او می‌گوید: «من همیشه تصویرسازی و داستان‌گویی بصری را دوست داشتم و از بچه‌ها بازخوردهای جالبی درباره‌ی طرح‌های اسباب‌بازی‌هایم شنیدم که باعث شد به قدرت داستان‌گویی، به‌عنوان وسیله‌ای برای ارتباط و الهام‌بخشی اعتقاد پیدا کنم. حالا من طراح و تصویرگری مستقل هستم.»
او پروژه‌ی جذابی را آغاز کرده که نامش را «بیکورنز» گذاشته و با استفاده از دانه‌های بلوط، میوه‌های جنگلی و شاخه‌های خشک، شخصیت‌هایی خیالی و ریزه‌میزه می‌سازد. او این عروسک‌های زیبا را در موقعیت‌های گوناگون همراه با غذا برای پرندگان و جوندگان جنگل می‌گذارد و دوربینش را در موقعیتی قرار می‌دهد که از این صحنه، عکسی رؤیایی بگیرد؛ انگار که این عروسک‌های کوچولوی زیبا واقعی هستند و دارند به پرنده‌ها یا سنجاب‌ها خوراکی تعارف می‌کنند.
او می‌گوید: «ایده‌ی بیکورنز زمانی به ذهنم رسید که در لگو مشغول طراحی فیگورهای جنگجو بودم. وقتی لگو را ترک کردم، دلم برای آن دوران و قطعه‌های بی‌پایان ساختمان‌سازی تنگ شده بود، تا این‌که به چوب‌ها نگاه کردم و متوجه شدم که تمام قطعات مورد نیازم را جلوی چشمم دارم!»
او حالا عکاس رؤیاهاست و در فضای مجازی، ۲۸۰هزار دنبال‌کننده دارد که کارهای تماشایی او را دنبال می‌کنند و با عکس‌های او، وارد دنیایی خیال‌انگیز می‌شوند. او این عکس‌های رؤیایی را در سایتش به قیمت‌های ۳۰ تا ۲۰۰ دلار به هوادارانش می‌فروشد.