تاریخ انتشار: ۱۵ مهر ۱۳۸۷ - ۱۸:۵۹

وحید موسائیان * اگر قرار باشد سینمای کودک خارج از روال طبیعی اکران شود، موفقیتی نخواهد داشت.

این تکرار تجربه سینمای خاص و فرهنگی است که قرار شد با شرایط ویژه به نمایش درآید. حرکتی که تنها در کلام خوب بود و در عمل کارهای درستی دیده نشد.

اگر اینگونه سینمایی روال طبیعی خود را طی می‌کرد، حداقل، فیلم‌هایی که آثار فرهنگی لقب گرفتند، دیده می‌شدند.

اگر دوستان اجازه می‌دادند تا سینمای کودک در مسیر طبیعی و درست خودش  قرار می‌گرفت و حداقل، امکانات مساوی با دیگر سینماها برای آن در نظر گرفته می‌شد، دیگر لازم نبود به این فکر بیفتیم که باید برای حمایت از آن، یک سینما و یک سئانس خاص در روز به آن اختصاص داده شود.

جالب اینکه در این اوضاع و احوال، مدیران و سینماگران هم درباره نادیده گرفته شدن سینمای کودک داد سخن می‌دهند و اینکه این سینما مهجور مانده و جاروجنجال‌های بی‌فرجام به راه می‌اندازند.

واقعیت این است  سینمای ما امروز مقهور سینمایی است که حتی نمی‌توان نام تجاری بر آن گذاشت.

نباید انگ خاص بودن را به یک گونه سینمایی چسباند و سپس در پی جبران این خاص بودن به‌دنبال تغییر اذهان عمومی و نگاه سینماروها بود.

همین که گفته می‌شود شرایط خاصی برای یک گونه خاص از سینما در نظر گرفته شود، یعنی با سینمایی مواجه هستیم که مشکلی دارد؛

اگرچه با در نظر گرفتن شرایط خاص هم این مشکل حل نمی‌شود.اگر دوستان نپذیرند که تعداد قابل توجهی از جمعیت کشور ما را کودکان تشکیل می‌دهند و این گروه نیازمند فیلم‌ها و برنامه‌های متناسب با سن و سال خود هستند، در نظر گرفتن یک سینمای خاص و زمان خاص و فیلم خاص برای آنها کاری از پیش نخواهد برد و مسلما تداومی هم نخواهد داشت.

البته حرکت انجام شده از طرف سینما آزادی برای اکران مجدد فیلم‌های کودک و نوجوان سال‌های پیش در نوبت‌های نمایش ویژه، شاید مثبت باشد اما نکته اینجاست که چرا ما باید به جایی برسیم تا برای این مخاطب گسترده سینما به یک سئانس و سینمای خاص متوسل شویم؟

مگر در همان سال‌هایی که «شهر‌موش‌ها» و «کلاه قرمزی» اکران می‌شد مسئولان فرهنگی و سینمایی به‌دنبال یک نگاه ویژه و خاص بودند؟ اتفاقا آن موقع، شهر موش‌ها در کنار فیلم‌های پرفروشی چون «اجاره‌نشین‌ها» به روی پرده رفت و به فروش خوبی هم دست یافت.

حرکت سینما آزادی خوب است اما یادمان باشد این اقدام تنها برای یک سینما با سالن و نوبت‌های نمایش محدود است و قطعا پاسخگوی همه مخاطبان کودک نخواهد بود.

اتفاق زمانی رخ می‌دهد که بگذاریم این ژانر بدون تنفس در وضعیت گلخانه‌ای، با شرایط آزاد تری فرصت رقابت با دیگر محصولات سینمایی را بیابد و با شرایط برابر با دیگر ژانرها به‌نمایش گذاشته شود.

* کارگردان