به گزارش همشهری آنلاین به نقل از مهر، علیرضا زالی، رئیس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی گفت: در بستر اجتماعی جامعه فعلی بروز اختلالات روانشناختی رو به افزایش است و به طور طبیعی گروههای شغلی پرخطر در معرض مخاطرات متعدد و تکانههای روانی بسیاری هستند که بر سایر ابعاد عمومی و اجتماعی اثرگذار خواهد بود.
زالی در خصوص علت آسیب پذیری بیشتر پرستاران نسبت به سایر گروههای شغلی، به ویژه گروههای غیر سلامت محور از لحاظ بروز اختلالات روانی، ادامه داد: کمبود نیروی انسانی و متعاقب آن فشار کاری، جسمی و روانی مضاعف، دریافتی اندک پرستاران به نسبت حجم خدمات و میزان کارسنجی، مشکلات معیشتی و کمبود بستههای حمایتی برای این قشر از جمله دلایل این امر است. از سوی دیگر گروه پرستاری و به طور کلی گروه بهداشت و درمان، اوقات فراغت بهینه ندارند و همین موضوع تأثیر منفی بر خلق و خو و روان این گروه شغلی میگذارد.
وی عنوان کرد: پرستاران و سایر گروههای بهداشت و درمان امکان همزیستی مبتنی بر عطوفت خانوادگی را از دست داده اند و اغلب با خانواده در بستر مجازی ارتباط برقرار میکنند، ضمن اینکه بسیاری از پرستاران بانوان هستند که در کنار مسئولیت شغلی، وظیفه تربیت فرزندان، مدیریت درون منزل و همسرداری را نیز بر دوش می کشند. از همین رو بررسی چالشهای روانشناختی این گروه نیاز به نگاهی مدبرانه، خلاقانه و مداخله گرانه دارد و طرحهایی همچون طرح توانمندسازی روانی و اجتماعی پرستاران باید توسعه یابد.
به گفته رئیس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، در سالهای اخیر بروز اختلالات روانی در جامعه ایرانی نسبت به سالهای قبل روند صعودی را تجربه کرده به طوری که آمار حدود ۲۰ درصدی در سال ۸۰، در سالهای اخیر ۱۲ درصد افزایش داشته است.
وی با اشاره به اینکه استان تهران در کنار استان بوشهر بالاترین مقام را در میان دیگر استانهای کشور در زمینه بالا بودن اختلالات روانی از آن خود کرده است، افزود: پیش بینی میشود از هر سه نفر شهروند ایرانی، یک نفر دچار اختلالات روانی باشد که آمار قابل توجهی است. ماشینی تر شدن جامعه، دوری از معنویت، تکانههای اقتصادی و تورم، چالشهای اجتماعی، تغییر الگوی زیستی، دوری از نقش خانوادهها به عنوان لنگرگاههای عاطفی در مقابله با اختلالات اجتماعی، تکانههای روزمره استرس زا و افزایش استفاده از فضای مجازی از جمله عواملی است که در بروز این ارقام نگران کننده دخیل است.
زالی در ادامه اظهار کرد: امیدواریم این مسئله نیز به عنوان معضل علمی شناخته شود که البته اولین گام در این مسیر پذیرش واقعیت در محیطهای آکادمیک دانشگاهی است. هرگونه کتمان واقعیت در این زمینه به خطا رفتن راهبردهاست. باید با نگاهی نقادانه، متقن و پیشگیرانه به آمار توجه شود.
وی با تاکید بر لزوم انگ زدایی از اختلالات روانی در جامعه ایرانی، عنوان کرد: بصیرت جامعه به این مسائل باید از طریق آموزشهای عمومی اصلاح شود.