به گزارش همشهری آنلاین به نقل الجزیره، ۶۰ درجه سانتیگراد دمای وحشتناکی استاما با سطح فعلی انتشار گازهای گلخانه‌ای، دمای روزمره خاورمیانه و شمال آفریقا خواهد شد. این گرمای سوزان، شرایط زندگی را غیرممکن خواهد کرد زیرا تولید مواد غذایی به شدت تحت تأثیر تغییرات آب و هوایی قرار می‌گیرد و حدود یک سوم از زمین‌های قابل کشت در خاورمیانه و شمال آفریقا بی‌حاصل می‌شوند.
خاورمیانه و شمال آفریقا در حال حاضر گرم‌ترین و خشک‌ترین منطقه روی کره زمین است، اما شرایط بدتری نیز پیش روست و تغییرات آب و هوایی و افزایش دما تا ۶۰ درجه سانتی گراد و حتی بالاتر از آن، می‌تواند برخی از مناطق را در دهه‌های آینده غیرقابل سکونت کند.
پیامدهای این اتفاق، ویرانگر خواهد بود: کمبود آب مزمن، ناتوانی در تولید مواد غذایی، مشکلات بهداشتی و افزایش مرگ و میر ناشی از گرما همگی در انتظار این منطقه است. یک مطالعه جدید که در ژورنال معتبر نیچر چاپ شده نوشت که تا سال ۲۱۰۰، ۷۹ سال دیگر، حدود ۶۰۰ میلیون نفر یا ۵۰ درصد از جمعیت منطقه ممکن است در معرض بحران اقلیمی «فوق العاده شدید» قرار گیرند.
اگر روند انتشار فعلی گازهای گلخانه‌ای ادامه پیدا کند دمای هوا آنچنان افزایش می‌یابد که تحمل هفته‌ها یا حتی ماه‌ها، گرمای سوزان به وضعیتی خطرناک برای انسان‌ها بدل خواهد شد. جورج زیتیس، نویسنده اصلی این مقاله، به الجزیره گفت که رطوبت ناشی از افزایش تبخیر دریاها، خطر را افزایش می‌دهد. و تنش گرمایی در طول تابستان حداقل در برخی از مناطق به آستانه دمای مرگ انسان می‌رسد یا از آن فراتر می‌رود.
مراکز شهری بزرگ اطراف خلیج فارس، دریای مکران و دریای سرخ مانند دبی، ابوظبی، دوحه، ظهران و بندرعباس به طور مکرر شاهد دماهای شدید خواهند بود و اکثر پایتخت‌های خاورمیانه ممکن است در هر سال با چهار ماه بسیار گرم روبرو شوند. این در حالیست که حدود ۷۰ درصد از کشورهایی که بیشترین تنش آبی در جهان را دارند در این منطقه قرار دارند و با گرم شدن بیشتر آب و هوا، دچار پیامدهای اجتماعی و اقتصادی شدیدی خواهند شد.
در حال حاضر بیش از ۱۲ میلیون نفر در سوریه و عراق دسترسی به آب، غذا و برق را به دلیل افزایش دما، کاهش سطح بارندگی و خشکسالی از دست داده‌اند؛ سوریه در حال حاضر با بدترین خشکسالی خود در ۷۰ سال اخیر مواجه است و انتظار می‌رود تشدید بالقوه امواج گرما در محیط خشن، گرم و خشک این منطقه، تأثیرات منفی مستقیمی بر سلامت انسان، کشاورزی، رابطه آب و انرژی و بسیاری دیگر از بخش‌های اجتماعی-اقتصادی داشته باشد.
برخی از محققان نگرانند که با گرم شدن بیشتر جهان، جنگ بر سر منابع کمیاب در سراسر خاورمیانه و شمال آفریقا تشدید شود؛ علاوه بر تأثیرات اجتماعی نسبتا بزرگ، پیش‌بینی می‌شود که جمعیت انسانی منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا در حدود سال ۲۰۶۵ به اوج خود برسد.
کمبود آب همچنین یک بار مالی شدید ایجاد خواهد کرد و دولت‌ها بین ۷ تا ۱۴ درصد از تولید ناخالص داخلی خود را تا سال ۲۰۵۰ از دست خواهند داد. بخش کشاورزی که گسترده‌ترین شغل را در خاورمیانه و شمال آفریقا فراهم می‌کند، ممکن است با کاهش ۴۵ درصدی دسترسی به آب ویران شود.
در چنین شرایطی، انطباق برای بقای نسل‌های آینده در شرایط آب و هوایی متغیر ضروری است. لبنان در حال توسعه دریاچه‌های تپه‌ای برای حفظ و ذخیره آب برای آبیاری است. در مصر، تلاش‌هایی برای حفظ تالاب‌ها و تاسیسات ساحلی در جریان است. در اردن نیز، فاضلاب تصفیه شده برای آبیاری مناطق کشاورزی استفاده می‌شود.
در مراکش اما پروژه‌ای برای برداشت آب از مه آغاز شده که ایده‌ای نوآورانه دارد. در اسرائیل نیز سال‌هاست که روی کشت محصولات کشاورزی در منازل و با کمک آب‌های داخل ساختمان کلید زده شده است.