به گزارش همشهری آنلاین، دکتر حمید سوری درباره پیک شیوع اومیکرون در ایران می‌گوید: «درباره اومیکرون پیک ابتلا را خواهیم داشت اما با پیک مرگ مواجه نمی‌شویم. البته پیک بستری را هم می‌توان به‌دلیل افزایش موارد ابتلا پیش‌بینی کرد.»
سوری درباره شرایط شیوع در هفته‌های آینده هم توضیح می‌دهد و می‌گوید:« اگر سویه در حال چرخش را اومیکرون تصور کنیم، در هفته‌های آینده این چرخش ویروس افزایش پیدا می‌کند. البته با اینکه میزان مرگ‌زایی و شدت این سویه نسبت به سایر سویه‌ها پایین‌تر است، اما با توجه به افزایش موارد ابتلا، افزایش موارد بستری هم رقم خواهد خورد و این انتظار وجود دارد که تعداد استان‌هایی با این وضعیت در روزهای آینده بیشتر هم شود.»
البته به‌گفته سوری، این مسئله تأیید شدت بیماری نیست و تنها تعیین‌کننده افزایش چرخش ویروس در مناطقی است که با افزایش موارد ابتلا و بستری مواجه شده‌اند. او درباره افزایش موارد ابتلا و بستری در برخی استان‌ها هم می‌گوید:« اگر در برخی استان‌ها، با افزایش ابتلا و بستری مواجه‌اند به این معنی است که سویه جدید به سرعت در حال چرخش است، بنابراین پس از ۲هفته می‌توان درباره وضعیت یک منطقه براساس میانگین عددی که به‌دست می‌آید در مقایسه با عدد ۲هفته قبل، تصمیم‌گیری کرد.»
او درباره احتمال تغییر رنگ‌بندی شهرها با توجه به‌شدت کمتر ابتلا و کشندگی این ویروس نسبت به‌سویه قبلی، توضیح می‌دهد:«در این‌باره شاخص‌های متفاوتی وجود دارد که می‌توان برای سنجش سطح خطر مناطق مختلف از آن استفاده کرد. در برخی کشورها ۲۱متغیر را درنظر می‌گیرند و شهرها را در وضعیت ترتیب خطر قرار می‌دهند. در کشور ما درباره اومیکرون باید بدانیم که چرخش و سرعت آن چقدر است و در این‌باره متغیرهایی ازجمله میزان انتقال ویروس وجود دارد که به‌عنوان یک متغیر پیش‌بینی‌کننده مطرح است و مشخص می‌کند در ۲هفته آینده وضعیت کشور چگونه خواهد بود. اما اندازه‌گیری میزان انتقال ویروس باید به شکل سیستماتیک و منظم انجام شود تا بتواند قابل تعمیم به تمام استان‌ها باشد وگرنه با بررسی چند مورد کوچک نمی‌توان به چنین دستاوردی رسید.»
این متخصص اپیدمیولوژی، میزان رعایت پروتکل‌ها را در وضعیت آینده چرخش ویروس مؤثر می‌داند و می‌گوید:« در کنار میزان سرایت ویروس، سنجش سطح ایمنی جامعه، شناسایی کانون‌های آلودگی، محدودیت در تجمعات و رعایت پروتکل‌ها هم جزو دیگر شاخص‌ها هستند. اما نکته مهم اینجاست که باید شاخص‌های تعیین‌کننده برای درنظر گرفتن ترتیب خطر یا رنگ‌بندی‌ها در شهرها به‌صورت درست انجام شود و از نظر علمی هم انجام‌پذیر باشد چرا که ممکن است برخی شاخص‌های جهانی در کشور ما قابل سنجش نباشد و شاید همین مسئله هم باعث شد که رنگ‌بندی‌های اولیه براساس میزان بستری‌ها درنظر گرفته شود که یک عدد ساده و کوچک بود اما دقیق نبود.»
مقابله با کرونا یکسویه نیست
به‌گفته سوری یکی از مهم‌ترین اقدامات درباره اومیکرون کاهش تراکم تجمعات است: «این کاهش تراکم باید برای محیط‌های سربسته تا ۵۰درصد و در محیط‌های باز تا ۲۵درصد درنظر گرفته شود. مثلا در مراکز آموزش ازجمله مدرسه و دانشگاه، تراکم تجمعات باید تا ۵۰درصد کاهش یابد تا شانس گردش ویروس را کاهش دهد. اگر چنین مسئله‌ای نباشد، ما با افزایش موارد ابتلا و در نتیجه بستری مواجه خواهیم شد.»
او البته معتقد است که از این پس مقابله با کرونا یکسویه نخواهد بود و مدیران کنترل اپیدمی و مردم باید به موازات هم و به‌صورت مکمل در این زمینه پیش روند: «مردم نباید شرایط را عادی تصور کنند چرا که با موارد افزایشی قابل توجه ابتلا مواجه خواهیم شد. سیاستگذاری مدیران هم مسئله مهمی است، آنها باید بدانند که در شرایط فعلی چه تصمیمی بگیرند. ما با زنجیره‌ای از تصمیم‌گیری درباره وضعیت بومی کشور و ایجاد تغییرات مناسب در وضعیت رنگ‌بندی‌ها مواجهیم، اما مشاهده می‌شود که حتی در کمیته علمی مقابله با کرونای وزارت بهداشت هم مجموعه مطالعات لازم و ضروری وجود ندارد و فاصله بین کمیته‌های علمی و مراجع سیاستگذاری کلان هم پر نشده است. کمیته علمی اگر چیدمان درستی داشته باشد، حلقه واسطه‌ای از زنجیره تولید مستندات علمی تا سیاستگذاری ازجمله تولید علم بومی، سیاست‌سازی و... خواهد بود. بدون رعایت مقدمات و موخرات این زنجیره، نظرات کمیته علمی نه‌تنها کمک‌کننده نیست بلکه می‌تواند گمراه‌کننده باشد. این موضوع اجتناب از خطای تصمیم‌گیری در مدیریت کرونا بسیار مهم است و امیدوارم دوستان وزارت بهداشت به این موارد توجه کنند.»
به‌گفته او، با هر پیش‌بینی و وضعیت شیوعی در کشور، اکنون تزریق واکسن و رعایت پروتکل‌های بهداشتی مانند ماسک، فاصله‌گذاری اجتماعی و شستن دست‌ها همچنان مؤثرترین راه مقابله با اومیکرون است.