ارتباط با بیگانگان ممکن است شبیه داستانی علمی‌تخیلی به‌نظر برسد، اما این یک پژوهش علمی مهم است و دانشمندان از رشته‌های گوناگون به این عملیات می پیوندند. حتی تلسکوپ‌های زیادی در سراسر جهان، از جمله تلسکوپ‌های بسیار بزرگ «آرایه» در نزدیکی شهر سوکورو در نیومکزیکوی آمریکا، به جست‌وجوی پیام‌های بیگانگانی از فضا پیوسته‌اند.
البته پژوهشگران «یوفوها» یا اشیای ناشناس پرنده را تعقیب نمی‌کنند، بلکه برخی از تلسکوپ‌ها را به دریافت پیام‌های کیهانی اختصاص داده‌اند و با برخی دیگر به دنبال شواهدی از زندگی در عمق کهکشان‌ها هستند.
با وجود تمام تلاش‌هایی که گروه‌های پژوهشی در طول ۶۰ سال گذشته انجام داده‌اند، منطقه‌ای که تاکنون جست‌وجو شده، مانند یک حوض در برابر تمام اقیانوس‌های جهان است!
برخی از مردم فکر می‌کنند اگر ما خودمان را معرفی کنیم، شانس بیش‌تری برای ملاقات با بیگانگان خواهیم داشت؛ یعنی پیام‌های خودمان را به زبان ریاضی به فضا بفرستیم، چون تصور می‌شود ریاضی، زبانی جهانی است. به همین خاطر بود که پیامی در سال ۱۹۷۴ میلادی از تلسکوپ آرسیبو در پورتوریکو ارسال شد.
در مقابل دانشمندانی هم هستند که با این فکر مخالف‌اند و می‌گویند اگر پیام ما به دست بیگانگانی برسد که با ما دوست نیستند چه؟!
پژوهشگران فکر می‌کنند بیگانگانی هم وجود دارند که قادر نیستند پیام ارسال کنند یا بخوانند. برخی از سیارات ممکن است محل زندگی موجوداتی ساده و حتی میکروسکوپی باشند به همین دلیل گروهی از ستاره‌شناسان به‌دنبال منطقه‌های قابل سکونت می‌گردند. این منطقه‌ها معمولاً اطراف ستاره‌ای پیدا می‌شوند که سیاره‌ی نزدیک خود را آن‌قدر گرم کند تا آب به‌صورت مایع در آن وجود داشته باشد. این موضوع مهم است، چون آب عنصری ضروری برای تمام حیات‌های شناخته‌شده است.
یکی از این سیاره‌ها ممکن است در حال چرخیدن به دور نزدیک‌ترین ستاره به خورشید ما باشد. البته هنوز هیچ موجود بیگانه‌ای پیدا نشده، اما جهان ما بسیار بزرگ است و نباید ناامید شد.
هرچند یک سیاره برای این‌که خانه‌ی خوبی برای بیگانگان باشد، مجبور نیست دقیقاً شبیه زمین باشد. برخی از موجودات سرسخت در همین سیاره‌ی زمین خودمان، در شرایط به‌ظاهر غیرقابل زندگی رشد می‌کنند. همین پژوهش‌ها دیدگاه ما را درباره‌ی مکان‌هایی در کیهان که ممکن است قابل زندگی باشد، وسعت می‌بخشد.
عکس: سایت ساینس‌نیوز