به گزارش همشهری آنلاین، سارا کول، یک خواننده اپرا در آلمان میگوید: «من رنگ قهوهای را در پیامهایم انتخاب میکردم که با رنگ پوست خودم هماهنگ بود. ولی دوستانی داشتم که همین رنگ قهوهای را انتخاب میکردند، ولی اصلا پوست تیره نداشتند. این من را کمی گیج میکرد.»
کول اصالتا اهل کالیفرنیا و سیاهپوست است. او میگوید وقتی دوستان غیر رنگین پوستش از این ایموجی استفاده میکردند، او احساس توهین نمیکرد، ولی میخواست دلیل آن را بداند: «فکر میکنم اگر همین شکلی آن را انتخاب میکردند، خوب بود، ولی اگر فقط در مورد من یا دیگر افراد سیاهپوست از آن استفاده میکنند، دوست دارم عمیقتر نگاه کنم و بدانم چرا این کار را میکنند.»
جنیفر اپرسو از هوستون هم به عنوان یک سیاهپوست شناخته میشود و میگوید این ایموجی را بسته به شخصی که با او صحبت میکند، انتخاب میکند: «من رنگ زرد را برای گفتوگوهای رسمی و کاری انتخاب میکنم و قهوهای تیره را برای دوستان و خانوادهام به کار میبرم. چون از نظر روحی ظرفیت باز کردن روابط نژادی در محیط کار را ندارم.»
آیا ایموجی رنگ زرد واقعا خنثی است؟
در سال ۲۰۱۸ تحقیقی در دانشگاه ادینبورگ منتشر شد که نگاهی به استفاده از رنگ پوستهای مختلف در ایموجیهای مورد استفاده در توییتر انداخته بود. محققان این مطالعه میخواستند به این نتیجه برسند: آیا کسانی که رنگ ایموجیها را تغییر میدهند، میخواهند آن رنگ بازنمایی خودشان باشد یا نه.
دکتر الکساند رابرتسون، یک محقق ایموجی در گوگل که در این مطالعه شرکت کرده میگوید: افراد با رنگ پوست تیرهتر، رنگ ایموجیها را به دفعات بیشتری نسبت به سایر افراد تغییر میدهند. در مقابل، سفیدپوستان بیشتر ایموجی زرد را انتخاب میکنند، برای این که نمیخواهند با استفاده از ایموجی سفید ادعای امتیاز ویژه کنند یا از آنچه برای ارائه گونههای مختلف ساخته شده، بهرهبرداری کنند.
ولی زارا رحمان، محقق و نویسنده در برلین، این بحث را پیش میکشد که رنگهای مختلف پوست در ایموجیها باعث میشود سفیدپوستان با نژاد خود روبهرو شوند، همانطور که رنگینپوستان اغلب مجبورند این کار را بکنند. برای مثال، او از همان مسئله گیج شدن «سارا کول» صحبت میکند؛ او وقتی دید شخصی با رنگ پوست سفید از یک ایموجی با رنگ پوست قهوهای استفاده میکند، گیج شد و دوست داشت بداند چرا این انتخاب را دارند. بنابراین با دوستانش در این باره صحبت کرده است.
رحمان میگوید: «یکی از دوستانم که سفیدپوست است به من گفت این کار را به این دلیل انجام میدهد که احساس میکند افراد سفیدپوست در فضایی که او این ایموجی را استفاده میکنند، بیشتر دیده میشوند، بنابراین میخواهد به نوعی زمین بازی را عوض کند. برای من این نشان از کمبود آگاهی از امتیاز ویژه سفید بودن در زمینههای مختلف است.»
رحمان که در سال ۲۰۱۸ مقالهای با عنوان «مشکل رنگهای پوست ایموجیها که هیچکس درباره آن حرف نمیزند» برای دیلی دات نوشته است. همچنین این نگاه را که ایموجیهای زرد رنگ، مثل آنچه در کارتون سیمپسونها هم دیده میشود، خنثی و بیطرف هستند، زیر سوال میبرد. چراکه در کارتون سیمپسونها هم با انسانهای زردرنگ و قهوهای و سیاه مواجه هستیم. پس رنگ زرد خنثی نیست: «من از آدمهای بسیاری شنیدهام که از این کار خسته شدهاند. بسیاری از افراد باید هر روز در متنهایی که در پیامرسانها میفرستند از این ایموجیها استفاده کنند و با نژادشان مواجه شوند. ولی خیلی از سفیدپوستان میتوانند چه به شکل آگاهانه یا ناخودآگاه از این کار صرف نظر کنند.
او میگوید در جامعه پیشفرضی وجود دارد که سفیدپوست بودن را با بینژاد بودن در ارتباط میداند و ایموجیها به سفیدپوستان این انتخاب را میدهند که نژادشان را مشخص کنند: «من فکر میکنم این یکی از جاهایی است که باید فکر کنیم چه کسی هستیم و چطور میخواهیم هویتمان را بازنمایی کنیم.»
منبع: npr