به گزارش همشهری‌آنلاین، سید جلال حسینی فصل گذشته را به‌عنوان یکی از مدافعان فیکس تیم شروع کرد و علاوه بر بخشیدن استحکام به ساختار دفاعی پرسپولیس، آماری بی‌نظیر در گلزنی به جا گذاشت. با این حال اواخر فصل یحیی گل‌محمدی او را نیمکت‌نشین کرد و از زوج محمدحسین کنعانی‌زادگان و فرشاد فرجی در قلب خط دفاعی استفاده کرد.
با جدایی کنعانی، یحیی که علی نعمتی و علیرضا ابراهیمی را در این پست جذب کرده بود، فصل را با زوج جلال و فرجی شروع کرد، اما عدم‌ثبت کلین‌شیت در هیچ‌کدام از ۴ بازی آسیایی و لیگی اول، باعث شد گل‌محمدی در دیدار با گل‌گهر سیرجان حسینی را روی نیمکت بنشاند. او در نیمه اول این بازی از دفاع خطی ۳ نفره متشکل از فرجی، نعمتی و ابراهیمی استفاده کرد، اما از آغاز نیمه دوم با خروج ابراهیمی، به سیستم دفاع ۴ نفره برگشت.
بی‌گمان مربی مختار است هر بازیکنی را که صلاح می‌داند در ترکیب تیمش مورد استفاده قرار بدهد، اما نیمکت‌نشینی حسینی در این مقطع باعث شده این تصور به‌وجود بیاید که او مقصر گل‌های خورده سرخپوشان در مسابقات قبلی بوده است. این اتفاق در حالی رخ می‌دهد که به ندرت می‌توان اشتباه فاحشی از کاپیتان پرسپولیس به یاد آورد.
در حقیقت کادرفنی پرسپولیس باید دلیل این افت را در سایر تغییرات مثل جدایی احمد نوراللهی و کنعانی‌زادگان جست‌وجو کند، وگرنه شکستن همه کاسه و کوزه‌ها بر سر جلال حسینی، بهترین راه‌حل ممکن نیست. جلال هنوز هم در زمره بهترین مدافعان لیگ برتر به شمار می‌آید و شاید عدم‌استفاده از او فرصت‌سوزی باشد.