همشهری آنلاین - دانیال معمار: بیشترین رشد علمی در جهان متعلق به کشور ماست. پانزدهمین کشور جهان در زمینه پزشکی هستیم. در داروسازی هفتمین بوده و ۹۷درصد داروهای مورد نیازمان را خودمان تولید می‌کنیم. ۹۷درصد مردم کشورمان باسوادند. جزو قدرتمندترین ارتش‌های جهان هستیم. در زمینه سلول‌های بنیادی، رتبه یک را میان کشورهای منطقه داریم و در حوزه نانو در جهان چهارم.
اعداد و ارقام دستاوردهای جمهوری اسلامی ایران در ۴۳سال گذشته خیلی بیشتر از این حرف‌هاست، اما تا به حال از خودتان پرسیده‌اید که چرا این موفقیت‌ها را کمتر شنیده‌اید؟ چرا کسی نمی‌گوید که ۴۳ سال قبل برای کوچک‌ترین عمل جراحی باید از کشور خارج می‌شدیم و حالا هیچ عمل جراحی وجود ندارد که در داخل کشور انجام نشود؟ چرا خبر اینکه ۹۹.۷درصد روستاهای کشورمان برق دارند را نمی‌شنویم و کسی به ما نمی‌گوید که برق‌رسانی به روستاها در ایران، ۲۰درصد بیشتر از میانگین جهانی است؟
یک مشکل خود ما هستیم. ما تلاشی نکرده‌ایم که این دستاوردها را بیان کنیم؛ برای همین است که رهبری، جهاد تبیین را یک واجب قطعی و فوری برای همگان می‌دانند. گاهی آدم‌ها کارهای بزرگی انجام می‌دهند و دستاوردهای حیرت‌انگیزی دارند، اما نمی‌دانند که بزرگی این کارها را چطور به دیگران منتقل کنند. گاهی وقت‌ها زندگی دلیرانه‌ای را می‌گذرانند، اما روی‌شان نمی‌شود که به دیگران بگویند که چه دلیرانه، این زندگی را تاب آورده و علیه مشکلاتی که داشته‌اند، شوریده‌اند. اما حالا وقتش رسیده که دستاوردهای این انقلاب را بگوییم؛ بدون لکنت زبان و بدون رودربایستی.
یک مشکل هم دیگرانی هستند که نمی‌خواهند این دستاوردها گفته شود. جریان تحریف از روز ۲۲بهمن۵۷ تا امروز یک مأموریت را دنبال کرده است. این جریان تمام توانش را در این سال‌ها به‌کار گرفته تا بگوید که وضعیت اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مردم قبل از انقلاب بهتر از حالا بوده است. دوران پهلوی گل و بلبل بوده و الان جمهوری اسلامی، قمر در عقرب است. کارشان سخت و پیچیده هم نیست؛ خیلی راحت، اطلاعات دروغ را آنقدر در گوش و چشم مردم تکرار و تکرار می‌کنند تا در گردوغبار بی‌اطلاعی جامعه، رنگ واقعیت به‌خود بگیرد. روی موج مشکلات اقتصادی این روزهای مردم سوار می‌شوند و با بزرگ‌نمایی و سیاه‌نمایی، پارچه‌ای روی دستاوردها و موفقیت‌های ۴۳سال گذشته می‌اندازند. چهره زشت و پلید پهلوی را بزک می‌کنند تا کسی دیکتاتوری‌ها و محرومیت‌ها و زاغه‌نشینی‌ها را به یاد نیاورد. آن وقت همین تحریف‌ها و دروغ‌ها برای خیلی از مایی که آن وقت‌ها نبودیم یا اگر بودیم، سن و سالمان قد نمی‌داد، باورپذیر می‌شود. قبول می‌کنیم آن دوران به‌مراتب نسبت به این روزها، بهتر و باشکوه‌تر بوده است.
حالا وظیفه چیست؟ باید نگذاریم واقعیت تحریف شود. باید دستاوردهای این ۴۳سال را فریاد بزنیم. حتما ماجرای دیدار و بیعت همافران در روز ۱۹بهمن۵۷ با امام را شنیده‌اید. باورکردنی نبود همافران، در آن دوران خفقان جرأت کنند به دیدار امام بروند و با او بیعت کنند؛ آن هم در روزهایی که هنوز کسی نمی‌دانست سرنوشت انقلاب چه می‌شود. اگر آن عکس معروف نبود، همان موقع هم پهلوی‌ها با رسانه‌هایشان این بیعت را مثل آب خوردن انکار می‌کردند و هیچ‌کس هم باور نمی‌کرد که همافران نزد امام رفته‌اند و با ایشان بیعت کرده‌اند. مرحوم حسین پرتوی، عکاس روزنامه کیهان، تنها کسی بود که آن روز از رژه نظامی همافران عکس گرفت. او توانست با عکسش جلوی تحریف واقعیت را بگیرد و با همین یک عکس در تاریخ انقلاب برای همیشه جاودانه شود.
امروز وظیفه تک‌تک ما این است که هر کدام‌مان برای انقلاب اسلامی، یک «حسین پرتوی» باشیم. تصویر این انقلاب و دستاوردهای آن را بگذاریم جلوی چشم همه و اول به مردم خودمان و بعد به مردم دنیا نشان دهیم که جمهوری اسلامی چه دستاوردهایی داشته است؛ بگوییم از کجا به کجا رسیده‌ایم.