به این دلیل مجمع عمومی این سازمان در سال 1992، طی قطعنامه‌ای این روز را به عنوان روز جهانی هواپیمایی کشوری تصویب و اعلام کرد که از سوی مجمع عمومی سازمان ملل متحد نیز به صورت رسمی این روز مورد تأیید قرار گرفته است.
همه ساله کشورها برای گرامیداشت این روز و یادآوری و تأکید بر اهمیت صنعت هواپیمایی کشوری در توسعه اقتصادی و اجتماعی جوامع و نقش اساسی سازمان هواپیمایی کشوری در حفظ، ارتقا، ایمنی و کارآیی و قانونمندی در حمل و نقل هوایی نسبت به برگزاری مراسم این روز و اجرای برنامه‌های مختلف اقدام می‌کنند.
در ایران نیز سازمان هواپیمایی کشوری به عنوان متولی حاکمیتی، نظارتی و سیاستگذاری در صنعت حمل و نقل هوایی، برنامه این روز را با حضور مسئولین و دست اندرکاران شرکت‌های هواپیمایی و کارشناسان این صنعت در روز 16 آذر ماه برگزار می‌کند.
پرواز اولین هواپیما
افسانه‌های قدیمی نقل می‌کنند که بشر همیشه سعی می‌کرده، به نحوی عمل پرواز را انجام دهد. برای مثال، ایکاروس و دائه دالوس از جمله کسانی بودند که سعی کردند با بال‌هائی که از پر و موم ساخته بودند پرواز کنند. ولی این آزمایش مدت صدها سال، مرگ بسیاری را که خواستند دوباره آزمایش کنند، فراهم آورد.
بنابراین یک وسیله جدیدی باید اختراع یا درست می‌شد. راجر بیکن اولین کسی بود که پیشنهاد کرد: ممکن است با ساختن موتوری که یک نفر هدایت آن را بر عهده داشته باشد، به این آرزوی دیرینه جامه عمل پوشاند.
در قرن هفدهم، توجه بشر به پروازهای سبک‌تر از هوا معطوف شد. بنابراین اولین پرواز با بالون هائی که از هوای گرم و هیدروژن پر می‌شدند انجام گرفت. به این ترتیب، بشر برای رسیدن به یک پرواز واقعی راه زیادی در پیش داشت.
اولین ماشین پرواز، سنگین‌تر از هوا، یک هواپیمای بی موتوری ساده بود که در سال 1804 ساخته شد. ظرفیتش، 154 اینچ مربع بود که روی یک میله نصب شده بود و دارای دمی هم در عقب بود.
در سال 1848، جان استرینگ فلو، اولین کسی بود که هواپیمای یک باله را که به وسیله نیروی بخار به حرکت درمی‌آمد، ساخت. طول این هواپیما 30 پا بود. پس از این که آزاد می‌شد، به تدریج بالا می‌رفت و با یک وسیله ساده‌ای هم که روی آن نصب کرده بودند می‌توانستند صعود آن را متوقف کرده و فرود آیند.
روس‌ها ادعا می‌کنند که الکساندر موژائیسکی، در سال 1882 اولین کسی بوده که با یک هواپیمای بخاری، پرواز کرده است. در 1896 دکتر ساموئل پیریونت لنگلی توانست یک پرواز موفقیت‌آمیز انجام دهد. بدین معنی که توانست 3250 پا با سرعت 25 میل در ساعت پرواز کند. بال هواپیمای او، 16 پا طول داشت.
در 17 دسامبر 1903، اوریل رایت شروع به ساختن یک موتور برای هواپیمای خود کرد. یعنی با قدرت خود هواپیما را به هوا برد. البته این یک پرواز با استاندارد امروزی نبود و فقط 120 پا با سرعت 31 میل در هر ساعت، ارتفاع می‌گرفت.
ولی همین هم کافی بود که آوریل و برادرش ویلبر را مصمم سازد که برای اولین‌بار هواپیمائی ساخته و پرواز دهند و پرواز آن به وسیله نیروی بخار نباشد، بلکه با قدرت خود هواپیما، به پرواز درآید.
در سال 1902 پرستون واتسون پرواز موفقیت آمیزی را با یک هواپیمای دو باله‌ای که موتور در آن کار گذاشته بودند، انجام داد. ولی این ادعا تا به حال رسماً تأیید نشده است.
منبع مورد استفاده برای این مدخل