چین رخ داده است، اما در سایر ایالت‌های این کشور هم مواردی از عفونت انسانی گزارش شده است.
دست کم ۱۰ مورد از ابتلای انسانی با یک گونه بسیار مشابه از لحاظ ژنتیکی به گونه H۵N۸ آنفلوانزای پرندگان هم گزارش شده است. این گونه ویروس آنفلوانزای پرندگان در زمستان سال پیش باعث آلودگی مرغذاری‌ها در سراسر اروپا شد و نیز به مرگ پرندگان وحشی در چین انجامید.
این وضعیت این احتمال را مطرح کرده است که آخرین موارد عفونت‌ها با H۵N۶ در چین مربوط به یک سویه‌ی جدید این زیرنوع ویروس باشد. کارشناسان می‌گویند یا این سویه اندکی برای انسان‌ها واگیرتر است یا اینکه میزان گردش آن در میان ماکیان در حال حاضر بیشتر است و در نتیجه افراد بیشتری در معرض عفونت با آن قرار گرفته‌اند.
گرچه چین طیور را در برابر آنفلوانزای پرندگان واکسینه می‌کند، اما این واکسن که سال پیش استفاده شده ممکن است فقط باعث حفاظت نسبی در برابر ویروس‌های نوظهور شده باشد و گرچه از شیوع‌های بزرگ در میان طیور جلوگیری کرده است، اما ویروس توانسته است به گردش خود ادامه دهد.