به گزارش همشهری آنلاین به نقل از روابط عمومی عمار فیلم، سیدمحمود رضوی، تهیه کننده سینما در کارگاه آموزشی «تهیهکنندگی» در حاشیه اکرانهای مرکزی دوازدهمین جشنواره مردمی فیلم عمار گفت: مهمترین مشکل شخص من در تهیهکنندگی، دخالت نهادهای حاکمیتی در جریان تولید است که به همین دلیل هم از سینما خداحافظی کردم. آنها به جای اینکه کمک کنند، بیشتر مزاحم هستند.
او افزود: به عنوان مثال ما در فیلم «رد خون» از یک نهاد نظامی برای ادوات نظامی کمک میخواستیم که این ادوات در نهاد دیگری موجود نبود، از آنها کمک خواستیم و آنها گفتند ما کجای فیلمنامه شما هستیم. ما جواب دادیم در این دو سکانس فلان آدم مهم که اسطوره شماست، حضور دارد. اینها گفتند باید کل فیلمنامه را بخوانیم و از روزی که فیلمنامه را دادیم تا روزی که تایید کردند، ۴۵ روز طول کشید. به زبان خوش هم تایید نکردند.
رضوی ادامه داد: ما باید بالا و پایین آن نهاد نظامی را میرفتیم تا تایید کنند که این حداقلی، تاثیر حداکثری دارد و اینها متر میکردند میگفتند چرا ما در این سکانس نیستیم، برای آن سکانس برای ما نقش بنویسید، حتی برای ما پنج صفحه دیالوگ برای کسی که در یک پلان گذری میبینیم ولی میفهمیم نقشش چیست نوشته بودند و گفتند منوط به این است. ما گفتیم کاری نکنید و اینقدر حالمان را بد نکنید که مجبور شویم این نقش را هم در فیلم نگذاریم. در حقیقت اینها تعریف درستی از خوب و بد ندارند، سکانسی تشخیص میدهند.
این تهیهکننده در پاسخ به این سوال که علت کنار گذاشتن تهیهکنندگی چه بود، گفت: عوامل متعدد داشت. خدا حفظ کند آقای میرباقری را که بعد از «سیانور» به من توضیحی درباره فیلمسازی دادند. گفتند در این فیلم در سکانس به سکانس امضای تو دیده می شود، این فضا را به فضای دیگر نفروش. «ماجرای نیمروز ۱ و ۲» و «لاتاری» در یک مسیر نبود، مسیرهای مختلف داشت، ریسک مالی، اعتباری و آبرویی و حتی جانی داشت، یعنی فکر نکنید ریسک جانی نداشته باشیم. وقتی یک جاهایی برخی نهادهای حاکمیتی جلوی آدم میایستند، نه تنها کمکی نمیکنند بلکه سد راه هم میشوند حتی در جشنواره و اکران، در این حالت، آدم احساس میکند حضورش زیادی است.