به گزارش همشهری‌آنلاین به نقل از جماران، علی اکبر صالحی رئیس سابق سازمان انرژی اتمی، پنجشنبه دوم دی ماه ۱۴۰۰، طی اظهاراتی در بیست و دومین جایزه ترویج علم، نکوداشت دکتر علی اکبر صالحی در کتابخانه ملی با اشاره به انتساب القابی چون دکتر و مهندس در جامعه با تأکید بر اینکه باید در این زمینه آفت زدایی کنیم تا عالم واقعی پیدا شود، اظهار داشت: در تکریم عالم، دادن حس احترام اجتماعی در بیان آزاد اندیشه و آرای خود بسیار مهم است. اگر می خواهیم عالمی را تکریم کنیم، باید این حس را به آنها القا کنیم که بدون دغدغه آرای خود را مطرح کند. در نشر علم تنها مردم و دانشگاه ها مسئول نیستند، بلکه مسئولان نیز در این زمینه نقش مهمی دارند؛ چرا که اگر مسئولان به سراغ دانشگاه ها نروند، آنها چاره ای ندارند جز آنکه علم خود را مقاله کنند که به درد دیگران بخورد.
در نشر علم، ارتباط بین المللی خیلی ضروری است
وی ادامه داد: در نشر علم اگر بخواهیم خودمان را معذول از جهان کنیم، سقف پرواز ما محدود است. در نشر علم، ارتباط بین المللی خیلی ضروری است. ممکن است آفاتی هم داشته باشد ولی هر چیزی آفاتی دارد. یادم هست وقتی اینترنت می خواست به ایران بیاید من رئیس دانشگاه صنعتی شریف بودم و این دانشگاه شروع کننده و آورنده اینترنت به کشور بود. از من خواستند چیزی را امضا کنم و من ترسیدم امضا کنم و گفتم به کسی بدهید که پشتوانه اش قوی است. می گفتند ممکن است از اینترنت سوء استفاده شود ولی من در شورای عالی انقلاب فرهنگی گفتم حسن استفاده آن را هم بگیرید. لذا ما باید تکلیف روابط بین الملل کشور را روشن کنیم.
مهاجرت نخبگان یکی از مشکلات کشور ما است
رئیس سابق سازمان انرژی اتمی با اشاره به اینکه مهاجرت نخبگان یکی از مشکلات کشور ما است، گفت: ببینیم چرا این اتفاق افتاده و علاجش کنیم. یک جوانی که دکترا گرفته می بیند نمی تواند اینجا امکاناتش را فراهم کند به جای دیگری می رود که هم تجهیزات و هم معیشتش را تأمین کند. حضرت رسول(ص) هم فرمودند «اطلبوا العلم ولو بالصین». حالا که اینها رفته اند، با استفاده از شبکه های اجتماعی، ما یک جوری به اینها وصل شویم.
ما بالأخره باید تکلیفمان با دنیا را روشن کنیم
وی با اشاره به عدم استقبال از علوم پایه، اظهار داشت: ما بالأخره باید تکلیفمان با دنیا را روشن کنیم. چون با این تحریم، هیچ وقت آزمایشگاه های ما تکمیل نمی شوند. دکتر داوری اردکانی می گوید «علم خانه می خواهد و باید در خانه خود سکونت کند و باید آن را از سرگردانی نجات داد. علم باید با توسعه قرین شود و این امر صرفا از طریق همکاری سیاست و حکومت با دانشگاه ها و پژوهشگاه ها می تواند صورت گیرد».