به گزارش همشهری آنلاین، محمد رضا باهنر دبیرکل جامعه اسلامی مهندسین در گفت وگویی مفصل با خبرگزاری مهر ضمن تحلیل مسائلی چون کاهش سرمایه اجتماعی و افزایش شکاف میان دولت و مردم و نیز کاهش شدید آمار رای دهندگان در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰، به بررسی عملکرد صد روزه دولت سید ابراهیم رئیسی پرداخته است.
بخش هایی از این گفتوگو را بخوانید:
- ما در انتخابات ریاست جمهوری اخیر رکورد کمینه شرکت در انتخابات را زدیم؛ چرا مردم پای صندوقها نیامدند؟ ۵۲ درصد از مردم کشور رأی ندادند؛ تعداد زیادی از اینها ضد انقلاب نیستند، بسیاری از آنها کشوردوست، علاقهمند به ارزشها و مسلمان هستند؛ ولی به چند دلیل در انتخابات ریاستجمهوری شرکت نکردند.
- یکی از دلایل آن مشکلات عدیده مانند گرانی، ناکارآمدی و فساد بود و میگفتند «به ما چه که رأی بدهیم». عدهای دیگر میگفتند شرکت در انتخابات خوب است اما فرقی ندارد چه کسی سر کار بیاید؛ چپیها، راستیها، اعتدالیون همه سر و تَه یه کرباس هستند و این یعنی افراد در مورد شرکت در سرنوشت آیندهشان بیانگیزه شدهاند. درحالیکه در طول این ۴۰ سال رؤسای جمهور از دولت زمان جنگ گرفته تا احمدینژاد و روحانی، همه با هم فرق داشتند.
- نمیخواهم ارزشگذاری کنم و بگویم کدام دولت خوب و کدام دولت بد بوده ولی حتماً دولت هاشمی با دولت خاتمی، دولت خاتمی با دولت احمدینژاد و دولت احمدینژاد با دولت روحانی متفاوت بوده است. حتماً تفاوتهایی وجود داشته است.
- علت اینکه مردم بیتفاوت شدهاند این است که گرفتاریهایشان در حال افزایش و تلنبار شدن است و امیدشان را از دست میدهند. با از دست دادن امید، سرمایههای اجتماعی هم از بین میرود. اینکه بگوییم آیا اعتماد مردم به دولت برگشته یا یا پررنگ شده باشد، مصداق این جمله است که میگوید «درد، کوهکوه میآید و مومو میرود». اینطور نیست که بگوییم مردم ظرف سه ماه خوشحال شدند و برگشتند. البته مردم از تلاش و اراده و همت استقبال میکنند و این حرکت خوبی است. دو شرط برای آنکه احساس امنیت افزایش یابد، وجود دارد؛ اول آنکه مستمر باشد و دوم آنکه پشت استمرار اصلاحات وجود داشته باشد.
- کرونا ناشناخته بود. آمریکا که سالی هزار میلیارد دلار تولید ناخالص داخلی دارد هم روزی دو هزار قربانی کرونا داشت؛ بله! واردات واکسن تا پایان دولت روحانی خیلی کُند انجام شد، هم امکانات نبود و هم رویکرد دولت واردات واکسن نبود چون امید داشتیم در داخل بتوانیم واکسن تولید کنیم. در قیاس، باید مکان و زمان را هم در نظر بگیریم؛ یعنی اگر در زمان دولت آقای رئیسی هم ترامپ یک دفعه برجام را پاره میکرد و درآمد ۸۰ میلیارد دلاری را به ۱۰ میلیون دلار کاهش میداد، آقای رئیسی هم تا بگردد راهکاری پیدا کند دو، سه سالی میگذشت. اینها را اصرار نکنید، تکرار نکنید.
- نباید حل همه مشکلات را به برجام وصل کنیم و دست روی دست بگذاریم تا ببینیم چه زمانی احیاء میشود؛ دولت آقای رئیسی و دولتمردانشان چنین اقداماتی را شروع کردهاند.
- البته سرمایه اجتماعی که آقای رئیسی به وجود میآورد بسیار خوب و قابل افتخار است. تلاشهایی که میکنند، حضوری که در بین مردم دارند، همین که خبرنگار از رئیسی سوال کرد فقط سفرهای استانی برای شما کافی است؟ آقای رئیسی گفت: نه، هفته هفت روز است، یک روز را برای رو در رو با مردم بودن میگذارم، ۶ روز هم در جلسه مینشینم، فکر، برنامه ریزی و طراحی میکنم. همین درست است.
- یک زمانی رئیسجمهور (احمدینژاد) برای بازدید بین مردم میرفت، به او نامه میدادند، یک اسکناس ۱۰۰ هزار تومانی روی نامه میگذاشت و پس میداد. خُب مردم هم خوشحال میشدند، میگفتند الحمدالله! چه رئیس جمهور خوبی! صف میکشیدند که نامه بدهند و ۱۰۰ هزار تومانی را بگیرند. اینها کارهای «پوپولیستی» است.
- کسی میگوید میخواهیم در کشورمان سالی سه میلیون خودرو تولید کنیم و یک میلیون از آن را صادر کنیم. چه چیزی میخواهید صادر کنید؟ به چه مشتری میخواهید صادر کنید؟ با چه فناوری میخواهید صادر کنید؟
- در کشور ما در حال حاضر قیمت پراید که نمیخواهم روی کیفیت آن قیمتی بگذارم با دلار ۳۰ هزار تومانی، ۵ هزار دلار است؛ با ۵ هزار دلار در کشورهای همسایه بهترین ماشین را به ما میدهند، ما میخواهیم پراید را صادر کنیم چه کسی بخرد؟ اگر آن طرف ارزان میفروشید که ما برویم و از آنجا بخریم. پرایدی که اینجا باید ۱۵۰ میلیون بخریم، برویم و آنجا ۵۰ میلیون بخریم. اگر هم گران بفروشید که کسی نمیخرد، بنابراین برای کارخانه یا بنگاهی که میخواهد راه بیفتد، باید این موضوع در نظر گرفته شود.