به گزارش همشهری‌آنلاین، نور نیوز در مطلبی نوشت: وبسایت عربی سازمان رادیو و تلویزیون دولتی ترکیه (تی آر تی) در گزارشی به ادعای امارات در خصوص جزایر ابوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک پرداخته و مدعی شده است که ایران این جزایر را متعلق به امارات بود به کنترل خود در آورده است. ادعایی که در آن به اشتباه تصور شده است در نیم قرن پیش کشوری به نام امارات وجود خارجی داشته است حال آنکه این کشور تازه در سال ۱۹۷۱ روی نقشه پدید آمده است.
ادعای سخیف شبکه دولتی ترکیه درباره جزایر سه‌گانه ایرانی
در تیتر این گزارش آمده است: «ابوموسی و تنب کوچک و تنب بزرگ..جزایر اماراتی که ایران ۵۰ سال پیش بر آنها مسلط شد.» این رسانه دولتی ترکیه که هنوز تفاوت خواسته‌های احساسی را با اسناد و مدارک حقوقی نمی‌داند پا را از خود اماراتی‌ها فراتر گذاشته است. این در حالی است که حتی خود اماراتی‌ها و تواریخ محلی آنها نیز مدعی نیستند که جزایر سه‌گانه بخشی از خاک آنها بوده بلکه تنها ادعا دارند که حکام شارجه در آن دوره در این جزایر حضور داشته‌اند.
تی آرتی همچنین از عناوین جعلی برای خلیج فارس استفاده کرده و نوشته است پس از خروج انگلیس از خلیج فارس، هیچ قدرت نظامی بزرگی در این منطقه وجود نداشت، ایران از فرصت استفاده کرده و سه جزیره را به کنترل خود در آورد.
اشتباه بزرگ این رسانه این است که تصور می‌کند در زمان حضور استعماری انگلیس این جزایر مالکی نداشته است و ایران پس از خروج نیروهای انگلیس وارد جزایر شده است. درحالی که تمامی اسناد تاریخی، حتی اسنادی که به امضای اجداد حکام امروزی امارات به خصوص در راس الخیمه و شارجه رسیده است، این اسناد که به وضوح قواسم را اجاره‌دار این جزایر و نه حاکم یا مالک آن معرفی می‌کنند.
احمدخان سدیدالسلطنه کبابی شش سند به خط و زبان عربی و به امضاء شیوخ و معتمدین ساکنین جزایر مزبور و بندرلنگه و جزیره قشم که بیشتر اقوام و اجداد همین شیوخ امارات نوشته‌اند و در آن توضیح داده است که این جزایر مرتع مردم بندر لنگه و رأس الخیمه بوده و با اجازه حاکم لنگه و پرداخت اجاره حکام ایرانی احشام خود را هنگام بهار در آنها می چرانیده اند و مالیات صید مروارید در این سه جزیره را حاکم بندر لنگه برای دولت ایران می‌فرستاده‌اند.
این اسناد که تنها بخش کوچکی از اسناد حاکمیت تاریخی و بلامنازع ایران بر جزایر سه گانه هستند در کتاب مقاص اللئالی و مناراللیالی ذکر شده است. کتابی که نویسنده آن در سال ۱۳۲۰ یعنی ۳۰ سال پیش از خروج بریتانیا از خلیج فارس از دنیا رفته است. تواریخ ذکر شده در این کتاب که با کوشش مرحوم احمد اقتداری و زیر نظر ایرج افشار منتشر شده‌است به تنهایی ادعای این رسانه‌ی ترکیه‌ای را مردود می‌کند.
شاید بد نیست این رسانه‌ی دولتی ترکیه نقشه‌های نیروی درﯾﺎﯾﯽ، وزارت درﯾﺎداری انگلیس و ﻧﻘﺸﻪ اﯾﺮان ﺗﻬﯿﻪ ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ وزارت ﺟﻨﮓ انگلیس در بین سال‌های ۱۸۶۰ تا ۱۸۹۰ را مرور کند. نقشه‌هایی که نشان می‌دهد انگلیسی‌ها در زمان حضور در این جزایر آن را بخشی از خاک ایران دانسته و مدعی نبودند بر آن حاکمیت دارند که حالا پس از خروجشان ایران بخواهد از فرصت سو استفاده و آن را اشغال کند.
تی آر تی در حالی که روابط ترکیه و امارات در ماه‌های اخیر پس از سال‌ها تنش کمی رو به بهبودی رفته با این گزارش یک بازیچه‌ی رسانه‌ای برای دولت امارات، آن‌هم تنها برای مصرف داخلی آنها تهیه کرده‌است. بازیچه‌ای که با تحریک خلقیات ناسیونالیستی کشورهای عربی بر یک ادعای حیثیتی فاقد مبنای حقوقی و سیاسی دست گذاشته است.