به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایسنا، شبنم طلوعی گفت: متاسفانه وقتی اختلافات زناشویی به گوش والد هر کدام از زوجین برسد مسائل جدیدی رقم میخورد چراکه پس از مدتی زوجین این اختلافات را فراموش میکنند، اما با طرح این مسائل والدین خود را نسبت به شریک زندگی و یا خانواده همسر خود بدبین کرده و بعضا نظر مثبت آنها را عوض میکنند.
طلوعی با بیان اینکه وقتی زوجین اطلاعات زندگی زناشویی خود به ویژه مشکلات را با والدین مطرح کنند، خود را در معرض دخالتهای دلسوزانه و در عین حال یک طرفانه والدین قرار میدهند.
این روانشناس ادامه داد: خروج مسائل زندگی مشترک از چارچوب و مرز خانه باعث ایجاد اختلافات جدید و یا افزودن بر اختلافات قبلی میشود، چراکه هر فردی از دیدگاه و دریچه نگاه خود مسائل را تحلیل میکند و مطابق با آن راه حلی ارائه میدهد.
وی افزود: از سوی دیگر گزارش دادن مسائل و اختلافات زندگی مشترک توسط فرد متاهل به والدین، نشان از تربیت و پرورش ضعیف او و نداشتن مهارت حل مساله دارد. حل مساله، یکی از مهارتهای مهم زندگی است که از کودکی باید به فرزندان آموزش داده شود و این آموزش به واسطه ایجاد فرصتی برای روبهرو شدن با چالشهای زندگی شکل میگیرد.
طلوعی معتقد است که روبهرو شدن کودک با چالشها و شکستهای متعدد در زندگی به او میآموزد که چطور از پس مسائل مختلف برآید و اگر والدینی در هیچ عرصه زندگی به کودک خود اجازه حل مساله را نداده باشند؛ همین کودک بعدها در قامت زن یا شوهر توان حل مسائل زندگی مشترک را نخواهد داشت.
وی با تاکید بر اینکه در چنین مواقعی بهترین راه مراجعه به روانشناس و زوج درمانگر و گرفتن مشاوره است، تصریح کرد: والدین به دلیل احساساتی که نسبت به فرزند خود دارند نمیتوانند اظهارنظر درستی درباره مسائل آنها انجام دهند. از سوی دیگر این ارائه راه حلها براساس تجربه شخصی والدین است که شاید زندگی فرزندان را به میدان آزمون و خطا تبدیل کرده و در انتها نیز ممکن است به شکست زندگی زوجین بینجامد، بنابراین باید آگاهانه و نه تجربه گرایانه به حل مسائل بپردازیم.
زوجین چه مسائلی را میتوانند با خانوادهها در میان بگذارند
زوجین برای حل برخی مشکلات میتوانند به خانوادهها رجوع کنند، اما باید سنجشی در مسائل وجود داشته باشد که این روانشناس در این باره گفت: درمیان نگذاشتن مشکلات با خانوادهها شامل همه موارد نمیشود و در برخی موارد افراد میتوانند با خانوادهها مسائل و مشکلات خود را در میان بگذارند.ولی در این موارد هم باید حد و مرزها مشخص باشد.
وی افزود: زوجین باید برخی از مسائل نظیر اعتیاد همسر و یا درگیری فیزیکی فراوان با همسر و یا تصمیم به طلاق را با والدین خود مطرح کنند، اما این مطرح کردن تنها باید در قالب یک جمله برای در جریان امور قرار دادن والدین باشد چراکه برای حل مساله باید از روانشناسان متخصص کمک گرفت؛ نه والدین.
طلوعی گفت: خانوادهها در رضایت یا عدم رضایت زندگی زناشویی زوجین بسیار نقش دارند. در واقع تجارب خانواده در شخصیت ما لانه کرده است و همه ما در افکار و رفتار خود امضای الگوهای رفتاری والدین را به همراه داریم از این رو در حل مسائل نباید تجربه گرایانه بلکه باید آگاهانه پیش رویم.