به گزارش همشهری آنلاین، تازه‌ترین آن وقتی است که محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس، با توجه به حضور جیانی اینفانتینو، رئیس فیفا، که قرار است ماه آینده به تهران بیاید، دستور ویژه می‌دهد تا پرونده مربوط به اساسنامه فدراسیون فوتبال در دستور کار کمیسیون‌های مربوطه مجلس قرار گیرد.
بر کسی پوشیده نیست که ورود اینفانتینو برای تماشای فوتبال ایران، رسیدگی به اساسنامه و یکی از مسائل آن ورود بانوان به ورزشگاه است. فیفا که به‌علت شیوع ویروس کرونا و همچنین مسائل فرهنگی ایران، مشکلی با محدودیت حضور تماشاگران در استادیوم آزادی و جدا نشستن زنان از مردان ندارد، اما مجوز حضور تماشاگر در این بازی را درصورتی صادر می‌کند که فدراسیون فوتبال ایران، فروش بلیت به تماشاگران زن ایرانی را برنامه‌ریزی کند؛ امری که بسیاری نسبت به آن هنوزخوش‌بین نیستند. آیا همه زنان دوست‌دارند به ورزشگاه بروند و این فضا را تجربه کنند؟
۹۶درصد از یک جامعه آماری
آیا مردم عادی با حضور زنان در ورزشگاه موافقند؟ طی یک نظرسنجی از ۱۶۲تن که توسط روزنامه همشهری انجام شد، ۱۵۲نفر به این سؤال پاسخ مثبت داده و ۱۰نفر با آن مخالف بوده‌اند. این به‌معنای آن است که ۹۶درصد پاسخ‌دهندگان به این پرسش موافق حضور زنان در ورزشگاه بوده‌اند و ۶درصد با آن مخالفت کرده‌اند.
از این میان آنهایی که سن بالاتری داشته و به‌نظر علاقه چندانی به فوتبال ندارند می‌گویند که ورزشگاه رفتن را به‌خاطر حضور در جمع جوانان دوست دارند. زهرا که ۶۰ساله است می‌گوید که ورزشگاه رفتن را به‌خاطر ارتباطش با جوانان و جمعیت دوست دارد.
او که فقط روزهایی برای همراهی همسر و فرزندانش در زمان مسابقات جلوی تلویزیون نشسته و برد و باخت را از زبان آنها دنبال کرده، می‌گوید:«ارتباط با آدم‌هایی که انرژی زیادی دارند و برای تماشای فوتبال آمده‌اند، خوشایند است. این تعامل و واکنش در مکان‌های زیادی در جامعه قابل تجربه نیست.
مخصوصا اینکه این ارتباط با جوان‌ترهاست. به‌نظر ترس از رفتار مردان در ورزشگاه‌ها کمی بدبینانه است. به هر صورت همه‌چیز در حضور زنان به تعادل می‌رسد و اگر همه اقشار جامعه بتوانند در ورزشگاه حاضر شوند، برون‌ریزی هیجانات و ارتباط با هم می‌تواند فضای جامعه را هم شادتر کند».
آدم‌های غریبه با توپ و تور
آنهایی که هیچ علاقه‌ای به فوتبال ندارند هم می‌خواهند به ورزشگاه بروند؟ این موضوع برای همه زنان مهم است؟ زنان بی‌علاقه به فوتبال چه دیدگاهی دارند؟ صفورا که زنی ۷۰ساله است و هیچ علاقه‌ای به تماشای فوتبال ندارد می‌گوید: «من به فوتبال و تماشای مسابقات فوتبال علاقه‌ای ندارم.
خیلی هم بعید است که روزی برای تماشای یک مسابقه فوتبال به استادیوم بروم، منتها مسئله امکان حضور زنان در ورزشگاه‌ها به‌عنوان تماشاچی، نباید ربطی به علاقه زنان به ورزش داشته باشد. به‌عبارت دیگر، مهیاکردن چنین امکانی را نباید منوط به سنجش میزان علاقه زنان به این ماجرا کرد.
این حقی است که باید به‌طور مساوی بین زنان و مردان تقسیم شود. حالا چه آنها دوست داشته باشند از این حق استفاده کنند چه نه. اینکه می‌گویند حتی اگر زنان مجاز به حضور باشند، درصد حضورشان پایین خواهد بود، اصلا دلیل قانع‌کننده‌ای برای سلب این حق طبیعی نیست».
اما سهیلا که زنی ۵۵ساله است و ۲ پسر و دامادش اهل تماشای فوتبال هستند می‌گوید: «حتی اگر حضور زنان به‌عنوان تماشاچی در ورزشگاه‌ها آزاد شود، من هیچ‌وقت به استادیوم نخواهم رفت. به‌نظرم شرایط ورزشگاه‌ها برای حضور زنان مناسب نیست و درصد تماشاگرنماها هنوز خیلی زیاد است. حضور آنها در ورزشگاه‌ها، باعث مخدوش‌شدن شأن زنان می‌شود. البته من مخالف حضور زنان نیستم. این حق طبیعی و بدیهی ماست. منتها می‌گویم ابتدا باید شرایط ورزشگاه‌ها برای اجرای چنین طرحی مهیا باشد. چند باری که زنان به استادیوم رفته‌اند، خدا را شکر مسئله خاصی پیش نیامده و همین نشان می‌دهد با تقویت فرهنگ استادیوم‌ها می‌توان آرام‌آرام این طرح را کلید زد».